Category Archives: Proroctwo

Porwanie

Kevin T. Bauder

Bóg nie wyjawił Swego całego objawienia od razu. Powinno to być do uchwycenia niemal intuicyjnie. Biblia składa się z 66 ksiąg. Zostały napisane w przeciągu co najmniej czternastu stuleci. Wydaje się to sensowne, że Bóg kontynuował objawianie prawdy przez cały kanon.

Często te nowsze objawienia wypełniały szczegółami poprzednio objawione informacje. Na przykład, Rdz 3:15 daje obietnicę przyszłego nasienia kobiety, kogoś kto rozbije głowę wężowi. Ta obietnica wskazuje na przyszłego Odkupiciela, którzy zbawi lud od grzechów jego. W 3 rozdziale Księgi Rodzaju szczegóły są skąpe. Pozostała część Starego Testamentu zapełnia tą obietnicą coraz wyraźniejszym obrazem przychodzącego Zbawiciela. Czytelnicy dowiadują się, że będzie On potomkiem Abrahama, Izaaka, Jakuba. Będzie pochodził z linii Judy, będzie Mesjaszem, synem Dawida. Pojawiają się szczegóły dotyczące miejsca narodzenia, misji, królestwa, kapłaństwa i cierpienia.

Niemniej, to dopiero w Nowym Testamencie odkrywamy, że przyjścia Mesjasza będą faktycznie dwa. Ta informacja nigdy nie pojawia się w Starym Testamencie. Niektóre fragmenty ukazują szczegóły obu przyjść tuż obok siebie w tym samym proroctwie, a nawet w jednym zdaniu. Takim przykładem jest Iz 61:2, cytowany przez samego Pana Jezusa w synagodze w Nazarecie (Łk 4:16-21). Pierwsza połowa wersu mówi o pierwszym przyjściu, druga (czego Jezus nie cytował) – o drugim przyjściu. Na podstawie samego Izajasza nigdy nie udało by się rozdzielić tych słów, dopiero Nowy Testament dostarcza następnych szczegółów.

Innymi słowy: to, co Stary Testament postrzega jako nierozdzielne zdarzenie, Nowy Testament widzi jako podwójne. Zarówno pierwsze jak i drugie przyjście są aspektami przyjścia Mesjasza, które było zapowiadane w Starym Testamencie. Niezróżnicowane wydarzenie przedstawione w Starym Testamencie, okazuje się być czymś skomplikowanym.
Continue reading →

Dlaczego nie było porwania?

John Fenn

Jest taki drobny, dobrze zrobiony film, który teraz jest odtwarzany w US pt.: „Mr. Holmes”. Stworzony w 1947 roku, opowiada o detektywie, Szerloku Holmsie, który mają 93 lata usiłuje rozwiązać swoją ostatnią sprawę sprzed 35 lat i dojść do tego, gdzie się pomylił. Gdy już doszedł do tego, jak sprawa wyglądała, powiedział coś, co można zastosować do ludzi, którzy oczekiwali porwania, które się nie zdarzyło kilka tygodni temu: „Zebrałem wszystkie fakty, lecz nie zrozumiałem ich znaczenia”.

Ten cykl będzie o tym, dlaczego nie zdarzyło się to „jak zaplanowano”

Jeśli przyjrzysz się społecznościowym czy chrześcijańskim mediom, niewątpliwe jest, że wielu zbyt gorączkowo pracowało, oczekując porwania. Inni oczekiwali globalnego załamania finansowego w tym samym dniu, bądź jednego i drugiego równocześnie.

Stali czytelnicy pamiętają ostatni cykl o moim „śnie” i newsletter o tym, w którym dzieliłem się tym, co Pan powiedział, żebym nie patrzył na pojedyncze wydarzenia, lecz obserwował większy proces, który się odbywa, pomimo że będzie kilka wydarzeń w tym procesie. Jednak porwania tam nie ma. Ten cykl będzie omawiał ten większy proces.

Pozwólcie dodać, że w ciągu następnych dwóch lat będą ekonomiczne i polityczne problemy w USA i na świecie, nie sądźcie więc, że twierdzę, że wszystko jest w porządku i że gładko przepłyniemy. Czas jakie nadchodzą na USA i świat są takie, że jeśli nie znasz Tego, w którego uwierzyłeś, nie wiesz jak chodzić z Nim teraz, możesz mieć ogromne problemy. Lecz koniec jeszcze nie jest blisko.

Continue reading →

Zasady prorokowania

Logo_Charisma_propheticinsight

Hubie Synn

Czy szukając daru proroctwa, bierzesz sobie następujące rzeczy do serca?

Czy prorokowanie jest jednym z twoich duchowych darów? Gdy zaczynamy funkcjonować w naszych duchowych darach, konieczna jest duża miara nauki i rozszerzania. To się nie dzieje tak po prostu – wymaga to wysiłku z naszej strony.

Kiedy starałem się dowiedzieć jak najwięcej o moim darze i służyć nim wiernie, widziałem jak Bóg powiększa go na różne sposoby. Chcę zachęcić ciebie, abyś przyjął takie samo podejście. Wierność oznacza współpracę z Duchem Święty i wykonywanie swojej części obowiązków. Pozwólcie, że podzielę się z wami najbardziej istotnymi zasadami, które odkryłem wzrastając w proroczym darze.

1. Nie bój się. Pierwsza zasada – nie bój się – wydaje mi się budzić największy niepokój. Odkryłem, że kluczem do skonfrontowania się ze strachem jest przyznać się do niego, a następnie powiedzieć: „nie” i przejść do tego, co Bóg mówi, żeby zrobić.

2. Przesiewaj pobudzenie. Gdy czuję się pobudzony do tego, aby coś komuś powiedzieć, nie pędzę do tej osoby natychmiast, lecz czekam, aby sprawdzić czy pobudzenie nadal trwa, ponieważ chcę być absolutnie pewien, że to Bóg mnie kieruje. Oczekując, sprawdzam siebie, aby wiedział, że jestem w porządku wobec Boga, że nie kierują mną złe motywacje jeśli chodzi o to, co mam zrobić (2Kor 13:5).

3. Ustanów granice. Zachęcam cię: podejmij wielki wysiłek, aby chronić swoje małżeństwo i relacje rodzinne. Ustanów granice znacznie dalej niż potrzeba, aby każdy wiedział jak poważnie traktujesz wewnętrzną integralność i chronisz najważniejsze twoje relacje. Idziemy jedną dodatkową milę, aby chronić nasze małżeństwa i służbę choćby przed śladem skandalu. Continue reading →

Przyjmowanie i badanie proroczego słowa

Toni M. Irsen

Przez długie lata mojej służby spotykałam się z ludźmi walczącymi z tym co prorocze, ponieważ zostali zwiedzeni, a zostali zwiedzeni, ponieważ źle zinterpretowali słowo, które pochodziło od Boga, bądź otrzymali słowo, które nie było od Boga. Wielu z nich, opierając się na własnym przypadku, odrzuciło proroczą sferę. Jakże tragicznie jest wylać dziecko z razem kąpielą. Taka historia jest krótka, lecz znacznie dłuższe są te historie i bardziej szczegółowe zapisy tego, jak niektórzy wykoleili się. Odczuwam, że potrzebne jest na obecny czas ostrzeżenie tym, którzy nie potrafią rozeznawać różnicy między słowem od Boga, a proroczym słowem z innego źródła. Oto kilka rzeczy, które przychodzą mi do głowy i którymi chciałabym się z wami podzielić. Mam nadzieję, że to pomoże dziś komuś.

Jest to ostrzeżenie przed tym, aby NIE przyjmować, a co najmniej kwestionować, prorocze słowo, które:

1. wywołuje strach – słowo, które powoduje, że ty czy inni reagują strachem, niepokojem, bądź które stwarza atmosferę osądu czy potępienia.
2. pojawia się wraz z ukrytymi motywacjami – z jakimś zagrożeniem, wymaganiem spełnienia bądź innym _____, czy zobowiązaniem, które wychodzi poza twoją obecną relację z Bogiem, zmuszając cię do ruszenia w przeciwnym do Chrystusa kierunku.

3. opiera się na kontroli innej osoby nad tobą – oddając twoją wolną wolę komukolwiek innemu niż Bogu, zmusza cię do poddania się czy posłuszeństwa komuś spoza właściwego autorytetu/władzy, bądź słowo, które zwraca cię przeciwko twemu sumieniu bądź prowadzeniu Ducha Świętego oraz powołaniu nad twoim życiem.
4. opiera się na dysfunkcyjnej mentalności ratownika czy naprawiacza – powoduje wejście pod kontrolę, prowokuje cię do tego, abyś poprawiał czy ratował innych ludzi, poddawał się innym ludziom twierdzącym, że Bóg posłał ich, aby ciebie umacniać czy ratować, czego skutkiem będzie uzależnienie od nich, a nie od Boga.

5. ubrane jest w arogancję i elitaryzm – przynoszący słowo jest arogancki i wymusza, upiera się przy tym, abyś przyjął jego słowo, słowo, które przynosi wstyd, godzi w twoją wartość i godność; słowo, które bardziej wyklucza niż łączy ludzi czy grupy.

Continue reading →

Zrozumienie proroctwa, a bieżący rok_2

John Fenn ,

Dziele się tym, jak zrozumieć współczesne proroctwo. Ostatnio pisałem o tym, że Pan jest JA JESTEM, Ten, który jest zawsze teraz, co znaczy, że gdy On coś do nas mówi to odczuwamy to jako TERAZ, natychmiast. Jest tak dlatego, że w Jego rzeczywistości, wiecznego teraz, to jest TERAZ, gdy zatem mówi do nas, to odczuwamy to tak, jakby miało się to stać natychmiast.

Opisałem również co to znaczy, że proroctwo jest liniowe. Gdy Ojciec pewne rzeczy zachowuje do swojej wiadomości i nie objawia tego ludzkości, proroctwo przeskakuje nad tym, co nie jest objawione, a my nie mamy pojęcia, w którym miejscu te tajemnice pasują.

Następnie: proroctwo nie musi się wydarzyć, aby było prawdziwe

W starożytnym Izraelu jedną ze wskazówek decydujących o tym, że proroctwo pochodziło od Pana, było to, że cokolwiek prorokowano rzeczywiście wypełniało się, jak zapowiedziano, lecz nie jest to jedyna wskazówka.

Mojżesz – W Księdze Wyjścia 3:16-17 Pan powiedział Mojżeszowi przy płonącym krzewie, aby wrócił do Egiptu, zebrał starszych i powiedział im, że Pan zabierze ich do Ziemi Obiecanej, „… ziemi mlekiem i miodem opływającej”.

Pan powiedział to Mojżeszowi bezpośrednio, a następnie zostało to przekazane starszym Izraela i całemu ludowi, i nigdy się to dla nich nie stało. Wszyscy, którzy to proroctwo usłyszeli pomarli na pustyni, nigdy do Ziemi Obiecanej nie docierając. (Wyłącznie Jozue i Kaleb oglądali wypełnienie tego słowa.)

Jonasz – W Księdze Jonasza 3:40 Jonasz prorokuje, że Niniwa zostanie zburzona w ciągu 40 dni, lecz znacie tą historię. Ludzie pokutowali, a gdy Pan to zobaczył, zmienił zdanie, co zdenerwowało Jonasza.

Izajasz – Izajasza prorokował choremu królowi Hiskiaszowi (Iz 38:1): „Tak mówi Pan: uporządkuj swój dom, albowiem umrzesz a nie będziesz żył”. Jednak król zwrócił się twarzą do ściany i błagał o życie i w wersie 5 Pan zmienia zdanie i mówi Izajaszowi, aby powiedział królowi, że dodaje 15 lat do jego życia.

(Ironicznym obrotem zdarzeń jest to, że w 2Księdze Królewskiej 21:1 czytamy, że syn Hiskiasza, Manases, został królem, gdy miał 12 lat, co znaczy, że urodził się w ciągu tych dodatkowych 15 lat życia Hiskiasza. Pomimo, że Manasses pokutował pod koniec swego życia, był złym królem i rozciął Izajasza na pół (2Krn 33:11-19, Hbr 11:37), co znaczy, że ten, który prorokował jego ojcu przedłużenie życia, tak aby Manasses mógł się urodzić, stał się sam ofiarą tego słowa. Tak wygląda życie w Panu, że ci, do których jesteśmy posłani są co najmniej niewdzięczni, a czasami uważają nas za swoich wrogów, choć to przez nas dostąpili łaski Bożej.)

Czy te proroctwa były od Pana? Tak, lecz zwróć uwagę na to, że nigdy się nie spełniły, ze względu na to, jak na te słowa zareagowali ludzie. W pierwszym przypadku, ludzie nie patrzyli na obietnice, które zostały im dane i nie poszli za Panem. W dwóch pozostałych przypadkach – pokutowali, gdy usłyszeli słowo do nich skierowane.

Continue reading →

Zrozumienie proroctwa, a bieżący rok

John Fenn
Na początku roku główym punktem zainteresowania wszystkich jest to, co też takiego Bóg mówi na temat kolejnego, 2015, roku. Internet cały huczy „słowem od Boga” niemal o wszystkim, zaczynając od mistycznej planety Nibiru grożącej otarciem się o Ziemię, o tym, że Kalifornia wpadnie do oceanu, Izrael ruszy na wojnę, amerykańska ekonomia się załamie itd.

Skąd chrześcijanie mają wiedzieć, co jest prawdziwe, co jest zwykłym marketingiem, co jest z ciała, a w końcu co Bóg rzeczywiście mówi do Swoich ludzi? Zanim odpowiem na to ostatnie pytanie kilka fundamentalnych zasad rozpoznawania Jego dróg:

Po pierwsze: JA JESTEM

Jest to lekcja konieczna dla każdego, kto kiedykolwiek otrzymał od Pana cokolwiek dotyczącego przyszłości czy to jeśli chodzi o jego życie, czy innych ludzi. Wielu zrunowało swoje życie i przechodzili bardzo trudne lekcje, ponieważ nie rozumieli tej zasady. Pan jest JA JESTEM, co znaczy zawsze teraz/obecnie.

Tak więc, kiedy Bóg objawia cokolwiek w twoim duchu czy daje ci jakieś prorocze słowo, bądź odczuwasz coś dotyczącego przyszłości innej osoby, wydaje się, że jest to TERAZ. Jest tak dlatego, że On jest TERAZ, JA JESTEM, Ten zawsze obecny. Nie znaczy to jednak, że masz to zrobić teraz, rezygnując ze zdrowego rozsądku i planowania.
W Księdze Dziejów Apostolskich, 26:13-18, Paweł opowiada królowi Agryppie swoje świadectwo i cytuje to, co Pan mu powiedział, gdy spotkał Go na drodze do Damaszku: „… Objawiłem Ci się, ….aby cię ustanowić sługą i świadkiem tych rzeczy, w których mnie widziałeś, jak również tych, w których ci się pokażę. Wybawię cię od ludu tego i od pogan, do których cię posyłam, …”

Niemniej jednak minęło co najmniej 10 lat zanim udał się do pogan

Continue reading →

Jak biblijnie osądzać nadnaturalne doświadczenia – 9 sposobów

James W. Goll

Musimy być zakotwiczeni przez Słowo Boże! Wobec dzisiejszego wzrostu nadnaturalnej aktywności, musimy być pewni tego, że nasz fundament jest bezpieczny a naszym standardem jest pion Słowa Bożego.

Mając to w pamięci przedstawiam listę 9 biblijnych sprawdzianów, dzięki którym możemy sprawdzać każde otrzymane objawienie pod względem trafności, autorytetu i zasadności. Poniższe prawdy dotyczą nas wszystkich, bez względu na to czy jesteś uznanym jasnowidzem/prorokiem czy zwykłym wierzącym w Pana Jezus Chrystusa. Wypuśćmy pion Bożego Słowa w naszym życiu!

1. Czy dane objawienie buduje, zachęca, pociesza?

„A kto prorokuje, mówi do ludzi ku zbudowaniu i napomnieniu, i pocieszeniu” (1Kor14:3). Ostatecznym celem proroczego objawienie jest budować, zachęcać i pocieszać lud Boży. Wszystko, co w bezpośredni sposób nie jest ku temu skierowane nie jest prawdziwym proroctwem. Jeremiasz, był prorokiem, który musiał wypełnić negatywne zadanie, lecz nawet w tym trudnym przesłaniu zawierała się wspaniała pozytywna obietnica Boża dla tych, którzy byli posłuszni (Jer 1:5, 10). 1Kor 14:26 jest najlepszym podsumowaniem: „… a wszystko to niech będzie ku zbudowaniu”.

2. Czy jest to zgodne ze Słowem Bożym?

„Całe Pismo przez Boga natchnione jest” (2Tym 3:16). Prawdziwe objawienie zawsze zgadza się z literą i duchem Pisma (2Kor 1:17-20). Tam, gdzie Duch Święty mówi: „tak i amen” w Piśmie, mówi również „tak i amen” w objawieniu. Nigdy, nigdy sam sobie nie zaprzecza.

3. Czy wywyższa Jezusa Chrystusa?

„On mnie uwielbi, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi” (J 16:14). Każde prawdziwe objawienie ostatecznie koncentruje się na Jezusie Chrystusie, wywyższa Go i uwielbia (Obj 19:10).

4. Czy przynosi dobry owoc?

„Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w odzieniu owczym, wewnątrz zaś są wilkami drapieżnymi! Po ich owocach poznacie ich. Czyż zbierają winogrona z cierni albo z ostu figi?” (Mt 7:15-16).

Prawdziwe objawienie pobudza do wzrostu owoc charakteru i prowadzi do tego, co jest zgodne z owocem Ducha Świętego (Ef. 5:9; Ga 5:22-23). Pewne aspekty charakteru czy pewne zachowania wyraźnie nie są owocem Ducha Świętego w tym: pycha, arogancja, pysznienie się, przesadzanie, nieuczciwość, chciwość, rozwiązłość, niemoralność, obżarstwo, brak odpowiedzialności finansowej, łamanie przysięgi małżeńskiej i rozbite domy. Żadne objawienie, które wywołuje tego rodzaju skutki nie pochodzi od Ducha Świętego.

Continue reading →