Nowy Testament niewiele mówi na temat namaszczenia olejem. W ew. Marka 6:13 czytamy, że „uczniowie namaszczali wielu chorych olejem i uzdrawiali ich,” lecz było to przed śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa. Jedyna uwaga o namszczeniu olejem po śmierci znajduje się w Jk. 5:14:
„Choruje kto między wami? Nie przywoła starszych zboru, niech się modlą nad nim, namaściwszy go oliwą, w imieniu Pańskim.
W obu tych wersach (Mk 6:13 i Jk 5:14) greckie słowo łumaczona jako „namścić” to aleipho, co oznacza:
„natrzeć, pokryć, rozmazać… W przypadku chorych oraz zmarłych, nacierano całe ciało… W Jk 5:14 słowo to jest użyte w formie innej gramatycznej aleipsantes co oznacza natarcie olejem było środkiem medycznym stosowanym przed modlitwą (The Complete Word Study Dictionary of the New Testament, Spiros Zodhiates, p.119, podkreślenie dodano)
Aleipho jest słowem używanym na określenie normalnej, codziennej praktyki w pierwszych wiekach smarowania olejem włosów i całego ciała z różnyc przyczyn (włącznie z leczniczymi). Gdy, na przykład, nakładamy krem przeciwsłoneczny na ciało, to gdy nałożymy go na suche ręce, to „namaszczamy” skóre w zwykły, codzienny sposób, co właśnie oznacza słowo aleipho (i w pewnym sensie robimy to z powodów zdrowotnych).
Oto dobrze znany komentarz biblijny na temat tych dwóch wersów:
Mar. 6:13:
„Jest to jedyny przykład w N.T. użycia aleipho elaioi użyte w kontekście uzdrowienia poza Jk 5:14. W obu przypadkach możliwe jest, że użycie oleju (oleju z oliwek) jako środka medycznego jest podstawą praktyki.
Patrz Łuk 10:34 – wylewanie oleju i wina na rany. Był to najlepszy środek medyczny starożytności i był używany wewnętrznie i zewnętrznie, stosowano go również po kąpieli. Znajdujemy liczne przykłady na to w dokumentach papirusowych.
Jedynym problemem jest to, czy aleipho w ew. Marka i Liście Jakuba używane są całkowicie w znaczeniu rytualnym i ceremonialnym, czy częściowo jako medyczny środek i częściowo symbol boskiego uzdrowienia. Samo słowo aleipho może być tłumaczona jako wcieranie i namaszczanie bez jakiejkolwiek ceremonii.” ( Robertson’s Word Pictures of the New Testament)Jk. 5:14:
„Namaszczenie olejem (aleipsantes elaioi). Pierwszy imiesłów aleipho, stare słowo, namaszczać, plus elaion (olej).Zobacz taki sam sposób użycia aleipho elaioi w ew. Marka 6:13).
Olej z oliwek był jednym z najlepszych środków medycznych starożytnych.
Używano go wewnętrznie i zewnętrznie, niektórzy lekarze przepisują go do dziś.
Jasne jest zarówno z ew. Marka 6:13 jak i tutaj, że wartość lecznicza jest dodatkowa, a nacisk położony jest na wartość modlitwy. Nie ma tutaj nic z pogańskiej magii czy późniejszej praktyki „ostatniego namaszczenia” (po VIII wieku). Jest całkowicie pewne, że aleipho zarówno tutaj jak i w Mk.6:13 oznacza „namaścić” w sposób ceremonialny raczej niż „wetrzeć” jako to zwykle robi się w przypadku medycznego leczenia. ( Robertson’s Word Pictures of the New Testament)
Powtórzmy, aleipho nie jest słowem, które w grece oddaj „sakralne” namszczenia olejem. Dotyczy ono zwykłego, codziennego rodzaju namaszczanie, gdy ktoś wciera olej, perfumy itp., w swoje ciało z jakiegokolwiek powodu (w tym również, gdy używa oleju w celu promowania zdrowia). Aby lepiej zrozumieć to greckie słowo, poniżej znajdują się wszystkie miejsca, w których użyto go Nowym Testamencie (inne niż wyżej wymienione Mar.6:13 i Jak. 5:14):
Mat. 6:17
Ale ty, gdy pościsz, namaść [aleipho] głowę swoją i umyj twarz swoją.
Mar. 16:1
A gdy minął sabat, Maria Magdalena i Maria Jakubowa, i Salome nakupiły wonności, aby pójść i namaścić [aleipho] go.
Łuk. 7:38
I stanąwszy z tyłu u jego nóg, zapłakała, i zaczęła łzami zlewać nogi jego i włosami swojej głowy wycierać, a całując jego stopy, namaszczała [aleipho] je olejkiem.Łuk. 7:46
Głowy mojej oliwą nie namaściłeś [aleipho]; ona zaś olejkiem namaściła nogi moje.Jan. 11:2
A była to ta Maria, która namaściła [aleipho] Pana maścią i otarła nogi włosami swymi, i jej to brat chorował.Jan. 12:3
A Maria wzięła funt czystej, bardzo drogiej maści nardowej, namaściła [aleipho] nogi Jezusa i otarła je swoimi włosami, a dom napełnił się wonią maści.
To są wszystkie przypadki wykorzystania w Nowym Testamencie słowa aleipho.
Słowem, które w grece jest używane na określenie „sakralnego” rodzaju namaszczania (w które jest zaangażowany Duch Święty), jest chiro, które nigdy nie zostało użyte w kontekście uzdrowienia. Oto wszystkie miejsca w Nowym Testamencie, w których użyte jest to słowo:
Łuk. 4:18
Duch Pański nade mną, przeto namaścił [chrio] mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę, posłał mnie, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrzenie, abym uciśnionych wypuścił na wolność,
Dz.Ap. 4:27
27. Zgromadzili się bowiem istotnie w tym mieście przeciwko świętemu Synowi twemu, Jezusowi, którego namaściłeś [chrio], Herod i Poncjusz Piłat z poganami i plemionami izraelskimi,
Dz.Ap. 10:38
O Jezusie z Nazaretu, jak Bóg namaścił [chrio] go Duchem Świętym i mocą, jak chodził, czyniąc dobrze i uzdrawiając wszystkich opętanych przez diabła, bo Bóg był z nim.2 Kor. 1:21
Tym zaś, który nas utwierdza wraz z wami w Chrystusie, który nas namaścił [chrio], jest Bóg,Hebr. 1:9
Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość: Dlatego namaścił [chrio] cię, o Boże, Bóg twój olejkiem wesela jak żadnego z towarzyszy twoich.
Zauważ, że nigdy słowo dotyczące „sakralnego” namaszczenie nie jest używane w powiązaniu z uzdrowieniem.
Podobnym słowem jest chrisma, oznaczające „namaszczenie.” Poniżej wszystkie miejsca, gdzie w Nowym Testamencie jest to słowo użyte:
1 Jan. 2:20
A wy macie namaszczenie [chrisma] od Świętego i wiecie wszystko.1 Jan. 2:27
Ale to namaszczenie [chrisma], które od niego otrzymaliście, pozostaje w was i nie potrzebujecie, aby was ktoś uczył; lecz jak namaszczenie [chrisma] jego poucza was o wszystkim i jest prawdziwe, a nie jest kłamstwem, i jak was nauczyło, tak w nim trwajcie.
To słowo również używane w oryginale do określenia „sakralnego” namaszczenia, nie jest używane w powiązaniu z uzdrowieniem.
Podsumowując, w NT występują dwa rodzaje „namaszczenia.” Jedno, jest to namaszczenie typu „sakralnego,” w którym zaangażowany jest Duch Święty, oraz zwykłe, codzienne namaszczanie olejem, perfumami itp., które jest nacieraniem ciała (lub włosów). Wyłaczenie w dwóch miejscach wspomina się w Nowym Testamencie o „namaszczeniu” chorych ludzi olejem tj. Mk 6:12 oraz Jk 5:14) i jest tam w oryginale użyte słowo dotyczące zwykłego, codziennego namaszczania ciała olejem. Była to zwykła praktyka pierwszego wieku, aby używać oleju (również wina) do wspomagania uzdrowienia jak np. w przypadku „Dobrego Samarytanina”:
Łuk. 10:33-34
Pewien Samarytanin zaś, podróżując tędy, podjechał do niego i ujrzawszy, ulitował się nad nim.
I podszedłszy opatrzył rany jego, zalewając je oliwą i winem, po czym wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i opiekował się nim.
Jakie zatem wnioski wysuwamy jeśli chodzi o współczesne namaszczanie olejem w czasie modlitwy o ludzi?
Jezus nakazał wierzącym nakładać ręce na chorych (patrz mójHealing Training Course), lecz nigdy nie nakazał, aby kogokolwiek namaszczać olejem, jak również nie ma żadnego opisu, aby apostołowie lub chrześcijanie namaszczali kogoś olejem po Dniu Zielonych Świąt. Możemy zatem powiedzieć, że namaszczanie olejem chorych (lub kogokolwiek innego) nie jest konieczne. Z drugiej strony, nigdzie nie jest potępione czy zabronione, zatem nie możemy dogmatycznie powiedzieć, że jest to złe.
Możemy zatem powiedzieć, że namaszczanie chorych (czy kogokolwiek innego) nie jest konieczen. Z drugiej strony, nigdzie nie jest potępione ani zabronione, zatem nie możemy dogmatycznie mówić, że jest to złe. Musimy również wziąć pod uwagę Jk 5:14, który mówi, że jeśli ktoś jest zbyt chory, aby przyjść do kościoła na modlitwę i włożenie rąk, to powinien przywołać starszych swojego kościoła, aby przyszli i modlili się o niego z namaszczeniem olejem.
Jak. 5:14
Choruje kto między wami? Niech przywoła starszych zboru i niech się modlą nad nim, namaściwszy go oliwą w imieniu Pańskim.
Jak to już widzieliśmy wcześniej, Biblijni komentatorzy nie są przekonani, co do tego, czy Jakub, pisząc powyższe słowa, miał na myśli praktykę z pierwszego wieku nacierania olejem chorych, czy też sygerował jakiś rodzaj 'sakralnego’ namaszczenia. Należy wspomnieć o dwóch rzeczach, po pierwsze: Jakub używa słów określających powszechny, codzienny sposób „namaszczenia” (nie jest to greckie słowo używane do opisu „sakralnego” namaszczenia w którym jest zaangażowany Duch Święty). Jakub mówi, że chora osoba „powinna” (nie „musi”) przywołać starszych. W dosłownym tłumaczeniu z greki jest tam: „niech przywoła starszych zgromadzenia.” Innymi słowy, Jakub nie wydaje nakazu i nie mówi, że jedynym sposobem uzyskania boskiego uzdrowienia jest namaszczenie chorego i modlitwa starszych zboru. Pamiętaj, że ani Jezus ani apostołowie (po pięćdziesiątnicy) nigdy nie używali oleju do uzdrawiania, ani nigdzie nie nakazali korzysatnia z oleju tam, gdzie jest potrzebna modlitwa. Powinniśmy zatem być bardzo ostrożni i nie brać Jk 5:14 jako dogmatyczne twierdzenie jak uzdrowienie ma wyglądać.
Najlepszą równowagę wydaje się mieć postawa, która mówi, że namaszczenie może pomóc, lecz nie jest konieczne do uzdrowienia (ani do czegokolwiek innego).
Wniosek
W moim kościele na każdym nabożeństwie mamy czas na usługiwanie modlitwą i czasami ktoś czuje się prowadzony do tego, aby namaścić osobę olejem. Nic w NT nie wskazuje na to, żeby to miało być złe, lecz nie jest to również wymagane.
Jedynym wersetem w Nowym Testamencie (po pięćdziesiątnicy), który wspomina o namaszczaniu olejem chorych jest Jk 5:14, lecz, jak to zobaczyliśmy, jest prawdopodobne, że jest to opis zwykłego w pierwszym wieku nacierania ciała chorej osoby w celu uruchomienia procesu uzdrowienia. Nie ma żadnego zapisu, aby Jezus namaszczał ludzi olejem, ani też Jezus nigdy nie nakazał nam namaszczać ludzi z jakiegokolwiek powodu.
Zwróć uwagę na to, że Nowy Testament pokazuje iż ludzka wiara często miała pewien wpływ na otrzymanie uzdrowienia (p. mój artykuł How to Operate in the Supernatural of God). Rozważ to, że jeśli namaszczamy kogoś olejem, to on może pomyśleć, że robimy jakąś „sakralną” rzecz, coś „specjalnego,” co może spowodować wzrost jego wiary ku otrzymaniu cudu.
Oznacza to, że namaszczenie kogoś olejem (czy to przez dotknięcie kroplą zwykłej oliwy na czole, czy na wierzchu dłoni, czy w pobliżu chorego miejsca) może być pomocne, ponieważ może zwiększyć czyjąś wiarę tak, aby otrzymała cud, którego potrzebuje. Nowy Testament nigdzie nie mówi, że używany był jakiś specjalny rodzaj oleju do celów medycznych (wraz z Mk. 6:13 i Jk. 5:14) i nigdzie też nie poleca stosowania oleju w szczególny sposób. Innym potencjalnym pożytkiem z korzystania z oleju jest duchowa walka. Ci, którzy są zaangażowani w tym czasami są prowadzeni do tego, aby namaszczać domy czy inne miejsca olejem w czasie wypędzania demonicznych duchów i modlitwy o Bożą ochronę tego miejsca. Używałem oleju (w połączeniu z modlitwą) do namaszczania wejść do domu dla rodziny, która sobie tego zażyczyła. Musimy się po prostu upewnić, że nie zamienimy tego w „rytuał,” ponieważ to znaczyłoby to, że sam akt namaszczenia ma większą moc niż Imię Jezusa.
Mam nadzieję, że to, co napisałem, pomoże i niech Pan obficie cię błogosławi, gdy będziesz badał Jego Słowo!
Pochodzenie oryginału:
„Anointing with Oil”
URL: http://www.layhands.com/AnointingWithOil.htm
In His Love,
Dave Root
Houston, TX,
Send e-mail to: dave@layhands.com USA
Wszelkie cytaty biblijne, o ile nie zaznaczono inaczej, pochodzą z Biblii Warszawskiej Brytyjskiego Towarzystwa Biblijnego
Ten materiał nie podlega prawom autorskim. Możesz go swobodnie kopiować i rozpowszechniać na chwałe Pana, o ile tylko nie będzie on modyfikowany lub przeznaczony do celów zarobkowych.