David Servnat
To jest tak oczywiste, że tylko teolog może tego nie zauważyć! Dziś czytamy cztery historie o ludziach, którzy zostali uzdrowieni przez Jezusa i wszyscy uzdrowieni przez wiarę (Mat. 9:2, 22, 29; Łk. 8:50). Bez wiary nie zostaliby uzdrowieni, nawet pomimo tego, że wyraźnie było wolą Jezusa, aby zostali uzdrowieni, skoro ich uzdrowił. Gdy więc ludzie pobożnie mówią: „Bóg jest suwerenny, jeśli więc jest Jego wolą to On mnie uzdrowi, bez względu na to, co ja robię”, ujawniają swoją ignorancję wobec prostej biblijnej prawdy, nawet jeśli mają doktorat z teologii. Gdyby ci ludzie, o których dziś czytaliśmy, przyjęli tą samą postawę to nikt z nich nie zostałby uzdrowiony. Zostali uzdrowieni, ponieważ uwierzyli, że Jezus ich uzdrowi.
Dodatkowo, oni nie wierzyli, że Jezus uzdrowi ich „któregoś dnia, w Jego czasie, gdy to będzie Jego wolą”. Wierzyli, że uzdrowi ich bardzo szybko. Paralityk wierzył, że Jezus uzdrowi go, gdy został spuszczony do pokoju, w którym był Jezus. Kobieta z hemoroidami wierzyła, że Jezus uzdrowi ją, gdy Go dotknie. Dwóch ślepych wierzyło, że zostaną uzdrowieni, gdy Jezus ich dotknie. Przełożony synagogi uwierzył, że Jezus wzbudzi z martwych i uzdrowi jego córkę, gdy położy na nią Swoje ręce. Powinniśmy się czegoś nauczyć z tych przykładów. Jezus powiedział: „Wszystko, o cokolwiek byście się modlili i prosili, tylko wierzcie, że otrzymacie, a spełni się wam” (Mk 11:24).
Jak stwierdziłem wczoraj nie ma w czterech ewangeliach ani jednego przypadku uzdrowienia dorosłego, które byłoby wynikiem reakcji wyłącznie na wiarę innego dorosłego. A co z historię o paralityku spuszczonym z dachu przez czterech przyjaciół? Czytamy: „A gdy Jezus ujrzał ich wiarę,…” (9:2). Z pewnością wszyscy czterej, jak i paralityk, mieli wiarę, co pokazali swoim działaniem. Gdyby paralityk nie miał wiary, nie współpracowałby ze swymi przyjaciółmi, a gdy Jezus powiedział do niego: „Wstań, weź swoje łoże i idź do domu swego„, leżałby tam dalej, nie wierząc, że coś takiego jest możliwe.
Widzimy więc, że ci przyjaciele wierzyli razem z nim, lecz nie za niego, to jest bez jego własnej wiary. Ani ty, ani ja nie możemy pokonać niewiary drugiej osoby, naszą wiarą. Na przykład, czy powiedziałbyś ateiście: „Wiem, że ty nie wierzysz w Jezusa, lecz ja zamierzam wierzyć za ciebie, aby ci zostało przebaczone i żebyś poszedł do nieba”? Czy twoja wiara zbawiłaby go? Nie, on musi wierzyć za siebie i podobnie jest z uzdrowieniem. Zwróć uwagę na to, że wiara przełożonego synagogi (Łk. 8:50) przywróciła życie jego córki i uzdrowiła ją z tego, co spowodowało jej śmierć. Tak więc widzimy, że rodzice mogą używać swojej wiary na rzecz swoich dzieci, aby zostały uzdrowione, a co najmniej w pewnym stopniu.
Dlaczego Jezus najpierw powiedziała paralitykowi, że jego grzechy zostały przebaczone? Być może dlatego, że ten wątpił aby Jezus uzdrowiłby go powodu jego grzechów. Gdy już wiesz, że Bóg ci przebaczył, o wiele łatwiej jest uwierzyć, że On cię uzdrowi (p. Jk 5:14-15). Następna dobra lekcja.
Gdy czytam krótką historię o powołaniu Mateusz przez Jezusa, często zastanawia mnie, jak wiele innych osób słyszało Jezusa mówiącego do niego: „Pójdź za Mną!„, lecz patrzyło, jak On odchodzi w dal. Ewangelia Łukasza mówi nam, że Mateusz: „pozostawiwszy wszystko, wstał i poszedł za nim” (Łk. 5:28).
Daje nam to pewne zrozumienie tego, dlaczego Mateusz był później wybrany spośród dwunastu: powiedział „do widzenia” swej nieuczciwemu i chciwemu życiu.
Gdy Jezus powiedział o tym, że żniwo jest obfite, na Ziemi żyło około 200 milionów ludzi. Dziś, jest 35 razy więcej, prawie siedem miliardów. Zaprawdę, żniwo jest jeszcze bardziej obfite niż kiedykolwiek wcześniej jak i większa jest potrzeba pracowników. Być może jedna trzecia ludzi na świecie nigdy nie słyszała imienia Jezus ani jeden raz! Módl się o to, aby Pan posłał więcej pracowników, dodając: „Panie, poślij mnie!„
– – – – – – – – – – – –
Książkę D. Servanta „Pozyskujący uczniów sługa Boży” można nabyć TUTAJ