Jak mozesz byc pewnym, ze pójdziesz do nieba? #Pytania i odpowiedzi

#Jak mozesz byc pewnym, ze pójdziesz do nieba?  

Wstep 

Celem tego artykulu jest aby pomóc ci byc pewnym ponad wszelk±
w±tpliwo¶c, ze po ¶mierci pójdziesz do nieba.

 

Przyjecie przebaczenia z grzechów

Przed wszystkim, upewnijmy sie, czy rozumiesz Bozy plan zbawienia: 

  1. Bez wzgledu na to jak dobre masz o sobie zdanie, wszyscy odziedziczyli¶my
    grzeszn± nature Adama i Ewy. Istot± grzechu nie jest to, ze robimy co¶
    zlego, lecz to, ze grzech jest cze¶ci± naszej natury. Wszyscy zgrzeszyli¶my
    i odpadli¶my od chwaly Bozej (Rzym. 3:23, Gal. 3:22, 1 Jn. 1:8).

  2. Wszyscy zasluzyli¶my na kare wiecznego potepienia w piekle,
    poniewaz kazdy z nas zgrzeszyl (Rzym. 5:12, 6:23).

  3. Jednak, Jezus, Syn Bozy, dobrowolnie zrezygnowal ze Swojej
    chwaly i narodzil sie na ziemi jako czlowiek(Flp. 2:5-8, Kol. 2:9, Jn.
    1:1-3, 14). Jezus jest w 100% czlowiekiem i w 100% Bogiem. 

  4. Jezus nie zgrzeszyl w ci±gu swojego zycia na ziemi (2 Kor.
    5:21, 1 Jn. 3:5) a wiec mial wyj±tkow± sytuacje, aby wzi±c nasze grzechy
    na Siebie i ponie¶c kare za nas. 

  5. Jezus nie zasluzyl na zadn± kare, a jednak dobrowolnie wylal
    Swoj± krew i umarl na krzyzu za nas, aby wzi±c na Siebie nasz± kare. (Rzym.
    5:8, 1 Jn. 1:7, 2:2). Poniewaz On jest nieskonczenie sprawiedliwy Jego
    ¶mierc odpokutowala za nieskonczon± ilo¶c naszych grzechów, przeszlych,
    obecnych i przyszlych. To dalo nam przebaczenie i umozliwilo staniecie
    przed Bogiem bez skazy i w oczyszczeniu z wszelkich grzechów. 

  6. Po trzech dniach w grobie, Jezus wrócil do zycia i zyje teraz
    i na zawsze. (J. 20:27-28, Rzym. 14:9, Obj.1:18).

  7. Gdy wierzymy w Jezusa i Jego ¶mierc za nas na krzyzu i ufamy
    tylko Jemu to nasze winy s± natychmiast zmyte tak, jakby¶my nigdy nie
    zgrzeszyli (J. 3:16, 3:36, Dz. 16:31). Wszystkie nasze grzechy s± natychmiast
    przeniesione (ze tak powiem) na konto bankowe, a Jego doskonala sprawiedliwo¶c
    jest zaliczana na nasze konto.  Chwila, w której uwierzymy w Jezusa jako
    Syna Bozego, który umarl za nasze grzechy i powstal z martwych, wyznamy
    Go jako naszego Pana i Zbawiciela, to automatycznie otrzymujemy zbawienie
    i w chwili ¶mierci idziemy do nieba (Rzym.10:9-10).

  8. Jedyny sposób na to, aby dostac sie do nieba
    jest przez Jezusa, dzieki Jego skonczonemu dzialu krzyza. Nie ma nikogo
    innego, kto móglby zapewnic nam droge do nieba (J. 5:39-40, 10:9, 14:6,
    Dz. 4:12). Jezus kocha nas tak bardzo, ze  sam chcial wzi±c
    nasz± kare na siebie, po czym Bóg wzbudzil Go z martwych. To dlatego nasza
    wiara w krew Jezusa i Jego ¶mierc na krzyzu (jako zastepstwo) jest jedyn±
    drog±,
    któr± Bóg przepu¶ci nas do nieba. Zaden inny religijny
    przywódca nie umarl za nasze grzechy; zadna inna religia czy duchowe wierzenia
    nie mog± cie zbawic. 

  9. Zbawienia nie da sie osi±gn±c ani przez dobre uczynki, ani
    przez dobre zamiary czy dzialalno¶c w ko¶ciele, czy odprawianie jakiejkolwiek
    pokuty. Zbawienie nie pochodzi z naszej sprawiedliwo¶ci (nie mamy zadnej
    wlasnej sprawiedliwo¶ci). Zbawienie nie osi±ga sie przez uczestnictwo w
    ko¶ciele ani przez wychowanie w chrze¶cijanskiej rodzinie czy przez uczestnictwo
    w ko¶ciele przez cale zycie. Zbawienie jest dostepne przez jak±kolwiek dzialalno¶c
    religijn± jak chrzest, bierzmowanie, komunie (zwan± równiez Wieczerz± Pansk±
    lub Eucharysti±) czy jak±kolwiek inn± ceremonie b±dL rytual. Je¶li potrzeba
    ci wiecej dowodów na to, ze jeste¶my zbawieni wyl±cznie przez wiare w Jezusa,
    a nie przez chrzest czy inne uczynki, zapraszam do przeczytania mojego
    artykulu pt.: Czy chrzest jest konieczny
    do zbawienia?
    .

  10. Zbawienie jest mozliwe wyl±cznie przez laske Boz± (slowo
    „laska” znaczy „niezasluzona przychylno¶c). Nie jeste¶my w stanie zrobic
    niczego, nie mamy do zaoferowania Bogu niczego, co mogloby sprawic, aby¶my
    zasluzyli na zbawienie, jest to niezasluzony dar  Bozy
    (Ef. 2:8-9). Zbawienie (tzn. droga do nieba) jest bezplatnym darem! Po
    prostu decydujemy, aby go przyj±c!

Je¶li juz rozumiesz Bozy plan zbawienia, powiedz Bogu, ze akceptujesz
zastepcz± ¶mierc Jezusa. Nawet je¶li my¶lisz, ze jeste¶ juz zbawiony, pomódl
sie ponizsz± modlitwa glo¶no, tak aby nie bylo zadnych w±tpliwo¶ci co do
twojego zbawienia:

„Boze, wiem, ze zgrzeszylem przeciwko Tobie! W Imieniu Jezusa
prosze Cie, aby¶ przebaczyl mi wszystkie moje grzechy. Odwracam sie od
mojej grzesznej przeszlo¶ci i zwracam sie do zywego Jezusa jako mojego
Pana i Zbawiciela. Akceptuje to, ze Jezus umarl za mnie na krzyzu i wyznaje,
ze Jego krew zaplacila za wszystkie moje grzechy. Jezu, wejdL do mojego
serca i b±dL moim Panem i uksztaltuj mnie tak, abym byl taki jak Ty chcesz,
abym byl. Dziekuje Ci! Amen”

Je¶li uwierzyle¶ w swoim sercu (nie tylko glow±) i wyznale¶ slowami Jezusa
jako swojego Pana modl±c sie powyzsz± modlitw±, to mozesz byc pewien,
ze jeste¶ zbawiony i pójdziesz do nieba! (p. Rzym 10:9-10). Teraz Jezus
zyje w twoim sercu (p. Ef. 3:17) i w miare wspólpracy z Bogiem w dzielach,
które On wykonuje w twoim zyciu, to bedziesz sie stawal coraz bardziej
podobny do Jezusa.

Zostanie chrze¶cijaninem usuwa kare za minione grzechy, lecz
niekoniecznie usuwa skutki przeszlych grzechów. Na przyklad,
je¶li wcze¶niej doprowadzile¶ do uszkodzenia swojego ciala z powodu alkoholu,
czy narkotyków, to prawdopodobnie nie zostale¶ natychmiast uzdrowiony
w chwili zbawienia. Ci±gle mog± pozostac pewne skutki grzechów,
którymi trzeba bedzie sie zaj±c, a w¶ród tych skutków mog± byc demoniczne
wplywy czy dzialania. Z tych przyczyn, teraz, gdy juz jeste¶ zbawiony,
dobrze jest wyrzec sie poszczególnych rzeczy, w które mogle¶ byc zaangazowany,
a które mogly otworzyc drzwi na demoniczne dzialanie przeciwko tobie. Zobacz
mój artykul: Jak wypedzac duchy nieszcze¶cia
z twojego zycia
, gdzie znajdziesz procedure uwalniania siebie samego. 

 

Zyj w posluszenstwie

Kto¶ kiedy¶ powiedzial, ze je¶li zostali¶my zbawieni, to bedziemy sie tak
zachowywac i reszta tego artykulu bedzie po¶wiecona zacheceniu cie do tego,
aby¶ zyl wiar± przez posluszenstwo w milo¶ci Jezusowi Chrystusowi.
Wtedy w ogóle nie bedziesz musial przejmowac sie tym, czy idziesz do nieba
czy nie, poniewaz bedziesz zyl w posluszenstwie dla Pana Jezusa Chrystusa,
pokazuj±c sobie, ze jeste¶ Jego uczniem. Pamietaj, nie da sie osi±gn±c
przez posluszenstwo Bogu, ani nasz± wlasn± sprawiedliwo¶c (nie mamy zadnej
wlasnej sprawiedliwo¶ci). Zbawienie jest dostepne wyl±cznie przez wiare
w Chrystusa jako Zbawiciela i Pana, nasze posluszenstwo jest dowodem
naszego zbawienia (jak to zobaczymy).

Je¶li juz zostale¶ zbawiony (przed chwil± czy tez wiele lat temu) mogle¶
nie odczuc zadnej róznicy. Nasze zbawienie nie jest oparte na naszych uczuciach,
lecz na biblijnych faktach. Przyjmujemy  wiar±, ze teraz
jeste¶my zbawieni. Zbawienie nie jest uczuciem, ani nie jest emocj±. Wiara
oznacza robienie czego¶. Byc zbawionym przez wiare
oznacza, ze ufamy, ze Jezus weLmie nas do nieba. Znaczy tez,
ze poddali¶my sie Jezusowi jako naszemu Panu (slowo „Pan”
znaczy „Mistrz” lub „Wla¶ciciel”) a skoro tak, to musimy robic to,
co Jezus chce, aby¶my robili. Przeczytaj dokladnie co Jakub mówi o zwi±zku
miedzy wiar± a uczynkami i rozwaz uwaznie ponizsze wersety:

Jak. 2:14-20
Cóz to pomoze, bracia moi, je¶li kto¶ mówi, ze ma wiare, a nie
ma uczynków?
Czy wiara moze go zbawic?
Je¶li brat albo siostra nie maj± sie w co przyodziac i brakuje im powszedniego
chleba,
A kto¶ z was powiedzialby im: IdLcie w pokoju, ogrzejcie sie i nasyccie,
a nie daliby¶cie im tego, czego cialo potrzebuje, coz to pomoze?
Tak i wiara, jezeli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie.
Lecz powie kto¶: Ty masz wiare, a ja mam uczynki; pokaz mi wiare swoj±
bez uczynków, a ja ci pokaze wiare z uczynków moich.
Ty wierzysz, ze Bóg jest jeden? Dobrze czynisz; demony równiez wierz±
i drz±.
Chcesz przeto poznac, nedzny czlowieku, ze wiara bez uczynków jest
martwa?

Jak. 2:21-25
Czyz Abraham, praojciec nasz nie zostal usprawiedliwiony z uczynków,
gdy ofiarowal na oltarzu Izaaka, syna swego?
Widzisz, ze wiara wspóldzialala z uczynkami jego i ze przez uczynki
stala sie doskonala.

I wypelnilo sie Pismo, które mówi: I uwierzyl Abraham Bogu i poczytane
mu to zostalo ku usprawiedliwieniu, i nazwany zostal przyjacielem Boga.
Widzicie, ze czlowiek bywa usprawiedliwiony z uczynków, a nie jedynie
z wiary.

W podobny sposób i Rahab, nierz±dnica, czyz nie z uczynków zostala usprawiedliwiona,
gdy przyjela poslów i wypu¶cila ich inn± drog±?
Bo jak cialo bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest
martwa.

Celem tego artykulu jest opisanie tego, w jaki sposób mozemy wiedziec
 o tym, ze idziemy do nieba a Jakub daje nam tutaj klucz. Mówi,
ze musimy zyc nasz± wiar±, ze musimy uruchomic nasz± wiare
do dzialania. Dzialanie przemawia glo¶niej niz slowa, a nasze
dzialanie demonstruj± to, co jest w sercach. Je¶li nazywali¶my dot±d siebie
chrze¶cijanami, lecz prowadzili¶my zycie skupione na sobie, to m±drzej byloby
aby¶my potraktowali te slowa z Listu Jakuba powaznie, jako wezwanie do
pobudki i zaczeli prowadzic zamiast tego zycie skupione na Chrystusie.
Gdy pójdziemy do nieba, nie bedzie juz zadnej mozliwo¶ci racjonalizowania,
usprawiedliwiania i wymówek, czy zwodzenia samego siebie, wiec b±dL lepiej
brutalnie szczery ze sob±, gdy ci±gle jeszcze jest mozliwo¶c zmiany naszego
zycia. Je¶li nasze codzienne zycie kreci sie wokól naszych
wlasnych potrzeb i pragnien lub potrzeb i pragnien naszej rodziny zamiast
skupiac sie na Bozych pragnieniach, to byc moze okazujemy,
ze nasza wiara jest martwa. Zywa wiara szuka okazji do codziennego okazywania
posluszenstwu Slowu Bozemu w kazdej dziedzinie zycia. Jest to jedna z przyczyn,
dla których musimy znac naszego Zbawiciela i rozumiec to, co On nakazal
nam robic. Nie obiecano nam, ze chrze¶cijanskie zycie bedzie latwe, lecz
obiecano nam, ze bedzie warte przezycia! 

Przypowie¶c o Siewcy 

Jak to zobaczyli¶my, zbawienie nie przychodzi przez posluszenstwo Bogu,
ani nasz± sprawiedliwo¶c (nie mamy zadnej wlasnej sprawiedliwo¶ci). Zbawieni
jest wyl±cznie przez wiare w Chrystusa jako Zbawiciela i Pana. Niemniej
jednak nasze posluszenstwo jest dowodem naszego zbawienia. 

W przypowie¶ci o Siewcy (Luk. 8:11-15), Jezus opisuje cztery grupy ludzi,
którymi zajmiemy sie szczególowo. Zwróc uwage na to, która z tych grup
zlozyla swoj± wiare w posluszne dzialania: 

  1. Luk. 8:11-12
    A podobienstwo to znaczy: Ziarnem jest Slowo Boze. A tymi na
    drodze s± ci, którzy wysluchali; potem przychodzi diabel i wybiera slowo
    z serca ich, aby nie uwierzyli i nie byli zbawieni.

    Ludzie z tej grupy zostaj± zwiedzeni przez diabla i nigdy nie dochodz±
    do wiary w Jezusa, i nie s± zbawieni. Jest to grupa, która reprezentuje
    wszystkich niewierz±cych tzn., ateistów, agnostyków
    i tych, którzy w religiach niechrze¶cijanskich. Ci ludzie nie maj± wiar
    w Jezusa i oni sami wiedz± o tym.  

  2. Luk. 8:13
    A tymi na opoce s± ci, którzy, gdy uslysz±, z rado¶ci± przyjmuj±
    slowo, ale korzenia nie maj±, do czasu wierz±, a w chwili pokusy odstepuj±
    .

    Druga grupa reprezentuje ludzi, którzy przyjeli Slowo Boze z rado¶ci±
    i wierzyli w nie. To ludzie, którzy prawdopodobnie nazywaj± siebie chrze¶cijanami
    i chodz± do ko¶ciola. Lecz zobaczmy, co sie z nimi dzieje: „w chwili pokusy”
    odpadaj±. Mówi nam to równiez o tym, ze bedzie czas pokusy (próby) w chrze¶cijanskim
    zyciu i ze musimy wytrwac w naszej wierze. Niestety, ta druga grupa ludzi
    niewytrwala w wierze, zrezygnowali gdy stalo sie to niewygodne lub gdy
    popadli w powazne problemy. 

    Czy byli zbawieni? Niektórzy uczeni mówi±, ze s± to ludzie, którzy
    uwierzyli w Jezusa tylko swoimi umyslami a nie sercami, zatem nie mieli
    prawdziwej wiary. Jak wielu ludzi w naszych ko¶ciolach podchodzi pod t±
    kategorie osób, maj±cych tylko intelektualne poznanie lecz nie prawdziw±
    wiare? Zbyt wielu (nawet jeden to zbyt wielu) i naprawde smutne jest to,
    ze oni sami prawdopodobnie wierz±, ze s± zbawieni podczas gdy w rzeczywisto¶ci
    mog± zmierzac drog± do piekla. Czy ty tez jeste¶ w tej grupie? Czy jeste¶
    tam i przezyjesz przerazaj±cy szok, gdy wejdziesz do wieczno¶ci? Teraz jest
    czas, aby zadac sobie to pytanie, gdy jeszcze ci±gle jest czas na to, by
    co¶ z tym zrobic! 

  3. Luk. 8:14
    A to, które padlo miedzy ciernie, oznacza tych, którzy uslyszeli,
    ale id±c drog± w¶ród trosk, bogactw i rozkoszy zycia, ulegaj± przyduszeniu
    i nie dochodz± do dojrzalo¶ci.

    Trzecia grupa to ludzie, którzy równiez uslyszeli Slowo wierzyli w
    nie, lecz nigdy nie dojrzeli w wierze. Jezus powiedzial, ze id± raczej
    swoj± drog± niz Jego drog± posluszenstwa.
    S± zbyt zajeci sprawami tego ¶wiata, goni±c za wlasnymi celami i ambicjami,
    pochlonieci przez zmartwienia i troski tego ¶wiata.

    Czy ci ludzie s± zbawieni? Byc moze tak, byc moze nie. ¦wiatowi i
    niedojrzali chrze¶cijanie (nawet je¶li s± chrze¶cijanami przez wiele lat)
    czesto nie dadz± sie odróznic od niechrze¶cijan. Je¶li kto¶ nazywa siebie
    samego chrze¶cijaninem lecz jest bardziej skupiona na sprawach tego ¶wiata
    niz Bozych, to powstaje pytanie czy, przede wszystkim, rzeczywi¶cie kiedykolwiek
    byl zbawiony Czy Jezus rzeczywi¶ci zamieszkuje w ich sercach? Nie do nas
    nalezy os±dzanie czy ludzie s± zbawieni czy nie, lecz b±dLmy brutalnie szczerzy
    i os±dLmy swoje wlasne zycie, przetestujmy [siebie], aby
    zobaczyc, czy [my] mamy wiare? (2 Kor. 13:5).

    Mat. 13:22 i Mk. 4:19 mówi± nam o tym, ze ludzie z tej grupy nie
    przynosz± w swym chrze¶cijanskim marszu owocu:

    Mat. 13:22
    A posiany miedzy ciernie, to ten, który slucha slowa, ale umilowanie
    tego ¶wiata i uluda bogactwa zaduszaj± slowo i plonu nie wydaje.

    Mar. 4:19
    Ale troski tego wieku i uluda bogactw i poz±danie innych rzeczy owladaj±
    nimi i zaduszaj± slowo, tak iz plonu nie wydaje,

    To prawdziwe nieszcze¶cie, ze ludzie z tej grupy nie przynosz± owocu,
    poniewaz Mat. 7:18-20 oraz Jn. 15:8 mówi± nam, ze chrze¶cijanie s± rozpoznawani
    po swoich „owocach” (posluszenstwie dla Jezusa) i ze „winoro¶le”,
    które nie wydaj± owocu, s± wrzucane w ogien:

    Mat. 7:18-20
    Nie moze dobre drzewo rodzic zlych owoców, ani zle drzewo rodzic dobrych
    owoców.
    Kazde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, wycina sie i rzuca
    w ogien.

    Tak wiec po owocach poznacie ich.

    Jan. 15:8
    Przez to uwielbiony bedzie Ojciec mój, je¶li obfity owoc wydacie
    i staniecie sie uczniami moimi.

    Moze to sugerowac (jak wielu chrze¶cijanskich uczonych uwaza), ze
    ludzie reprezentuj±cy t± grupe zostaj± przeznaczeni do ognia wiecznego w
    piekle, chyba ze kto¶ ich poprowadzi do Chrystusa. Luk 8:14 mówi, ze ci ludzie
    „zaduszaj±” a pochodzi to z greckiego slowa, które znaczy: „dusic, tlamsic,
    udusic.” To slowa przekazuj± idee ¶mierci, a nie obfitego zycia jakie mamy
    w Chrystusie. 

    Istnieje taka mozliwo¶c, ze tysi±ce lub miliony chodz±cych do ko¶ciola
    wejd± wieczno¶c ze ¶mierci±, lecz zamiast pelnego chwaly przywitania zostan±
    przerazeni, gdy okaze sie, ze znajd± sie odrzuceni od Bozej obecno¶ci
    i wrzuceni do wiecznej meczarni. Czy ten opis pasuje do ciebie? Prosze,
    drogi przyjacielu, nie przypuszczaj, ze prawdopodobnie „jeste¶ okay.” 
     Upewnij sie, ze jeste¶ zbawiony, po czym poddaj sie w pelni Panu w kazdej
    dziedzinie twojego zycia, pokazuj±c sobie samemu, ze jeste¶ Jego uczniem!
    Nie ze strachu, lecz z glebokiej milo¶ci do Pana i z pragnienia, aby podobac
    sie Jemu. 

  4. Luk. 8:15
    A to, które padlo na dobr± ziemie, oznacza tych, którzy szczerym
    i dobrym sercem uslyszawszy slowo, zachowuj± je i w wytrwalo¶ci wydaj± owoc.

    Czwarta grupa reprezentuje tych, którzy s± prawdziwymi chrze¶cijanami
    i którzy s± wierni dzieki swojemu posluszenstwu dla Chrystusa. Mat. 13:23
    oraz Mk. 4:20 mówi±, ze oni „wydaj± owoc – trzydziesto, sze¶cdziesiecio,
    a nawet stokrotny. Luk 8:15 mówi, ze wydaj± owoc w wytrwalo¶ci.
     Nie odpadaj±, gdy przychodz± trudne czasy, ani wtedy, gdy s± kuszeni
    przez ¶wiatowe poz±dliwo¶ci i pasje. Ich najwyzsz± pasj± jest Jezus i to
    widac. Trwaj± posluszni wobec Slowa Bozego, poddaj±c kazd± dziedzine swojego
    zycia Panowaniu Jezusa Chrystusa. Nie znaczy to, ze nigdy nie popelniaj±
    zadnych bledów czy tez nigdy nie grzesz±, lecz znaczy to, ze nie grzesz±
    stale i ze wtedy gdy zgrzesz± szybko wyznaj± grzech i
    prosz± o przebaczenie.  

Zwróc uwage na to, z czterech grup opisanych w tej przypowie¶ci tylko
jedna zdecydowanie reprezentuje prawdziwych chrze¶cijan. Wiekszo¶c ludzi
z tej przypowie¶ci wydaje sie byc niezbawionych, nawet spo¶ród tych, którzy
pocz±tkowo wierzyli ewangelii (byc moze, ze glowami a nie sercami). Robi
to wrazenie, ze wielu spo¶ród tych, którzy wierz±, ze s± chrze¶cijanami
moze faktycznie byc uwi±zanych do piekla nawet nie wiedz±c o tym. Oczekuj±
wspanialego przywitania w niebie, a spotka ich przeraLliwy horror: wieczne
agonia w jeziorze ognistym i wieczne potepienie, oraz odrzucenie od cudownej
obecno¶ci Bozej. Dlaczego? Tylko dlatego, ze nie zbadali wlasnych serc i nie
podjeli decyzji, aby byc poddanymi Panu. 

Przypowie¶c o Siewcy ilustruje temat tego artykulu, poniewaz z trzech
grup, które uwierzyly ewangelii, tylko jedna byla posluszne i przyniosla
owoce. Jezus specjalnie powiedzial, ze to nasze owocne posluszenstwo wskazuje
na to, ze jeste¶my Jego uczniami (p. Mat. 7:18-20 oraz Jn. 15:8 powyzej).
Zatem, po prostu musimy trwac posluszni Slowu Bozemu i poddac nasze zycie
Panu, tak aby¶my byli czlonkami czwartej grupy z przypowie¶ci. Wtedy nie
bedziemy musieli nigdy ponownie troszczyc sie o nasze zbawienie! 
 

Zostan na w±skiej drodze

Jezus stale powtarzal, ze „wielu” wybierze latw± droge, która prowadzi
do zniszczenia i ze „niewielu” wybierze w±sk± droge, która prowadzi do
zycia wiecznego: 

Mat. 7:13-14
WchodLcie przez ciasn± brame; albowiem szeroka
jest brama i przestronna droga, która wiedzie na zatracenie,
a wielu jest takich, którzy przez ni± wchodz±.
A ciasna jest brama i w±ska droga, która
prowadzi do zywota; i niewielu jest tych, którzy
j± znajduj±.

Zgadza sie to z tym, czego nauczyli¶my sie z przypowie¶ci o siewcy. „Wielu”
wejdzie do wiecznego zatracenia (wl±czaj±c w to wielu, którzy nazywaj±
siebie chrze¶cijanami) i „nieliczni” wejd± do zycia wiecznego. Lukasz mówi
nam, ze niektórzy pytali Jezusa o to, chc±c wiedziec, czy tylko niewielu
bedzie zbawionych. Zwróc uwage na odpowiedL Jezusa: 

Luk. 13:23-24
I rzekl kto¶ do niego: Panie, czy tylko niewielu bedzie
zbawionych
? On za¶ rzekl do nich:
Starajcie sie wej¶c przez w±sk± brame,
gdyz wielu, powiadam wam, bedzie chcialo wej¶c,
ale nie bed± mogli.

Ponownie Jezus mówi, ze „wielu” nie bedzie w stanie wej¶c przez w±sk±
brame, która prowadzi do wiecznego zycia. Mówi równiez, zeby¶my starali
sie
(podejmowali wysilki), aby wej¶c przez w±sk± brame. Musimy byc
wobec siebie calkowicie otwarci i szczerzy: czy naleze do tych „wielu”, którzy
wybieraj± latw±, ¶wiatow± droge, która prowadzi do zatracenia, czy tez nalezymy
do tych „nielicznych”, którzy trwaj± i wydaj± owoce dla Królestwa bed±c posluszni
Bogu w kazdej dziedzinie zycia? Pamietaj, nie nalezymy do grupy „nielicznych”
tylko dlatego, ze mówimy, ze Jezus jest naszym 'Panem’ –
to wykonywanie Jego woli demonstruje, ze nalezymy do „nielicznych”: 

Mat. 7:21
Nie
kazdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do
Królestwa Niebios; lecz tylko ten, kto pelni wole
Ojca mojego, który jest w niebie
.

Luk. 6:46
Dlaczego mówicie do mnie: Panie, Panie, a nie czynicie
tego, co mówie?

Stale i wci±z Jezus powtarza, ze tych „wielu” wybierze szerok±, wygodn±,
¶wiatow± droge, która prowadzi do zatracenia, a „nieliczni” wybior± w±sk±
droge, która prowadzi do zycia. Nie zamierzam cie przestraszyc, lecz chce
wywrzec na tobie wrazenie, ze nie mozemy grac z Bogiem w gry, nie wolno
nam zwyczajnie grac chrze¶cijan. Nie mozemy pozwolic sobie
na to, aby¶my byli naiwni, czy zadowoleni z siebie, czy duchowo niedojrzali
podczas naszego zycia, poniewaz kar±, któr± otrzyma „wielu” bedzie wieczne,
¶wiadome cierpienie w jeziorze ognistym.  Wielu z nas musi uslyszec to poslanie
dzisiaj w sercach, aby „odpalilo” nasze chrze¶cijanskie zycie i codzienne
chodzenie z Jezusem. Moge tylko miec nadzieje i modlic sie o ciebie, aby¶
otrzymal zbawienie i zeby twoje duchowe zycie dawalo dowody twojego pelnego
milo¶ci i posluszenstwa stosunku do Pana Jezusa Chrystusa, poniewaz nie
chce, aby ktokolwiek musial cierpiec wieczn± kare. Je¶li masz
w±tpliwo¶ci co do tego, ze ludzie bed± plon±c w ¶wiadomej agonii w piekle
przez cal± wieczno¶c zapraszam do przeczytania mojej odpowiedzi na pytanie: „Czy grzesznicy bed± plon±c  w piekle
na wieki, czy tez bed± zupelnie zanihilowani w jeziorze ognistym?

Kazdy z nas jest w jakim¶ innym miejscu swojej drogi z Jezusem, kazdy
ma inny poziom duchowej dojrzalo¶ci. Oznacza to, ze jest prawdopodobnie
wielu chrze¶cijan, którzy s± zbawieni lecz, którzy wygl±daj±
na ¶wiatowych po prostu dlatego, ze ci±gle jeszcze rosn± i dojrzewaj±.
Niemniej jest równiez „wielu” takich, o których Jezus mówil jako o niezbawionych,
pomimo tego, ze oni nie zdaj± sobie z tego sprawy. Nie jestem w stanie
dotrzec do nich wszystkich, lecz mam nadzieje, i modle sie
o to, ze co najmniej je¶li chodzi o ciebie spowodowalem,
ze rozwazyle¶ ponowne oddanie sie i ponowne powierzenie swojego zycia Panowaniu
Jezusa Chrystusa. Czy On jest Panem ksi±zek, które czytasz? Czy jest Panem
filmów, które ogl±dasz? Programów telewizyjnych? Muzyki? Gier komputerowych,
telewizyjnych? Tego, co mówisz? Czy jest Panem komentarzy jakie wypowiadasz
o ludziach? Czy jest Panem tego, jak traktujesz ludzi? 

Mamy poddac wszystko, co robimy Panowaniu Chrystusa i w rzeczywisto¶ci
mamy wzi±c w posluszenstwo Chrystusowi kazd± my¶l.  (2 Kor.
10:5). Wla¶nie to oznacza chodzenie w±sk± drog± i uczynienie Jezusa Panem
naszego zycia. Za kazdym razem, gdy nieczysta my¶l lub pragnienie pojawi
sie w twoim umy¶le, natychmiast powiedz: „Odrzucam t± my¶l, nie akceptuje
tej my¶li.”
Nasz umysl jest polem bitwy, na którym Szatan prowadzi
swoj± w¶ciekla walke i je¶li pochwycimy kazd± my¶l i poddamy j± w posluszenstwo
Chrystusowi to bedziemy odnosili coraz wieksze i wieksze zwyciestwo w
naszym chrze¶cijanskim marszu. Pomoc w trwaniu na w±skiej drodze znajdziesz
w moim artykule pt.: Duchowa dojrzalo¶c/
duchowy autorytet
 

A tym wszystkim chodzi tylko o relacje z Jezusem

W celu podkre¶lenia wazno¶ci skupienia uwagi na naszej relacji
z Chrystusem oraz wykonywania Jego woli tutaj na ziemi, spójrzmy
na jeszcze kilka z Jego przypowie¶ci. W przypowie¶ci o Talentach (Mat. 25:14-30)
i w przypowie¶ci o minach (Luk. 19:11-27) Jezus opowiada o panu, który,
przed swoim wyjazdem w dalek± podróz, powierzyl swym slugom rózne sumy pieniedzy
(kazdemu zgodnie z jego zdolno¶ciami). Po powrocie (ukoronowany jako król
w przypowie¶ci o minach), zaz±dal rozliczenia z tego, jak dobrze jego sludzy
wykorzystali powierzone dobra. Niektórzy sludzy dobrze sie sprawili: 

Mat. 25:20
I przyst±piwszy ten, który wzi±l piec talentów, przyniósl dalsze
piec talentów i rzekl: Panie! Piec talentów mi powierzyle¶. Oto dalsze
piec talentów zyskalem.

Luk. 19:16
 Zjawil sie wiec pierwszy i rzekl: Panie, mina twoja przyniosla
dziesiec min zysku.

Sludze, który „przyniósl owoc” z tego, co mu pan powierzyl, powiedziano:

Mat. 25:21
Rzekl mu Pan jego: Dobrze, slugo dobry i wierny!
Nad tym, co male, byle¶ wierny, wiele ci powierze;
wejdL do rado¶ci pana swego.

Luk. 19:17
I rzekl do niego: To dobrze, slugo dobry, przeto
iz w malym byle¶ wierny, obejmij wladze nad dziesieciu
miastami.

Czy jeste¶my podobnie do tego wiernego slugi?  Czy przynosimy owoce dla
Jezusa okazuj±c, ze jeste¶my Jego uczniami? Owoce bedziemy przynosic tylko
wówczas, gdy bedziemy trwac w intymnej spoleczno¶ci z Jezusem Chrystusem: 

Jan. 15:5-8
Ja jestem krzewem winnym, wy jeste¶cie latoro¶lami. Kto
trwa
we mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo
beze mnie nic uczynic nie mozecie.
Kto nie trwa we mnie, ten zostaje wyrzucony precz jak zeschnieta
latoro¶l; takie zbieraj± i wrzucaj± w ogien, gdzie splon±.

Je¶li we mnie trwac bedziecie i slowa moje w was trwac bed±, pro¶cie
o cokolwiek by¶cie chcieli, stanie sie wam.
Przez to uwielbiony bedzie Ojciec mój, je¶li obfity owoc wydacie
i staniecie sie uczniami moimi.

Zwróc uwage, ze wyl±cznie przez trwanie w bliskiej relacji z Panem bedziemy
przynosic owoce, a to wla¶nie przez przynoszenie owoców okazujemy sie byc
Jego uczniami. Co, jednak, Jezus  powiedzial w powyzszym fragmencie o tym
„bezowocnych” winoro¶lach? Ze zostan± wrzucone do ognia, gdzie splon±!
Tutaj jest echo tego o czym slyszymy w przypowie¶ci o talentach: sluga,
który nie wykorzystal daru i nie przyniósl owocu, zostal ukarany: 

Mat. 25:25-26
25. Boj±c sie tedy, odszedlem i ukrylem talent twój w ziemi;
oto masz, co twoje.
26. A odpowiadaj±c, rzekl mu pan jego: Slugo zly i leniwy!
Wiedziale¶, ze zne, gdzie nie sialem, i zbieram, gdzie nie rozsypywalem.
Mat. 25:30
A nieuzytecznego sluge wrzuccie w ciemno¶ci zewnetrzne;
tam bedzie placz i zgrzytanie zebów.

Kazdy z nas bedzie rozliczony z tego, co zrobil z otrzymanym od Pana darem. 

 

Bedziemy musieli rozliczyc siebie i swoje uczynki

Wielu chrze¶cijan nie zdaje sobie sprawy z tego, ze bed± os±dzeni przez
Jezusa za te rzeczy, które zrobili na ziemi. Ten s±d nie jest ku zbawieniu,
lecz jego celem jest rozdanie nagród (lub brak nagrody), które chrze¶cijanie
wypracowali swoim posluszenstwem Jezusowi podczas zycia na ziemi. 

W nastepuj±cych fragmentach, Pawel stawia wyja¶nia, ze chrze¶cijanie
zdadz± sprawe za siebie Jezusowi i ze wszyscy zostaniemy os±dzeni i wynagrodzeni
zgodnie z nasz± wlasn± prac±. Zauwaz, ze Pawel mówi „my”
wszyscy musimy stan±c przed tronem sedziowskim Chrystusa oraz, ze „my”
wszyscy otrzymamy odplate. Mówi o wszystkich chrze¶cijanach, ze sob± wl±cznie: 

2 Kor. 5:10
Albowiem my wszyscy musimy stan±c przed s±dem Chrystusowym, aby
kazdy odebral zaplate za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy zle.

Rzym. 14:10-12
y za¶ czemu os±dzasz swego brata? Albo i ty, czemu pogardzasz swoim bratem?
Wszak wszyscy staniemy przed s±dem Bozym. Bo napisano: Jakom
zyw, mówi Pan, Ugnie sie przede mn± wszelkie kolano I wszelki jezyk wyznawac
bedzie Boga. Tak wiec kazdy z nas za samego siebie zda sprawe Bogu.

1 Kor. 3:6-8
Ja zasadzilem, Apollos podlal, a wzrost dal Bóg.
A zatem ani ten, co sadzi, jest czym¶, ani ten, co podlewa, lecz Bóg,
który daje wzrost.
Bo ten, co sadzi, i ten, co podlewa, jedno maj± zadanie i kazdy
wlasn± zaplate odbierze wedlug swojej pracy.

Zatem, je¶li jeste¶ chrze¶cijaninem, to bedziesz os±dzony
przez Jezusa Chrystusa i bedziesz musial zdac sprawe za samego siebie.
.

W nastepnym fragmencie zwróc uwage na to, co sie stanie w czasie s±du
Chrystusowego. Ogien spali wszystko co jest z drzewa, siana i slomy (co
znaczy wszelkie skupiona na sobie i niesprawiedliwe dziela na ziemi), lecz
zloto, srebro i drogie kamienia (nasze sprawiedliwe uczynki dla Królestwa
Bozego) bedzie oczyszczone. Zatem wyl±cznie nasze sprawiedliwe
dziela pozostan± po tym, jak ogien sprawdzi nasze ziemskie dziela, uczynki,
motywacje, a my otrzymamy zaplate opart± wyl±cznie na naszych
uczynkach dla Królestwa Bozego. Wszystko, co zrobimy wedlug naszych planów,
ambicji i pragnien jest calkowicie bezuzyteczne i bezwarto¶ciowe. Powinni¶my
sie skupic na posluszenstwie wobec Jezusa, tak aby¶my, dopóki to jest jeszcze
mozliwe, zbierali bogactwa w niebie:

1 Kor. 3:11-15
Albowiem fundamentu innego nikt nie moze zalozyc oprócz tego, który jest
zalozony, a którym jest Jezus Chrystus.  A czy kto¶ na tym fundamencie
wznosi budowe ze zlota, srebra, drogich kamieni, z drzewa, siana, slomy,to
wyjdzie na jaw w jego dziele; dzien s±dny bowiem to pokaze,
gdyz w ogniu sie objawi, a jakie jest dzielo kazdego, wypróbuje
ogien. Je¶li czyje¶ dzielo, zbudowane na tym fundamencie, sie ostoi, ten
zaplate odbierze;  Je¶li czyje¶ dzielo splonie, ten szkode poniesie, lecz
on sam zbawiony bedzie, tak jednak, jak przez ogien.

Po przetestowaniu naszych uczynków przez ogien, zaplate
lub poniesiemy szkode w zalezno¶ci od jako¶ci naszych dziel.
 Wiecej na ten temat znajdzie czytelnik w moim artykule pt.: Porwanie ko¶ciola .

 

Wszyscy jeste¶my czlonkami ciala Chrystusa

Jak widzieli¶my, nasze zbawienie nie przychodzi przez posluszenstwo Bogu,
ani przez nasz± wlasn± sprawiedliwo¶c (nie mam y zadnej sprawiedliwo¶ci).
Zbawienie przychodzi wyl±cznie przez wiare w Chrystusa jako naszego Pana
i Zbawiciela. Zobaczyli¶my równiez, ze nasze posluszenstwo jest dowodem
 naszego zbawienia. 

Usilowalem pokazac na rózne sposoby, jak wazne jest dla nas aby poddac
nasze zycie calkowicie Jezusowi i dac Mu calkowicie woln± reke do zarz±dzania
naszym zyciem. W ten sposób mozemy byc poslusznymi i owocuj±cymi chrze¶cijanami,
okazuj±c sie byc Jego uczniami. Jezus powiedzial, ze w ten sposób rozpoznaje
sie chrze¶cijan.

Oto nastepny powód, dlaczego musimy poddac nasze zycie Panu: Jezus wykupil
nas Swoj± krwi±, a jako chrze¶cijanie jeste¶my czlonkami jego ciala. Nie
nalezymy juz do siebie samych, aby¶my robili to, co nam sie podoba, zostali¶my
wykupienie przez Niego na wlasno¶c:

Dz.Ap. 20:28
28. Miejcie piecze o samych siebie i o cal± trzode, w¶ród której was
Duch ¦wiety ustanowil biskupami, aby¶cie pa¶li zbór Panski nabyty
wlasn± jego krwi±.

1 Kor. 6:19-20
Albo czy nie wiecie, ze cialo wasze jest ¶wi±tyni± Ducha ¦wietego,
który jest w was i którego macie od Boga, i ze nie nalezycie tez
do siebie samych?
Drogo¶cie bowiem kupieni. Wyslawiajcie
tedy Boga w ciele waszym.

Obj. 5:9
I za¶piewali now± pie¶n tej tre¶ci: Godzien jeste¶ wzi±c ksiege i zdj±c
jej pieczecie, poniewaz zostale¶ zabity i odkupile¶ dla Boga krwi±
swoj± ludzi
z kazdego plemienia i jezyka, i ludu, i narodu,

Jezus nabyl nas Swoj± krwi± i On wszczepil nas w Swoje cialo. On jest
krzewem winnym, my jeste¶my latoro¶lami: 

Jan. 15:5
Ja jestem krzewem winnym, wy jeste¶cie latoro¶lami. Kto
trwa we mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze mnie nic uczynic
nie mozecie.

Rzym. 11:24
Bo jezeli ty, odciety z dzikiego z natury drzewa oliwnego, zostale¶
wszczepiony
wbrew naturze w szlachetne drzewo oliwne, o ilez pewniej
zostan± wszczepieni w swoje drzewo oliwne ci, którzy z natury do niego
nalez±.

Zostali¶my wszczepieni jako latoro¶le w prawdziwy krzew winny, jeste¶my
czlonkami ciala Chrystusa i kazdy z nas ma szczególne zadanie wykonania
w ciele. Jeste¶my Bozymi wspólpracownikami, stworzonymi w Chrystusie do
dobrych uczynków,
które Bóg dla nas przygotowal dla nas wcze¶niej
przygotowal (Ef. 2:10):

1 Kor. 12:27
Wy za¶ jeste¶cie cialem Chrystusowym, a z osobna czlonkami.

1 Kor. 12:12-13
Albowiem jak cialo jest jedno, a czlonków ma wiele, ale wszystkie
czlonki ciala, chociaz ich jest wiele, tworz± jedno cialo, tak i Chrystus;
Bo tez w jednym Duchu wszyscy zostali¶my ochrzczeni w jedno cialo – czy to
Zydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostali¶my napojeni
jednym Duchem.

1 Kor. 12:17-21
Je¶liby cale cialo bylo okiem, gdziez bylby sluch? A je¶liby cale
cialo bylo sluchem, gdziez byloby powonienie?
Tymczasem Bóg umie¶cil czlonki w ciele, kazdy z nich tak, jak chcial.
A je¶liby wszystkie byly jednym czlonkiem, gdziez byloby cialo?
A tak czlonków jest wiele, ale cialo jedno.
Nie moze wiec oko powiedziec rece: Nie potrzebuje ciebie; albo glowa
nogom: Nie potrzebuje was.

Rzym. 12:4-6
Jak bowiem w jednym ciele wiele mamy czlonków, a nie wszystkie
czlonki te sam± czynno¶c wykonuj±,
Tak my wszyscy jeste¶my jednym cialem w Chrystusie, a z osobna jeste¶my
czlonkami jedni drugich.
A mamy rózne dary wedlug udzielonej nam laski; je¶li dar prorokowania,
to niech bedzie uzywany stosownie do wiary;

Nawet je¶li jeste¶ chrze¶cijaninem od wielu lat, to moze byc co¶ nowego
dla ciebie. Wielu chrze¶cijan nie zdaje sobie sprawy z tego, ze nie nalezymy
juz do siebie, aby robic, co sie nam podoba, lecz zostali¶my wykupienie przez
Chrystusa, do wykonywania Jego celów. Teraz jeste¶my cze¶ci± Jego ciala.
Rozwaz to, ze je¶li jaka¶ cze¶c twojego ciala przestanie prawidlowo funkcjonowac,
to, do pewnego stopnia, ma to wplyw na cale twoje cialo. W podobny sposób
jest w ciele Chrystusa, je¶li jaki¶ czlonek ciala nie funkcjonuje prawidlowo,
to cale cialo jest dotkniete i Boze doskonale plany i cele napotykaj± na
trudno¶ci. Jako czlonkowie ciala Chrystusa zostali¶my powolanie do wykonywania
takich funkcji jakie nasz Ojciec przygotowal dla nas juz dawno (Ef. 2:10).
Oznacza to, ze musimy u¶miercic nasz ziemskie pragnienia i ambicje,
tak aby¶my mogli przynosic owoce dla chwaly Ojca. Musimy krzyzowac
nasze pasje i pragnienia kazdego dnia i poddawac sie w posluszenstwie
Panu, wykonuj±c wole naszego Ojca. 

Mat. 7:21
Nie kazdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa
Niebios
; lecz tylko ten, kto pelni wole
Ojca mojego, który jest w niebie.

Luk. 14:33
Tak wiec kazdy z was, który sie nie wyrzeknie wszystkiego,
co ma, nie moze byc uczniem moim,

Jan. 15:8
Przez to uwielbiony bedzie Ojciec mój, je¶li obfity owoc wydacie
i staniecie sie uczniami moimi.

Jak. 1:22
A b±dLcie wykonawcami Slowa, a nie tylko sluchaczami, oszukuj±cymi
samych siebie.

Luk. 9:23
I powiedzial do wszystkich: Je¶li kto chce pój¶c za mn±, niechaj sie
zaprze samego siebie i bierze krzyz swój
na siebie codziennie, i na¶laduje mnie.

Rzym. 6:11
Podobnie i wy uwazacie siebie za umarlych dla grzechu,
a za zyj±cych dla Boga w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

Gal. 5:24
24. A ci, którzy nalez± do Chrystusa Jezusa, ukrzyzowali cialo
swoje wraz z namietno¶ciami i z±dzami.

Kol 3:5 (BT)
Zadajcie wiec ¶mierc temu, co jest przyziemne w /waszych/
czlonkach: rozpu¶cie, nieczysto¶ci, lubiezno¶ci, zlej z±dzy i chciwo¶ci,
bo ona jest balwochwalstwem.

Stale i wci±z mówi sie nam, ze mamy umrzec dla siebie, stracic
zycie
dla Niego, wyrzec sie naszym ambicji i planów,
ukrzyzowac nasze grzeszne pragnienia i pasje, i wykonywac
Slowo Boze. Wiecej na temat ukrzyzowania ciala znajdzie czytelnik
w moim artykule pt.: Jak sluchac Bozego
glosu? 

Oto modlitwa, któr± mozesz prosic Boga,  aby pomógl ci u¶miercic swoja
pyche i egoizm: 

„Panie, kazdy dar, którego udzielile¶ mi, kazd± sluzbe, powolanie,
kazdy talent i skladam na Twoim oltarzu. Do Ciebie nalez± nie do mnie.
Przebacz mi w Imieniu Jezusa to, ze sluzylem swoim wlasnym zamiarom, celom,
planom i pragnieniom. Pokutuje z koncentracji na sobie i swoich egoistycznych
drogach i prosze cie, aby¶ pomógl mi byc wiedzionym przez ofiarn± milo¶c
Ducha ¦wietego we mnie. Wierze, ze wprowadzasz ¶mierc mojej dumy i egoistycznych
ambicji. Dziekuje Ci w drogocennym Imieniu Jezusa. Amen. 

 

Zakochaj sie w Jezusie!

Celem tego artykulu jest pokazani ci, w jaki sposób mozesz byc pewny
swojego zbawienia i tego, ze pójdziesz do nieba. Pokazywalem, ze
owocne i nie egoistyczne posluszenstwo naszemu Panu jest biblijnym, zewnetrznym
dowodem naszego zbawienia. Powtórze, aby wszystko bylo jasne. Zbawienie
nie przychodzi przez posluszenstwo Bogu, ani przez nasz± sprawiedliwo¶c
(nie mamy zadnej wlasnej sprawiedliwo¶ci). Zbawienie otrzymujemy przez wiare
w Chrystusa jako naszego Zbawiciela i Pana. Niemniej jednak, nasze posluszenstwo
jest dowodem naszego zbawienia. 

Oto jeszcze jeden aspekt posluszenstwa, który nalezy rozwazyc. Pismo
powtarza stale i wci±z, ze kochac Jezusa to byc Mu poslusznym, a byc Mu
poslusznym, to znaczy kochac Go. Je¶li chodzimy w milo¶ci, to chodzimy
równiez w posluszenstwie. 

Jezus powiedzial, ze najwazniejszym przykazaniem w Pi¶mie
jest kochac Boga, a drugim po nim jest przykazanie milowania bliLniego: 

Mar. 12:29-31
Jezus odpowiedzial: Pierwsze przykazanie jest to:
Sluchaj, Izraelu! Pan, Bóg nasz, Pan jeden jest.
Bedziesz tedy milowal Pana, Boga swego, z calego
serca swego i z calej duszy swojej, i z calej my¶li swojej, i z calej sily
swojej.
A drugie jest to: Bedziesz milowal bliLniego swego
jak siebie samego
. Innego przykazania, wiekszego ponad te, nie
masz.

Czy kochasz Jezusa z calego twojego serca? Czy kochasz Jezusa
z calej duszy twojej? Czy kochasz Jezusa calym umyslem
twoim? Czy kochasz Jezusa z calej sily swojej ? Nakazano
nam, aby¶my kochali Go tak bardzo! 

Drugim najwiekszym przykazaniem w calym Pi¶mie jest to, aby traktowac
kazdego z milo¶ci±, przebaczeniem i w pokorze.
To nie zawsze jest latwe, lecz takie mamy przykazanie! 

Wiekszo¶c chrze¶cijan prawdopodobnie powiedzialaby, ze kocha Pana, lecz
co tak naprawde znaczy kochac Jezusa tak bardzo? Biblia mówi nam tak:

Jan. 14:15
Je¶li mnie milujecie, przykazan moich przestrzegac
bedziecie
.

Jan. 14:21
Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miluje;
a kto mnie miluje, tego tez bedzie milowal Ojciec i Ja milowac
go bede, i objawie mu samego siebie.

Jan. 14:23-24
Odpowiedzial Jezus i rzekl mu: Je¶li kto mnie miluje, slowa
mojego przestrzegac bedzie, i Ojciec mój umiluje go, i do
niego przyjdziemy, i u niego zamieszkamy.
Kto mnie nie miluje, ten slów moich nie przestrzega,
a przeciez slowo, które slyszycie, nie jest moim slowem, lecz Ojca, który
mnie poslal.

Jan. 15:10
Je¶li przykazan moich przestrzegac bedziecie, trwac bedziecie
w milo¶ci mojej, jak i Ja przestrzegalem milo¶ci
przykazan Ojca mego i trwam w jego.

1 Jan. 2:3-5
A z tego wiemy, ze go znamy, je¶li
przykazania jego zachowujemy.  Kto mówi: Znam go, a przykazan
jego nie zachowuje, klamc± jest i prawdy w nim nie ma.  Lecz kto zachowuje
Slowo jego, w tym prawdziwie dopelnila sie milo¶c Boza.
Po tym poznajemy, ze w nim jeste¶my.

1 Jan. 5:3
Na tym bowiem polega milo¶c ku Bogu, ze sie przestrzega
przykazan jego, …

2 Jan. 1:6
A to jest milo¶c, aby¶my postepowali wedlug
przykazan jego
. Takie jest to przykazanie, które slyszeli¶cie od
pocz±tku, aby bylo zasad± waszego postepowania.

Zatem Biblia mówi, ze je¶li prawdziwie kochamy Jezusa to bedziemy chodzic
w posluszenstwie dla Niego kazdego dnia naszego zycia, a nie tylko w niedziele
rano. Je¶li jeste¶ zbawiony, to powiniene¶ tak postepowac, jak osoba zbawiona.

Zwróc uwage, ze ko¶ciól w Efezie zacz±l od wielkiej milo¶ci do Jezusa
i wielkiego zapalu do sluzby dla Niego, lecz w czasach, gdy byla pisana Ksiega
Objawienia, stracili znaczn± cze¶c swej gorliwo¶ci i tej milo¶ci Do Pana.
To zmusilo Jezusa, aby im powiedzial (przez ap. Jana): 

Obj. 2:4-5
Lecz mam ci za zle, ze porzucile¶ pierwsz± twoj± milo¶c.
Wspomnij wiec, z jakiej wyzyny spadle¶ i upamietaj sie,
i spelniaj uczynki takie, jak pierwej; a jezeli nie, to przyjde do ciebie
i rusze ¶wiecznik twój z jego miejsca, je¶li sie nie upamietasz.

Greckie slowo tlumaczone jako 'pierwsza’ w „pierwszej milo¶ci” w rzeczywisto¶ci
niesie ze sob± znaczenie: „glówn±” lub „priorytetow±” (nadrzedn±). Jezus
chce byc nasz± priorytetow± milo¶ci±. Faktycznie, zauwaz, ze
Jezus powiedzial do ko¶ciola w Efezie, aby pokutowali z powodu
nie zachowania Go jako ich nadrzednej milo¶ci! Czy nasza relacja z Jezusem
jest na szczycie priorytetów zyciowych, czy tez potrzebujemy pokuty?
Musimy ¶wiadomie podtrzymywac t± pierwsz± milo¶c, t± priorytetow±
milo¶c, kazdego dnia; do nas nalezy utrzymywanie naszej pasji, ognia i duchowej
gorliwo¶ci:

Rzym. 12:11
W gorliwo¶ci nie ustawaj±c, plomienni duchem, Panu sluzcie,

Mozna tez inaczej spojrzec na „pierwsz± milo¶c” tj., wyobrazic sobie jak
to zazwyczaj jest, gdy ludzie zakochuj± sie po raz pierwszy. Gdy ludzie s±
zakochani po raz pierwszy spedzaj± wiele czasu na my¶leniu o sobie i oczekiwaniu
na siebie. Zazwyczaj staraj± sie zrobic wszystko, aby przypodobac sie jedno
drugiemu. Je¶li jeste¶ zakochany w Jezusie „po same uszy”, to bedziesz nastawial
swoje serca i umysl na Niego (Kol 3:1-2 mówi o tym, aby to robic) i bedziesz
chcial zrobic wszystko, co tylko sie da, aby sie Jemu podobac: 

2 Kor. 5:8-9
Jeste¶my wiec pelni ufno¶ci i woleliby¶my raczej wyj¶c z ciala i
zamieszkac u Pana.
Dlatego tez dokladamy staran, zeby, niezaleznie od
tego, czy mieszkamy w ciele, czy jeste¶my poza cialem, jemu sie podobac.

Efez. 5:8-10
… Postepujcie jako dzieci ¶wiatlo¶ci, .
……
DochodLcie tego, co jest mile Panu

Kol. 1:10
Aby¶cie postepowali w sposób godny Pana ku zupelnemu
jego upodobaniu
, wydaj±c owoc w kazdym dobrym uczynku i wzrastaj±c
w poznawaniu Boga,

1 Tes. 4:1
A poza tym, bracia, prosimy was i napominamy w Panu Jezusie,
aby¶cie stosownie do otrzymanego od nas pouczenia, jak macie postepowac i
podobac sie Bogu, jak zreszt± postepujecie, aby¶cie tym
bardziej obfitowali
.

2 Tym. 2:4
Zaden zolnierz nie daje sie wpl±tac w sprawy doczesnego zycia, aby
sie podobac temu, który go do wojska powolal.

Hebr. 11:6
Bez wiary za¶ nie mozna podobac sie Bogu; ….

1 Jan. 3:21-22
Umilowani, jezeli nas serce nie oskarza, mozemy ¶mialo stan±c przed
Bogiem
I otrzymamy od niego, o cokolwiek prosic bedziemy, gdyz przykazan
jego przestrzegamy i czynimy to, co mile jest przed obliczem jego.

Zakochaj sie w Jezusie i Jego spisanym slowie i zyj zyciem godnym Jego,
podobaj±c Mu sie kazdego dnia! 

 

Podsumowanie 

Jak zobaczyli¶my, zbawienie nie jest osi±galne przez posluszenstwo Bogu,
ani przez jak±¶ nasz± wlasn± sprawiedliwo¶c (nie mamy takiej). Zbawienie
jest wyl±cznie przez wiare w Chrystusa jako Zbawiciela i Pana. 

Niemniej jednak, staralem sie pokazac, ze naszej wierze musi towarzyszyc
dzialania, poniewaz nasze dzialania i uczynki demonstruj± to,
co jest w naszych sercach. Jezus powiedzial, ze wielu ludzi nazywa go
Panem, lecz ich dzialania zaprzeczaj± temu, poniewaz nie robi±
tego, co On przykazuje. Czyny mówi± glo¶niej niz slowa, a nasze dzialania
demonstruj± to, co jest w naszych sercach. Jezus powiedzial:

Mat. 15:8-9
Lud ten czci mnie wargami, ale serce ich daleko jest ode mnie.
Daremnie mi jednak cze¶c oddaj±, glosz±c nauki, które s± nakazami
ludzkimi.

Mat. 15:19-20
 Z serca bowiem pochodz± zle my¶li, zabójstwa, cudzolóstwa, rozpusta,
kradzieze, falszywe ¶wiadectwa, bluLnierstwa.  To wla¶nie kala czlowieka;
ale jedzenie nie umytymi rekoma nie kala czlowieka.

Nasze uczynki demonstruj± to, co jest  w naszych sercach. Nie znaczy to,
ze jeste¶my zbawieniu z uczynków, lecz znaczy, ze nasze owocne posluszenstwo
jest dowodem naszego zbawienia. 

Co, zatem, z ludLmi, którzy nie dojrzeli jeszcze duchowo a którzy ci±gle
s± nadmiernie skupienia n ¶wiecie i jego warto¶ci±? co z ludLmi, którzy maj±
trudno¶ci z poddaniem sie Panu kazdego dnia i którzy nie s± aktywnymi czlonkami
ciala Chrystusa? Co z tymi, którzy popadli w jaki¶ grzech? Czy mówie, ze
oni wszyscy pójd± do piekla? Nie, tego nie mówie. Istot± jest to, ze kiedy
wszyscy pójdziemy do nieba, prawdopodobnie bedziemy zdumieni tym, ze pewni
„Bozy” ludzie tam nie dostali sie! Nie znamy stanu ludzkich serc i nie wiemy
kto wyznal swoje grzechy i otrzymal przebaczenie, tylko Bóg zna te sprawy.
Jednak, przypomnijmy sobie, ze celem tego artykulu bylo pomóc w tym jak wiedziec,
ze jeste¶my na drodze do nieba, wiedziec to mozemy
zyj±c poslusznym, poddanym zyciem, do którego Bóg nas powolal. Gdy zyjemy
wedlug Ducha i dotrzymujemy kroku Duchowi, to bedziemy wydawac owoce Ducha:

Gal. 5:24-25
A ci, którzy nalez± do Chrystusa Jezusa, ukrzyzowali cialo swoje wraz
z namietno¶ciami i z±dzami.
Je¶li wedlug Ducha zyjemy, wedlug Ducha tez postepujemy.

Gal. 5:22-23
Owocem za¶ Ducha s±: milo¶c, rado¶c, pokój, cierpliwo¶c, uprzejmo¶c,
dobroc, wierno¶c,
Lagodno¶c, wstrzemieLliwo¶c. Przeciwko takim nie ma zakonu.

Biblia nigdzie nie mówi, ze chrze¶cijanskie zycie bedzie latwe, b±dL wolne
od cierpienia, lecz zdecydowanie deklaruje, ze chrze¶cijanskie zycie warte
 jest przezycia! 

Podsumujmy wszystko, co staralem sie tutaj powiedziec slowami apostola
Jana. Pragnieniem jego bylo, aby pokazac Dzieciom Bozym w jaki sposób mog±
wiedziec, ze s± w Chrystusie i to samo jest w moim sercu, gdy
pisze te slowa. Jan mówi, ze mozemy miec pewno¶c naszego zbawienia
dzieki chodzeniu w posluszenstwie i milo¶ci do Jezusa i okazywaniu milo¶ci
do tych, którzy s± wokól nas: 

1 Jan. 2:3
A z tego wiemy, ze go znamy, je¶li przykazania
jego zachowujemy.

1 Jan. 2:5-6
…Po tym poznajemy, ze w nim jeste¶my:
Kto mówi, ze w nim
mieszka, powinien sam tak postepowac, jak On postepowal.

1 Jan. 3:10
Po tym poznaje sie dzieci Boze i
dzieci diabelskie. Kto nie
postepuje sprawiedliwie, nie jest z Boga, jak
tez ten, kto nie miluje brata swego.

1 Jan. 3:18-19
Dzieci, milujmy nie slowem ani jezykiem, lecz czynem
i prawd±. Po tym poznamy, ze¶my z prawdy i uspokoimy
przed nim swoje serca,

1 Jan. 4:7
Umilowani, milujmy sie nawzajem, gdyz milo¶c jest
z Boga, i kazdy, kto miluje, z Boga sie narodzil i zna Boga.

1 Jan. 4:16
… Bóg jest milo¶ci±, a kto mieszka w milo¶ci, mieszka w
Bogu, a Bóg w nim,

1 Jan. 4:19-21
Milujmy wiec, gdyz On nas przedtem umilowal.  Je¶li
kto mówi: Miluje Boga, a nienawidzi brata swego, klamc± jest; albowiem kto
nie miluje brata swego, którego widzi, nie moze
milowac Boga
, którego nie widzi.
A to przykazanie mamy od niego, aby ten, kto
miluje Boga, milowal i brata swego.

1 Jan. 5:2-3
Po tym poznajemy
, iz dzieci Boze milujemy, jezeli Boga
milujemy i przykazania jego spelniamy.

Na tym bowiem polega milo¶c ku Bogu, ze sie przestrzega
przykazan jego, a przykazania jego nie s± uci±zliwe.

1 Jan. 5:13
To napisalem wam, którzy wierzycie w imie Syna Bozego, aby¶cie
wiedzieli, ze macie zywot wieczny,

W slowach naszego Pana :

Jan. 13:34-35
Nowe przykazanie daje wam, aby¶cie sie wzajemnie milowali,
jak Ja was umilowalem; abраскрутка

Click to rate this post!
[Total: 1 Average: 4]

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.