Raymond Ibrahim
„Istnienie kościoła tutaj będzie obrazą dla nas”.
1 lutego 2013
Oryg.: TUTAJ
Przetrzymywani przez trzy miesiące na Synaju beduińskich handlarzy erytrejscy uchodźcy, chrześcijanie, otrzymali 5 dni na zebranie 25.000$ lub zostaną im nielegalnie wycięte na sprzedaż nerki.
Sprawozdanie z prześladowań chrześcijan przez muzułmanów w różnych częściach świata w listopadzie obejmują (lecz nie są ograniczone) następujące przypadki, wymienione w kolejności alfabetycznej według krajów, niekoniecznie według stopnia okrucieństwa:
Ataki na kościół
EgIpt: Po piątkowych modlitwach w północnym Kairze, salafici ruszyli w stronę budowy Koptyjskiego Ortodoksyjnego Kościoła, na którym powieszono napis: „Masjed El Rahman” czy „Meczet Miłosiernego”. Twierdzili, że budowa nie ma koniecznego zezwolenia na swoje istnienie, pomimo tego, że lokalni urzędnicy potwierdzili, że ma. Muzułmanie okupowali budowę przez 24 godziny. Jeden nich podobno powiedział: „Mamy na końcu tej ulicy mały meczet i obecność tego kościoła będzie nas obrażać”.
Indonezja: Władze Zachodniej Jawy zapieczętowały kaplicę kolejnego chrześcijańskiego kościoła (HKI), w którym spotykano się od 20 lat. Stało się to po tym, gdy czołowi muzułmanie przekonali mieszkańców do wycofania swoich podpisów pod zgodą na istnienie tego kościoła. Według indonezyjskiego prawa, które zgadza się prawem szariatu, istnieje wymóg, aby lokalni muzułmanie wyrazili zgodę na niemuzułmańską działalność – do istnienia kościoła wymagane jest 60 podpisów. Po wycofaniu swych podpisów przez wielu muzułmanów, policja zapieczętowała budynek. Jak ktoś powiedział: „Inne kościoły na Zachodniej Jawie były zamykane po głośnych protestach islamistów, ten ostatni przypadek miał miejsce po cichu w 10 minut”.
Tłum liczący setki muzułmanów zebrany pod islamskim transparentem, otoczył dwa oddzielne kościoły, strasząc użyciem przemocy, aby powstrzymać zgromadzenie przed postawieniem dodatkowych zabudowań na ich własnym ogrodzonym terenie. Około 200 policjantów i żołnierzy powstrzymywało ich z dala.
KenIa: Wybuch w kościele wewnątrz zabudowanego terenu policji w Garissa zabił jednego policjanta, który był pastorem oraz zranił 13 innych osób. Panuje przekonanie, że zostało to przeprowadzone przez terrorystyczną organizację al-Shabaab („Młodzież”). Ich ostatnią strategią jest wynajmowanie „biednej młodzieży o chrześcijańskim wychowaniu” i wykorzystywanie ich do ataków bombowych w kenijskich kościołach. „Wykorzystanie muzułmanów z chrześcijańską przeszłością utrudnia zatrzymanie ewentualnych napastników, ponieważ potrafią wtopić się w zgromadzenie” – mówią przywódcy kościoła.
Nigeria: 25 listopada był kolejną krwawą niedzielą dla wierzących w przeważająco muzułmańskiej północnej Nigerii: 11 osób zabitych podczas ataku na protestancki kościół przeprowadzony w dwóch kolejnych samobójczych eksplozjach. Wkrótce po zakończeniu zgromadzenia samobójca wjechał do kościoła minibusem wyładowanym materiałami wybuchowymi. Następnie, gdy na miejscu zebrała się grupa żołnierzy i cywilów kolejny samobójca zdetonował bombę ukrytą w samochodzie, zabijając 11 osób i raniąc 30. Większość ofiar stanowili członkowie chóru. W oddzielnym wydarzeniu trzech chrześcijanie zostało napadnięci i zabitych w drodze na zgromadzenie.
Syria: Kilka kościołów stało się celem wspieranych przez USA dżihadystów. W pobliżu kościoła syryjskich ortodoksów wybuchła bomba. Jak podaje agencja Assyrian Interationa News: „Mnóstwo ludzi zostało rannych i zabitych. Ilość zabitych szacuje się między 20-80. Bomba zniszczyła szkołę Al Kalima [„Świat”] oraz syryjski szpital fracuski, jak też dom opieki”. „Uzbrojony mężczyzna, z czystej sekciarskiej nienawiści” zaminował materiałami wybuchowymi i wysadził w powietrze historyczny Arabski Kościół Ewangeliczny Aleppo. Pastor, Ibrahim Nasir, wyraził „żal i zasmucenie wszystkich syryjskich obywateli” aktem, który sprawił „nieutulony żal” chrześcijan”. Dziś jest dzień, w którym wołamy do Chrystusa, mówiąc: Mój Boże, przebacz im, ponieważ nie wiedzą, co czynią”. W mieście Raqqai, w półn-wsch. Syrii, przed Ortodoksyjnym Kościołem Zwiastowania wybuchł samochód pułapka, powodując śmierć dwóch osób, raniąc jedną kobietę i „wywołując paniczny strach ludności”.
Tanzania: Według jednego z działaczy: „od maja zostało zniszczonych (około) 25 kościołów i klasztorów”. Te szkody przypisywane są głównie Zanzibarowi, gdzie populacja muzułmanów sięga 99% i są oni otwarcie wrogo nastawienie do chrześcijan”. Ostatnio wydarzenia kręciły się wokół tego, że jeden chłopiec, muzułmanin, sprowokował innego chłopca, chrześcijanina, twierdząc, że każdy kto odda mocz na koran, zmieni się w zwierzę. Gdy chłopiec podjął wyzwanie, rozeszło się to i muzułmanie wywołali zamieszki: „chłopiec był straszony ścięciem, a co najmniej 5 kościołów zostało zniszczonych” w tym budynek Adwentystów Dnia Siódmego, anglikanów, oraz Zborów Bożych. „Do dziś nie aresztowano nikogo związanego z tymi atakami na kościoły, co prowadzi do licznych pytań o to, czy lokalne władze nie wspierają tej działalności”.
Apostazja, bluźnierstwo prozelityzm.
Egipt: 28 listopada sąd w Kairze skazał zaocznie na śmierć siedmioro egipskich chrześcijan, sądzonych za przypuszczalny udział w stworzeniu filmu o Mahomecie, który pojawił się na You Tube, a który wywołał rozruchy w wielu muzułmańskich krajach. „Tych siedmiu oskarżonych zostało skazanych za swój udział w tworzeniu i pokazaniu filmu, który znieważa islam i proroka” ogłosił sędzia, Saif al-Nasr Soliman. Część ze skazanych nie przyznała się do żadnego udziału i stwierdziła, że stali się kozłami ofiarnymi z innych przyczyn.
Iran: Brytyjscy ustawodawcy, chrześcijanie, wyrazili swój niepokój co do „wzrastających poważnych prześladowań i dyskryminacji” irańskich chrześcijan, twierdząc, że wśród ataków prowadzonych na nawróconych na chrześcijaństwo, co najmniej 12 zostało zatrzymanych i jest stale przetrzymywanych. Członkowie Brytyjskiej Międzypartyjnej Grupy Parlamentarnej ( Britain’s All-Party Parliamentary Group [APPG]) stwierdzili, że brytyjski rząd powinien wywierać presję na Iran, aby „przestrzegał fundamentalnych praw do wolności religijnej dla wszystkich Irańczyków”. Nalegali również na uwolnienie chrześcijan, między innymi pastora Farshid Fathi, który jest przetrzymywany w niesławnym więzieniu, Evin, w Teheranie, od grudnia 2010 roku.
Malediwy: urzędnicy portu międzynarodowego lotniczego zatrzymali 11 książek o chrześcijaństwie znalezionych przy bangladeskim emigrancie, Jathish Biswas, który przybył na Malediwy przez Sri Lankę. Spędził w więzieniu 23 dni i został deportowany. Jak sam mówi: „władze traktowały mnie tak, jakbym, przywożąc te chrześcijańskie książki, chciał zniszczyć ich kraj. Rozebrali mnie niemal do naga, żeby zobaczyć czy nie mam jeszcze czegoś. Celnicy i policja zadawali mi pytanie za pytaniem i nie dali jeść”. Nieco później zatrzymany został i deportowany amerykański chrześcijanin, za rzekome powiązania z Biswas’em.
Nigeria: Pogłoski o tym, że jakiś chrześcijanin „bluźnił” przeciwko islamowi wywołały w północnej Nigerii, w Bichi, masowe rozruchy. Cztery osoby zostały zbite, a sklepy złupione. Te zamieszki wybuchły w dniu, w którym przybywający zwierzchnik kościoła anglikańskiego rozpoczął inicjatywę promowania „religijnej tolerancji w Nigerii”. Jak przekazał urzędnik policji: „Rozeszły się pogłoski, że niektórzy bluźnili Prorokowi i nastąpiły akty łamania prawa i porządku”.
Pakistan: Pastor, Karama Patras, został aresztowany po tym, gdy tłum muzułmanów uderzył na jego domi oskarżając go o popełnienie bluźnierstwa, za co w Pakistanie grozi najwyższa kara śmierci. Po modlitwach, które miały miejsce w domu chrześcijanina, jacyś nasłani muzułmanie podsłuchali dyskusję na temat uboju mięsa w czasie islamskiego święta Eid al-Adha, co zostało przekazane innym lokalnym muzułmanom. Zanim pastor „dotarł do domu, usłyszał jak przez głośniki meczetu duchowny wzywał muzułmanów do połączenia się, aby ukarać [tego] niewiernego pastora, aby dać mu lekcję za to, że zakazuje obchodów tego święta w chrześcijaństwie”. Muzułmańscy imamowie wrzeszczeli przez głośniki z minaretu, że „Pastor Karma Patras jest bluźniercą i niewiernym wystawionym do zabicia”, pobudzając setki muzułmanów do uderzenia na jego dom „bezlitośnie bijąc, kopiąc i niszcząc jego domostwo”, zanim policja wzięła go do aresztu. Od tej pory odmawia się mu wyjścia za kaucję.
Somalia: Kolejny muzułmanin, który nawrócił się na chrześcijaństwo, 25 letni Farhan Haji Mose, został zaatakowany i stracony przez islamskich terrorystów, Al-Shabaab, '”Młodych”. Według informacji udzielonych przez jednego ze świadków, tłum zebrał się w piątek, aby obserwować rzeź tego chrześcijanina, który przyjął „obcą religię, chrześcijaństwo”. Jego ciało zostało rozdarte na dwie części i zabrane, a następnie wyrzucone w pobliżu plaży miasta Barawa”. Przyjaciele ani rodzina nie zaryzykowali odzyskania ciała natychmiast, bojąc się, że bojownicy uznają ich za winnych i również zabiją. Jak podaje to sprawozdanie, buntownicy z Al-Shabaab od rozpoczęcia kampanii pozbywania się chrześcijaństwa z Somalii, zabili dziesiątki nawróconych z islamu na chrześcijaństwo. To ugrupowanie stara się wymusić w Somalii jeszcze bardziej drastyczną wersję szariatu niż tak, która została wprowadzona siłą przez obecny, przejściowy rząd w Mogadiszu; przejściowy rząd, który, mimo tego, że jest przedstawiany jako „umiarkowany”, również popiera karę śmierci za apostazję.
Dhimmitude
[Ogólnie: znęcanie się, poniżanie, poddanie nie-muzułmańskich “tolerowanych” obywateli]
Egipt: 13 letniej dziewczynce, chrześcijance, Maggie Milad Fazez, zostały obcięte włosy w czasie jazdy metrem. Wsiadając do zatłoczonego metra dziewczyna, aby wejść do środka, nieumyślnie popchnęła zasłoniętą kobietę, co doprowadziło do wymiany zdań między nimi. Ta powiedziała jej, że ma długie włosy i „Nie wiesz co ci zrobię”. Gdy uczennica wysiadła z pociągu przeżyła szok, gdy okazało się, że ma obcięte włosy, a odcięta część znajdowała się na kołnierzu. Ojciec Maggie powiedział, że dziewczyna nie chce jeść i cierpi psychicznie. Jest to drugi taki przypadek w ciągu jednego tygodnia, że uczennicom obcina się włosy. W pierwszym przypadku ofiarą była uczennica pierwszej klasy. Jeden z działaczy koptyjskich zażądał od ministra spraw wewnętrznych znalezienia tej kobiety i doprowadzenie jej do sądu. Inna zawoalowana nauczycielka z Luxoru jest obecnie sądzona z obcięcie miesiąc wcześniej włosów dwom uczennicom, co uzasadniła tym, że nie nosiły one nakrycia głów.
Pakistan: W katolickim kościele w diecezji Faisalabad, w Pendżabie, obrzucono kamieniami i zniszczono posąg Marii Dziewicy, co „wywołało przerażenie, strach, konsternację oraz obawy”. Jak podaje o. Fr.Mushtaq: „Autorem tego ostatniego aktu przemocy był młody 26 letni lokalny muzułmanin”.
Filipiny: W głównie muzułmańskim Mindanao, zastrzeleni zostali przez dwóch zamachowców na motorze chrześcijanin i jego muzułmańska dziewczyna. 21 latek zmarł, kobieta doznała poważnych obrażeń. Motywy nie są ciągle znane, lecz policja prowadzi śledztwo czy zasadzka nie miała związku z osobistymi relacjami ofiar. Jak słusznie zauważa sprawozdanie: „relacja między muzułmanką a chrześcijaninem jest uważana za 'haram’ czyli zabroniona dla muzułmanów”.
Arabia Saudyjska: Po nawróceniu się na chrześcijaństwo i późniejszą ucieczkę Saudyjki, kraj Wahabi wprowadził system obserwacyjny, który rejestruje wszelkie przekroczenia granicy przez Saudyjki. Korzystając z technologii SMS, system ostrzega smsem męskiego opiekuna kobiety (ojca, męża czy innego krewnego), gdy opuszcza ona kraj, nawet jeśli podróżują razem. Jak podaje pewien saudyjski dziennikarz, ten ostatni ruch pokazuje po raz kolejny, że kobiety są w tym królestwie „niewolnicami”.
Synaj: Przetrzymywany przez trzy miesiące na Synaju przez beduińskich handlarzy erytrejski uchodźca, chrześcijanin, otrzymał 5 dni na zebranie 25.000$, pod groźbą, że zostaną mu nielegalnie wycięta na sprzedaż narządy. Jego przypadek pokazuje stały brak ochrony i pomocy dla uciekinierów i emigrantów, którzy rutynowo są porywani i wykorzystywani przez handlarzy na Półwyspie Synajskim. Filemon Semere, 22l., uciekł z Erytrei do Etiopii w 2010 roku, gdzie śpiewał w kościelnym chórze w obozie dla uchodźców Adi Harish. Na początku 2012 roku wyjechał do Sudanu i usiłował dostać się do Izraela, gdy został porwany przez handlarzy i zabrany do jednego z kilku centrów tortur i wymuszeń na Synaju. Był regularnie bity i wykorzystywany, a porywacze zażądali od niego zebrania 33.000$ w zamian za uwolnienie, lub zagrodzili utratą nerki. Choć jego los nie jest znany, ostatnie sprawozdanie BBC dodaje: „Nie jest możliwe z tak daleka badać sprawę Filemona, lecz Christian Solidarity Worldwide oraz inne pozarządowe organizacje, które zajmowały się sprawą porwań mówią, że ona nosi ona na sobie wszystkie znaki tego, co jest obecnie obrzydliwym lecz kwitnącym biznesem w rejonie Synaju. Przekonany o tym, że jego rodzina nie ma pieniędzy na zaspokojenie żądań porywaczy, w miarę jak zbliża się wyznaczony terminy Filemon jest zrozpaczony: „Proszę, pomóżcie. Pomóż mi, proszę, Mike. Nie mam na tyle pieniędzy, oni zabiją mnie. Proszę pomóżcie mi”.
Syria: W kontekście wspieranego przez Amerykę dżihadu przeciwko Asadowi, zostało porwanych co najmniej trzech kolejnych chrześcijan. Dwie ofiary to młodzi mężczyźni: porywacze zażądali 100.000$ okupu za ich uwolnienie. Trzecią jest 17 letnia dziewczyna, która został porwana z ulicy przez 4 mężczyzn. Napadli na jej 16 letniego brata, pobili go do nieprzytomności i odjechali z nią samochodem. „W ciągu ostatnich 12 miesięcy – stwierdza relacja – przemoc wobec Asyryjczyków zdecydowanie wzmogła się, a sporej części tych aktów dopuszcza się rebeliancka milicja, szczególnie jej elementy będące pod wpływem dżihadu”.
O tym cyklu
Ponieważ prześladowania chrześcijan w islamskim świecie są powszechne i to, co się dzieje, nabiera rozmiarów epidemii, w ten sposób zaczynam nową serię artykułów zatytułowaną „Bieżący miesiąc muzułmańskich prześladowań chrześcijan”, w których będą zestawiane i szacowane niektóre, żadną miarą nie wszystkie, przypadki prześladowań.
Cele jakie stawiam artykułom z tej serii są dwojakie:
1) Wewnętrznie, aby dokumentować to, czego nie robią media mainstreamu: muzułmańskie prześladowania chrześcijan.
2) Instrumentalnie, aby pokazać, że takie prześladowania nie są „przypadkowe”, lecz systematyczne i powiązane, to jest, że są ostatecznie zakorzenione w szarijacie.
Jak stanie się to oczywiste, każda opowieść dotycząca prześladowań zazwyczaj daje się umieścić w jakimś specyficznym temacie, w tym: nienawiść do kościołów i innych chrześcijańskich symboli; seksualne wykorzystanie chrześcijanek i wrogość wobec kobiet; prawa dotyczące apostazji i bluźnierstwa; złodziejstwo i plądrowanie miejsc pobytu jizya (nie muzułmanów); a nade wszystko oczekiwaniami, że chrześcijanie będą zachowywać się jak zastraszeni dhimmis (obywatele drugiej kategorii); o zwyczajnej przemocy i morderstwach; często w połączeniu ze sobą.
Ponieważ te przypadki prześladowań obejmują różne przedziały etniczne, językowe i geograficzne, od Maroka na zachodzie do Indii na wschodzie, wyraźna będzie jedna sprawa, która je łączy: islam – czy przez to twarde stosowanie prawa szarijatu, czy nad-kultura dominacji z niego zrodzona.
Gdzie wezwania do aresztowań? Gdzie oskarżenia o zbrodnie wojenne? Gdzie żądania, aby ci kryminaliści zostali doprowadzeni na sąd przed Międzynarodowy Sąd Kryminalny czy Międzynarodowy Trybunał w Hadze?
Raymond Ibrahim is a Shillman Fellow at the David Horowitz Freedom Center and an Associate Fellow at the Middle East Forum.