Przebaczenie grzechów przez wiarę przed Pięćdziesiątnicą.
Ewangelie pokazują, że Chrystus udziela przebaczenia grzechów również przez wiarę. Gdyby Chrystus był pod Prawem, bądź głosił Prawo, nie mógłby tego rozbić. Gdyby był pod Prawem czy promował Prawo, mówiłby tym ludziom, aby przyjmowali przebaczenie przez składanie ofiar zgodnie z Prawem. Za każdym razem, gdy Chrystus przebacza na podstawie wiary, wskazuje to na fakt, że w Ewangeliach demonstrowana jest łaska.
W jednym z fragmentów, gdzie Chrystus uzdrawia pewnego mężczyznę, przebacza mu również grzechy. W tej sytuacji, czterech mężczyzn pokonuje przeciwności i przynosi swego przyjaciela do Chrystusa. Ich upór i niechęć do poddania się pokazuje ich wiarę i widać z opisu, że Chrystus zwrócił na nią uwagę . Czytamy:
(Chrystus) widząc ich wiarę, powiedział: „Przyjacielu, przebaczono ci twoje grzechy” (Ł 5:20).
Ten człowiek został uzdrowiony i przebaczone zostały mu również jego grzechy. Prawo wymagało odpowiednich ofiar, lecz Chrystus przebaczył grzechy przez wiarę. Z całą pewnością jest to Nowe Przymierze. Chrystus przebaczył grzechy wyprzedzając dzieło Krzyża. Ponownie widzimy, że Ojciec udziela przebaczenia na podstawie Krzyża, lecz również przed Krzyżem. Jest udzielana „zaliczka łaski” i widzimy to wielokrotnie w Ewangeliach.
Zbawieni przez wiarę przed Pięćdziesiątnicą
Przebaczenie grzechów z łaski przez wiarę jest widoczne również w innym fragmentach Ewangelii. Na przykład, Jezus mówi do kobiety, która namaściła Jego stopy drogim olejkiem takie słowa:
„Odpuszczono jej liczne grzechy, bo bardzo miłowała. Komu zaś mało się odpuszcza, mało miłuje. (48). I rzekł do niej: Odpuszczone są grzechy twoje. I zaczęli współbiesiadnicy rozważać w sobie: Któż to jest ten, który nawet grzechy odpuszcza? (50) I powiedział do kobiety: Wiara twoja zbawiła cię, idź w pokoju” (Łk 7:47b-50).
Chrystus przebaczył tej kobiecie jej liczne grzechy i powiedział, że to jej wiara zbawiła ją. „Zbawiła” jest tutaj tłumaczone z greckiego „sozo”. Jest to ten sam wyraz, który jest używany przez apostoła Pawła i innych w Listach. Paweł używa tego samego greckiego „sozo” tutaj:
„Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar” (Ef 2:8).
Chrystus powiedział, że zbawiła ją jej wiara. Paweł mówi, że wierzący są zbawieni przez wiarę, mówi, że jesteśmy zbawieni z łaski przez wiarę. Nie ma tutaj instrukcji czy zachęty do przestrzegania prawa, aby otrzymać przebaczenie. Łaska jest ponownie widoczna w Ewangeliach.
Podobnie jak ta kobieta ludzie byli zbawiani przed Wieczerzą Pańską, przed Krzyżem i Przed Zmartwychwstaniem i przed Dniem Zielonych Świąt. Byli zbawiani przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Byli zbawiani w taki sam sposób na podstawie Nowego Przymierza, jak są zbawiani dzisiaj. Zastanów się nad tym, jak Paweł opisywał niektóre aspekty takiego sposobu zbawienia i przebaczenia. Napisał:
„Usprawiedliwieni tedy z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa” (Rz 5:1).
Kobieta została usprawiedliwiona przez wiarę, przeczono jej przez jej wiarę w Jezusa Chrystus. Chrystus powiedział jej: „Idź w pokoju”. Otrzymała łaskę usprawiedliwienia i pokoju z Bogiem, a stało się to w Ewangeliach. Podobnie jak listy Pawła mówią o łasce, tak też i Ewangelie.
Wierzący wchodzą do Królestwa przed Dniem Zielonych Świąt
Zastanówmy się nad tym, że Chrystus pokazał, że niektórzy wchodzili do Królestwa na długo przed Pięćdziesiątnicą. Niektórzy brali Królestwo siłą, wdzierali się do Królestwa od czasu Jana Chrzciciela. Chrystus powiedział:
„A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd Królestwo Niebios doznaje gwałtu i gwałtownicy je porywają. Albowiem wszyscy prorocy i zakon prorokowali aż do Jana” (Mt 11:12-13).
oraz …
„Do czasów Jana był zakon i prorocy, od tego czasu jest zwiastowane Królestwo Boże i każdy się do niego gwałtem wdziera” (Lu 16:16).
Oba wersy mówią o tym, że ludzie „brali siłą” i „gwałtem wdzierali się do niego”. W obu przypadkach chodzi o Królestwo. Wierzący wchodzili do Królestwa od czasu Jana Chrzciciela. Powtórzmy: ta „zaliczka łaski” dzieje się przed Ostatnią Wieczerzą, przed śmiercią i Zmartwychwstaniem oraz przed Pięćdziesiątnicą. Obietnice i warunki Nowego Przymierza są pokazywane zanim przymierze zostało w pełni wprowadzone.
Zastanówmy się nad tym, że Chrystus naucza o tym, że dopóki człowiek nie narodzi się na nowo, nie może wejść do Królestwa Bożego. Ponieważ jest to prawda, oznacza to, że ludzie rodzili się na nowo w Ewangeliach. W rozmowie z Nikodemem, Chrystus powiedział:
„Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić” (J 3:5-7).
Wierzący byli uzdrawiani w Ewangeliach przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Wierzący byli zbawiani przez wiarę w Ewangeliach. Wierzący wchodzili do Królestwa Bożego przez wiarę w Jezusa Chrystusa w Ewangeliach. Wierzący rodzili się na nowo w Ewangeliach. To wszystko działo się przed Krzyżem. Ta „zaliczka łaski” była udzielana przez cały okres opisywany w Ewangeliach.
Wierzący oczyszczeni z grzechów przed Pięćdziesiątnicą
Chrystus ogłosił Swoim uczniom;
„Wy jesteście już czyści dla słowa, które wam głosiłem” (J 15:3)
Tym uczniom już przebaczono grzechy i byli duchowo czyści, przed Ostatnią Wieczerzą, Krzyżem i Pięćdziesiątnicą. Uwierzyli słowu, które Chrystus do nich mówił. Uwierzyli w Niego i Jego słowa. Ponownie łaska jest oczywista w Ewangeliach.
Zacheusz otrzymuje zbawienie przed Krzyżem
W Ewangelii Łukasza Chrystus spotyka mężczyznę o imieniu Zacheusz, który w wyróżniający sposób oddaje Mu sprawę swego bogactwa. Chrystus reaguje bardzo przychylnie i mówi do niego:
Dziś zbawienie stało się udziałem domu tego, ponieważ i on jest synem Abrahamowym. Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, aby szukać i zbawić to, co zginęło” (Ł 19:9b-10).
Zbawienie przyszło do Zacheusza, gdy uwierzył i uczynił zobowiązanie wobec Chrystusa. To było „dzisiaj” a nie jakiś czas po śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Zbawienie przyszło do Zacheusza w Ewangeliach. „Zbawienie” jest tłumaczone tutaj z greckiego wyrazu „soteria”, który pojawia się w Ewangeliach czterokrotnie. Ten szczególny wyraz pojawia się często w tekstach opisujących czasy po Pięćdziesiątnicy . Na przykład, znajdujemy go sześciokrotnie w Dziejach Apostolskich. Pojawia się 17 razy w listach apostoła Pawła i 16 razy w pozostałych listach. Istotą jest to, że „zbawienie” jest opisane zarówno przed jak i po Pięćdziesiątnicy. „Zbawienie” zdarzało się w Ewangeliach przez wiarę w Chrystusa i bez odnoszenia się do Prawa Mojżeszowego.
W Ewangeliach jest więcej odniesień do „zbawienia” niż w listach Pawła
Jest jeszcze jeden grecki wyraz bardzo blisko spokrewniony z „soteria”. Jest to „sozo”, które tłumaczone jako „zbawiony” w całym Nowym Testamencie pojawia się zdumiewającą ilość 49 razy w Ewangeliach. Jest również tłumaczone jako „uzdrowiony”, „uwolniony”, a jeszcze inaczej w kilku przypadkach. Jest to wyróżniające się słowo Nowego Testamentu, ponieważ często pojawia się w zdaniach, w których znajdują się wyrazy „wiara” lub „wierzyć”. Pojawia się 13 razy w Dziejach Apostolskich, 28 razy w listach apostoła Pawła i jeszcze 7 razy w listach napisanych przez Piotra, Jana i pozostałych. Daje to pełną liczbę 52 razy w listach.
Oznacza to, że Ewangelie mówią więcej o byciu „zbawionym”, „uzdrowionym” i „uwolnionym” przez wiarę niż czyni to apostoł Paweł. Ilość odniesień do „sozo” jest niemal taka sama w Ewangeliach co w Listach. Ludzie byli „sozo-wani” w Ewangeliach. Byli zbawiani, uzdrawiani i uwalniani zarówno przed jak i po Pięćdziesiątnicy. Każdy z tych 49 przypadków pojawienia się „sozo” w Ewangeliach jest zaprzeczeniem tego, że Ewangelia raczej odzwierciedlają Prawo, a nie Łaskę. Ponownie widzimy, że Łaska występuje w oczywisty sposób w Ewangeliach.
Następny rozdział sprecyzuje to, w jaki sposób Chrystus wypełnił prawo Mojżeszowe.