Author Archives: pzaremba

O co chodzi z Pięćdziesiątnicą?

The Church Without Walls

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Większość ludzi słyszało od dniu Pięćdziesiątnicy w Dz. 2, kiedy to Duch Święty zstąpił na 120 modlących się ludzi. Wyszli oni wtedy na ulicę mówiąc językami, których nigdy się nie uczyli, jednak ci, którzy je słyszeli, potwierdzili, że były to języki powszechnie używane w całym Cesarstwie Rzymskim.
Po co w ogóle istniało święto Pięćdziesiątnicy i dlaczego mówili językami, których nigdy się nie uczyli? Aby odpowiedzieć na te pytania, musimy posiadać podstawową wiedzę na temat siedmiu świąt nadanych przez Boga, wliczając w to pierwszą Pięćdziesiątnicę.

Święta są próbami przed właściwymi wydarzeniami, które miały lub będą miały miejsce
W Kapł. 23 widzimy wymienione siedem świąt czy też festiwali, które Bóg dał Mojżeszowi, w tym sześć świętowań i jeden post. Cztery z nich mają miejsce wiosną a trzy na jesieni. Cztery święta wiosenne to: Przaśniki, Pascha, Święto Pierwocin oraz Pięćdziesiątnica. Wszystkie one wypełniły się dokładnie w zapowiadanych dniach. Trzy święta jesienne to: Święto Trąb, Dzień Pojednania, Święto Namiotów. Te święta jeszcze się nie wypełniły.
W Kapł. 23 każde z nich jest nazywane „moed”, wymawianym jako „mow-ed”. Rdzeń tego słowa ma związek z ustalaniem daty ślubu. Kiedy para ustala datę ślubu, jest to czas wyznaczony, uświęcony – taki specjalny termin – „moed”. Takie też są święta Izraela.

Ze względu na naturę tych siedmiu świąt – terminów ich obchodzenia nadanych przez Boga – rozumiano, że każde z nich wypełni się w dosłowny sposób. Tak jak w życiu, zanim prawdziwa ceremonia ślubu ma miejsce, często poprzedzają je różne próby. W teatrze też odbywają się próby przed właściwym spektaklem. W judaizmie jest wiele zapisów mówiących o tym, że obchodzone święta są próbami przed tym, jak właściwe (prawdziwe) wydarzenie będzie miało miejsce.

Continue reading →

Utrzymywani razem przez Słowo Jego Mocy!

Daniel Pontious
Częściowo przyczyną tego, że nie rozumiemy, kim jesteśmy jako wierzący, jest to, że po prostu nie rozumiemy w pełni kim rzeczywiście jest Jezus Chrystus. Gdybyśmy całkowicie zrozumieli to, Kim On Jest, zaczęlibyśmy rozumieć, kim my jesteśmy oraz inwestycję jaką Jezus Chrystus złożył w nas, gdy zostaliśmy zbawieni. Zbyt wielu sądzi, że doświadczenie Zbawienia jest już końcem drogi, i gdy już raz zostałeś zbawiony, dotarłeś. Nie rozumieją tego, że Zbawienie jest Nowym Początkiem Nowego
Życia tutaj, a nie dopiero wtedy, gdy zostawimy to życie i pójdziemy do Nieba.

Doświadczenie Zbawienia jest Spotkaniem z Żywym Słowem Bożym (Jezusem Chrystusem), którego celem jest przemiana nas na Jego podobieństwo sprowadzenie Mocy Ducha Świętego na nas i do działania w nas. Ta inwestycja spowoduje,że będziesz w nadnaturalny sposób przemieniany od wewnątrz i da ci Nadnaturalny Autorytet, do którego wcześniej niemiałeś dostępu.

„A nie upodabniajcie się do tego świata (tego wieku), ale się przemieńcie przez (całkowite) odnowienie umysłu swego, abyście umieli rozróżnić (dla siebie), co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe” (Rzm 12:2).

To Słowo Boże przynosi przemianę naszych umysłów, serc (a nawet samego życia) a ta przemiana daje każdemu z nas zdolność do poznania i działania w Woli Bożej dla każdego z nas!
To Słowo Boże (Jezus Chrystusa) jest tym samym Słowem, które stworzyło wszystko, co widzimy i Tym, które aktualnie podtrzymuje wszystko wokół nas:
„PONIEWAŻ W NIM ZOSTAŁO STWORZONE WSZYSTKO, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; WSZYSTKO PRZEZ NIEGO I DLA NIEGO ZOSTAŁO STWORZONE. On też jest przed wszystkimi rzeczami i WSZYSTKO NA NIM JEST UGRUNTOWANE” (Kol 1:16-17).

To Słowo Boże (Jezus Chrystus J1:1) utrzymuje razem całe stworzenie. Nie tylko je stworzył i zostawił, lecz w nadnaturalny sposób jest zaangażowany do dziś i to Słowo Jego Mocy jest tym samym Słowem, które zapisuje w naszych sercach i umysłach (jeśli naprawdę zostałeś zbawiony przez Niego).

„Takie zaś jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po upływie owych dni, mówi Pan: PRAWA MOJE WŁOŻĘ W ICH UMYSŁY I NA SERCACH ICH WYPISZĘ JE, i będę im Bogiem, a oni będą mi ludem” (Hbr 8:10).

Jako wierzący w Jezusa Chrystusa, stajesz się dla tego pokolenia Żywym Słowem w taki sam sposób w jaki Jezus Chrystus jest Żywym Słowem dla nas. Nadal jest to Jego Słowo, które wypisuje w nas, NIE TWOJE WŁASNE, lecz to ty masz ten przywilej, że możesz być w Jego rękach naczyniem chwały, używanym, aby je przekazać!
Boże Słowo jest żywe i pełne mocy! Nigdy nie lekceważ Jego możliwości zmiany twoich okoliczności przez to samo Żywe Słowo! Jeśli On wszystko utrzymuje razem to może również w nadnaturalny sposób skorygować to, co się dzieje w twoim życiu.
Czy wiesz kim jesteś??? ❤️❤️❤️

Szczepienie nie jest znakiem bestii

Szczepienie nie jest znakiem bestii; żydowskie znaczenie znaku
Eli Lizorkin-Eyzenberg

W czasach kryzysów Biblia przynosi pociechę i ulgę milionom na świecie. Gdy stajemy wobec trudności i niepewności związanych z globalną pandemią Pismo przypomina nam o minionych próbach i przyszłej nadziei.
Niemniej, wielu czytelników używa biblijnych tekstów jak szklanej kuli, która oferuje utajone aluzje do współczesnych kłopotów. Ostatnio, niektórzy wyczytali w Objawieniu, że „znak bestii” jest zakodowanym odniesieniem do szczepień przeciwko covid. Na publicznych demonstracjach przeciwko szczepionkom pojawiły się banery, które głosiły niezgodę protestujących na przyjęcie „znaku bestii”. Takie zrozumienie Księgi Objawienie pozbawia ją historycznego kontekstu i wymusza współczesne domniemania na starożytnych ideach. W oryginale żydowskie znaczenie znaku nie ma nic wspólnego z przyjmowaniem szczepionek, lecz przyjęcie znaku bestii symbolizuje wyrażenie tego, że ktoś odrzucił przykazania Boże.

W Księdze Objawienia mamy mamy do czynienia z wyobrażeniem czasów, gdy bestia powstanie i „… sprawia, że wszyscy, mali i wielcy, bogaci i ubodzy, wolni i niewolnicy otrzymują znamię na swojej prawej ręce albo na swoim czole, i że nikt nie może kupować ani sprzedawać, jeżeli nie ma znamienia, to jest imienia zwierzęcia lub liczby jego imienia” (13:16-17).

Continue reading →

Przelewające się Wody

Daniel Pontious
O ile studnie w duchowej rzeczywistości reprezentują „kąpiel wodną przez Słowo” (Ef 5:26), są studnie, z których ludzie czerpią wodę przy pomocy wiader, pojemników czy pomp. Dziś rano odczułem, że Duch Święty powiedział, że „wiele z Moich studni w nadchodzącym sezonie zostaje przekształconych w Fontanny!”
Są to te źródła, które, ze względu na ilość Deszczu (wczesnego i późnego), którego doświadczyli w rzeczywistości Ducha, osiągnęły Punkt Nasycenia tak, że są Pełni Słowa Bożego, które wymusza wypływ Wód na Powierzchnię ich życia.
W naturalnej rzeczywistości nazywamy je Studniami Artezyjskimi, lecz w Duchowej będą nazywane FONTANNAMI ŻYWYCH WÓD. Jest to bardzo podobne do tego, jak Pan nazwał w Słowie Bożym samego Siebie:

„… gdyż mój lud popełnił dwojakie zło: Mnie, źródło wód żywych, opuścili, a wykopali sobie cysterny, cysterny dziurawe, które wody zatrzymać nie mogą” (Jer 2:13).

Wraz ze wzrostem Poznania, które ma miejsce w tym pokoleniu (w obu rzeczywistościach) następuje też obfitość Poznania Objawionego, które jest przekazywane przez Ducha Bożego, jak też większe jest niż kiedykolwiek wcześniej zrozumienie tego, kim jest Król Królów i Jego Królestwo.

Continue reading →

Moje przeżycie „poza zasłoną”

Art Katz

[Art zaczyna od opisania nagrania,w którym pastor wspominał unikalne poruszenie Ducha Świętego]

Pamiętam tą noc, gdy słuchałem ostatniego nagrania. Byłem w łóżku, z Biblią otwartą na tych wersetach z Listu do Hebrajczyków, a on opowiadał jak jako duchowny przyszedł znużony i pokonany, na niedzielne nabożeństwo, takie w rodzaju straszliwie monotonnego i przewidywalnego, do którego nasze kościoły z łatwością dochodzą.

Była tam kobieta, która na tym porannym spotkaniu była bardzo jasnym światłem. Z trudem powstrzymywała się i machała ręką w powietrzu, chcąc złożyć świadectwo. Tak siostro, powiedział. Opowiedziała „Chciałam tylko powiedzieć, że weszłam do miejsca najświętszego”. Szybko chciał ją poprawić: „Znaczy, chodziło ci o to, że masz nadzieję wejść”. W końcu była tylko gospodynią domową, pomyślał.

Nie – powiedziała. – Weszłam”.
W jaki sposób?” – zapytał.
Przez wiarę w krew Jezusa i przez zasłonę, którą otworzył dla nas przez Jego ciało! Po prostu zbliżyłam się ze szczerym sercem wiary i wyznałam właśnie teraz w imieniu Jezusa, bez uznania jakichkolwiek własnych kwalifikacji, że wchodzę do miejsca najświętszego przez krew Jezusa – odpowiedziała.

Powiedziała, że coś się jej stało i że weszła na nowe miejsce i było to po niej widać.
Zanim nabożeństwo się skończyło, jedna osoba po drugiej, wstawali i wyznawali, że również weszli przez krew Jezusa na nową i żywą drogę.

Continue reading →

Zrozumieć Przymierze – posłowie

The Church Without Walls

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Część 1

Omówiliśmy już kilka elementów starożytnych przymierzy, ale możemy wspomnieć jeszcze o kilku dodatkowych rzeczach godnych uwagi.

Obrzezanie
Cóż za dziwne Boże wymaganie, by żydowscy mężczyźni byli obrzezani. Podobnie do innych rzeczy, które tu omówiliśmy, to również jest symbolem większej prawdy. Paweł napisał w Efez. 5:23-33, że mężczyzna ma kochać swoją żonę tak, jak Chrystus umiłował swój Kościół, co w sensie mistycznym implikuje, że akt seksualny w małżeństwie jest obrazem niebiańskiej zażyłości rzeczy duchowych.

Ślubowanie
Kiedy Izraelici doszli do podnóża góry Synaj, spotkał się tam z nimi Pan. 47 dni po przejściu morza, po kolejnych 3 dniach przygotowań na to spotkanie, spotkali się z Panem pięćdziesiątego dnia. To pierwsza Pięćdziesiątnica, do której odniosę się kolejnym razem.
Mojżesz otrzymał 10 przykazań, które były streszczeniem praw, które miały w szczegółach być przekazane później. To w tym miejscu ludzie, jako naród złożyli ślubowanie Panu (Wyj.24:7): „Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni”.

Po Bożej stronie tego ślubowania było ich błogosławić, chronić, towarzyszyć im i wiele więcej. Po ich stronie zaś było chodzenie z Nim i trzymanie się ślubowanych rzeczy. Podsumowanie tego widzimy w PwP. 28, gdzie wersety 1-14 opisują błogosławieństwa, a 15-68 wspominają konsekwencje nieposłuszeństwa. Starożytne przymierza zawsze zawierały błogosławieństwa i „przekleństwa”. W dzisiejszych czasach zamierając małżeństwo obiecujemy sobie nawzajem tylko „błogosławieństwa”.

Uroczysty posiłek
Po złożeniu ślubowania, jak to widać powyżej w Wyj. 24:7, zawsze miał miejsce uroczysty posiłek. Dzisiaj po zawarciu ślubu też mamy uroczysty obiad czy też wesele. W starożytnych kulturach uroczystość weselna rozpoczynała się dopiero po tym, jak nowożeńcy skonsumowali swoje małżeństwo. Tak, wszyscy uczestnicy wesela czekali na zewnątrz namiotu, gdy młodzi konsumowali nowo zawarte przymierze.

Małżeństwo jest właściwym miejscem na „akt małżeński”. Jest fizycznym potwierdzeniem przymierza, które najpierw zostało zawarte w sercach obu stron. Seks nie jest grą, w którą można grać z dowolną osobą. W granicach małżeństwa panuje wielka wolność, bo bez względu na to, czy mąż i żona kochają się spontanicznie, czy też nie, za każdym razem w fizyczny sposób potwierdzają przymierze, które zawarli ze sobą najpierw w swoich sercach. To odzwierciedlenie duchowego zjednoczenia się z Bogiem.

Najlepszy starotestamentowy przykład posiłku przymierza, moim zdaniem widzimy w Wyj. 24:7-11. Po tym, jak ludzie złożyli ślubowanie: „Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni”, przyszedł czas na spożycie uroczystego posiłku.

Natychmiast po wysłuchaniu ich ślubów Mojżesz spryskuje siebie, swojego brata Aarona, Nadaba, Abihu i 70 starszych krwią z ofiary, po czym wspinają się na górę, aby spożyć posiłek z Bogiem.
„I ujrzeli Boga Izraela, a pod jego stopami jakby twór z płyt szafirowych, błękitny jak samo niebo. Lecz na najprzedniejszych z synów izraelskich nie wyciągnął swojej ręki (aby ich skrzywdzić); mogli więc oglądać Boga, a potem jedli i pili„.

Wiemy, że jest tu mowa o Ojcu, ponieważ ci, którzy również widzieli Ojca „w Duchu”, wspominają tę samą przezroczystą podłogę. W Obj. 4 mamy opis Ojca na tronie i Jan widzi tę samą przejrzystą podłogę, cherubiny wokół tronu i tęczę u góry. Ez. 1 również opisuje Ojca, który przybywa do Ezechiela i wspomina o przejrzystej podłodze i o tęczy.
Starsi Izraela znaleźli się „w Duchu” i nie tylko widzieli Ojca w czasie posiłku przymierza, ale „jedli i pili” z Nim.

Przeskoczmy szybko do naszego posiłku przymierza
Jezus wypowiadając się w Jan. 14:1-3 nawiązał wprost do umowy zaręczynowej zawieranej w starożytnym Izraelu. Kiedy pan młody chciał oświadczyć się swojej wybrance, szedł do domu ojca i w obecności najstarszego brata prosił o pozwolenie poślubienia jej.

Continue reading →