Życie ludzi, którzy widzą niewidzialnego Boga
Alan Smith
Psalm 100: „Wykrzykuj Panu, cała ziemio! Służcie Panu z radością, Przychodźcie przed oblicze jego z weselem! Wiedzcie, że Pan jest Bogiem! On nas uczynił i do niego należymy, Myśmy ludem jego i trzodą pastwiska jego. Wejdźcie w bramy jego z dziękczynieniem, W przedsionki jego z pieśnią chwały! Bądźcie wdzięczni, błogosławcie imieniu jego! Albowiem dobry jest Pan; Na wieki trwa łaska jego, A wierność jego z pokolenia w pokolenie„.
Hmmm: być człowiekiem, który jest rzeczywiście wdzięczny, wdzięczny za wszystko. Czy jest to możliwe, aby zostać przemienionym na takie niebiańskie stworzenie. Czy stan naszych serc decyduje o tym, co widzimy? Czy stan naszych serc pomaga skupić nasze duchowe oczy? Lecz wtedy musimy zapytać, czy On rzeczywiście jest niewidzialny bądź czy też potrzebne nam są oczy, które mogą Go widzieć? Wybierzmy się na duchową wycieczkę i zbadajmy nieco ten niewidzialny świat.
Do rzeczy, które widzimy może należeć mowa. To, co widzimy wokół siebie nie pochodzi z nikąd. Zostało stworzone zgodnie z jakąś niewidzialną rzeczywistością. Co będzie, gdy spojrzymy na „kluczowy” wers, który otwiera ten niewidzialny świat.
Kol. 1:16: ponieważ w nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone
Widzimy więc, że powyższy fragment pisma daje nam mapę niewidzialnego świata. Biblia uczy nas, że są dwa światy: jeden jest widzialny, a drugi niewidzialny. Oba zostały stworzone przez Niego. Stworzony widzialny świat jest odzwierciedleniem niewidzialnego. Niewidzialny świat posiada dwie prędkości, z którymi się porusza. Jest szybszy i równocześnie wolniejszy niż można to obserwować gołym okiem. Pozwólcie na taki przykład: czy można zobaczyć wzrost drzewa lub dziecka? Myślę, że nie, lecz możemy obserwować cud życia. Dzieje się to z prędkością wolniejszą niż możemy zaobserwować gołym okiem.
Z drugiej strony, są również takie rzeczy, które poruszają się szybciej niż można zauważyć gołym okiem, co znaczy, że są takie elementy tego świata, których nie możemy widzieć. Ta części świata składa się na niewidzialny świat. Bóg daje nam objawienie dzięki któremu możemy zobaczyć i zrozumieć, i zobaczyć niewidzialny świat. Jedno z tych objawień dotyczy „wdzięcznego serca”. Jeśli Bóg jest w niewidzialnym świecie to być może potrzebujemy zdolności, aby tam się udać. Jest oczywiste, że nie możemy wejść do tamtego świata przy pomocy naszego rozumu. Pismo objawia nam prawdę. Widzimy w Psalmie 100, że mamy Wejść w Jego bramy z dziękczynieniem, w Jego dziedzińce z chwałą. Mamy: być wdzięcznym Mu, i błogosławić Jego imię. Jeśli naprawdę mamy wejść do tego niewidzialnego świata i do Jego obecności, musimy zacząć od tego „dziękczynienia”: od wdzięczności dla Niego. Czy jesteśmy rzeczywiście wdzięczni Bogu? Często zdarza mi się, że wcale nie jestem wdzięczny. Przeciwnie, raczej jestem niewdzięczny przez większość czasu. Dlaczego, możemy zapytać? Czy jest może tak, że jesteśmy skupieni tym, co widzimy? Jeśli o tym, co widzimy w niewidzialnym świecie decyduje stan naszych serc to „niewdzięczne serce” widzi to, co ciemnie i przygnębiające, ono zawsze dostrzega to, co się źle dzieje na tej planecie. Za to „wdzięczne serce” widzi zarówno ciemne jak i jasne strony, lecz decyduje się skupiać na świetle i tym, co dobre. Widzi to, jak mogło by być na tej planecie gdyby nasze serca były prawdziwie wdzięczne za możliwości, które Bóg nam daje. Modlę się o to, abyśmy zastanawiali się nad naszymi drogami i stali się ludźmi wdzięcznymi naszemu godnemu Bogu za wszystko co ON zrobił i robi dla nas.
Wiele błogosławieństw
Alan