Hbr 9:11-12
LECZ CHRYSTUS, KTÓRY SIĘ ZJAWIŁ JAKO ARCYKAPŁAN DÓBR PRZYSZŁYCH, WSZEDŁ PRZEZ WIĘKSZY I DOSKONALSZY PRZYBYTEK, NIE RĘKĄ ZBUDOWANY, TO JEST NIE Z TEGO ŚWIATA POCHODZĄCY,
WSZEDŁ RAZ NA ZAWSZE DO ŚWIĄTYNI NIE Z KRWIĄ KOZŁÓW I CIELCÓW, ALE Z WŁASNĄ KRWIĄ SWOJĄ, DOKONAWSZY WIECZNEGO ODKUPIENIA.
Przybycie Jezusa Mesjasza spowodowało ogromną zmianę, tak wielką, że bardziej przypominała rewolucje niż reformację. Wydawało się tak z pewnością tym, których oczy nie otworzyły się na fakt, że nowy porządek stanowił wypełnienie starego. Dla niewierzących Żydów, którzy myśleli, że przymierze synajskie jest wieczne, chrześcijaństwo musiało wyglądać nowatorsko. Zmiana okazała się tak wielka, że nawet wierzący Żydzi mieli z nią trudności. Ponieważ zmiana starego na nowe wyglądała tak, jakby tworzył się zupełnie nowy świat, musiała powstać nowa świątynia. Ale jaka? Została ona określona jako „prawdziwy przybytek” (8:2), tzn. ten realny, w którym zamieszkuje Bóg, a teraz opisany jako „większy i doskonalszy”. Zwróćmy uwagę, że wersety mówią, że Pan wszedł przez ten przybytek do nieba. Traktując go w sposób dosłowny, podobnie jak różnicę między dziedzińcem zewnętrznym i miejscem najświętszym, wysunięto na jego temat cały szereg poglądów, a mianowicie, że oznacza on ciało Pańskie, Kościół lub fizyczne niebo. Pierwsza interpretacja jest bardziej uzasadniona niż dwie pozostałe. Jest jeszcze inne zrozumienie oparte na założeniu, że wzmianka o przybytku i miejscu najświętszym ma charakter metaforyczny. Hebr 9:24 wskazuje na to, że przybytek jest samym niebem i chociaż przymiotnik „niebieski” nie występuje w powiązaniu z „większą świątynią”, tak należy to zrozumieć, aby stworzyć skuteczny kontrast w stosunku do tego, co zostało powiedziane o „ziemskim” przybytku. „Przyszłe dobra” już nadeszły i jeszcze nadejdą, ponieważ arcykapłan, złożywszy ofiarę ze swojej własnej krwi, dokonał wiecznego odkupienia. Dzięki Niemu niebo zstąpiło na ziemię, a Jego lud składa cześć za Jego pośrednictwem.
Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.