David Servant
Nie musisz zaprowadzać porządków w kościele, aby skorzystać z mądrości dzisiejszego fragmentu. Zawsze mądrze jest traktować tych, którzy są starsi od siebie z odpowiednim szacunkiem, nawet jeśli została ci nad nimi udzielona jakaś władza. Tak więc, nie jest mądrze „strofować starszego mężczyzny” (5:1), a mądrze jest traktować „starsze kobiety jak matki„. Samotny mężczyzna, jak Tymoteusz, ma traktować „młodsze kobiety jak siostry, z wszelką powściągliwością/czystością” (5:2).
Niektóre wdowy były przez pierwszy kościół wspierane, lecz pamiętajmy o tym, że ogromna większość wdów w czasach Pawła, podobnie jak współcześnie w nierozwiniętych krajach, nie miała żadnych dochodów, czy ubezpieczeń na życie. W porównaniu do nich większość wdów w nowoczesnych krajach zachodniego świata to królowe. W każdym razie, Paweł ustanawia pewne mądre zasady dotyczące tego, które z tych wdów należy wspierać przez dobroczynną działalność kościoła. Powtórzę, że większość wdów na bogatym Zachodzie nie spełnia wymagań Pawła.
Po pierwsze: i jest to naturalne, jeśli wdowa ma dzieci czy wnuki to one powinny troszczyć się o nią, a nie kościół (5:4). Jeśli tego nie robią, dowodzą, że ich wiara jest fałszywa i są „gorsi od niewierzących” (5:8).
Po drugie: tylko te wdowy mogą być wspierane, które są prawdziwymi chrześcijankami, których codzienne życie i stałe modlitwy uwiarygodniają ich wiarę(5:5).
Po trzecie: wyłącznie wdowy powyżej 60 roku życia mogą liczyć na pomoc kościoła, prawdopodobnie dlatego, że te młodsze generalnie są na tyle silne, aby zarobić na swoje utrzymanie (5:9).
Po czwarte: wspierać można tylko te wdowy, które żyły konsekwentnie chrześcijańskim życiem służby swym mężom, dzieciom, obcym i świętym: „oddane wszelkiemu dobremu uczynkowi” (5:9-10). Służyły kościołowi a zatem kościół powinien czuć się zobowiązany do służenia im w zamian.
Po piąte: wydaje się, że wymagano od tych wdów zobowiązania/przysięgi, że pozostaną niezamężne, aby mogły nadal służyć kościołowi (5:11-12). Dlatego, młodszych wdów nie należało wciągać na listę tych, którym udzielano pomocy, ponieważ „namiętności mogą je odwieźć od Chrystusa” i mogą „nie dochować pierwszej wierności” (lub pierwszej przysięgi – przyp. tłum.), gdy wyjdą ponownie za mąż (5:11-12).
Paweł martwi się również młodszymi wdowami, tym że otrzymując wsparcie od kościoła, mogą je wykorzystać i zamiast być produktywne duchowo, staną się podatne na marnowanie czasu na bezbożne postępowanie, co ostatecznie może je doprowadzić do duchowego zniszczeni (5:13-15). Gdyby tylko nasz rząd mógł być na tyle mądry, aby nie pobudzać do braku odpowiedzialności przez jałmużny!
Tak więc, apostoł chce, aby młodsze wdowy były motywowane do zamążpójścia i zajęcia się odpowiedzialnością za dom. Jak mówi porzedkadło: „Próżne ręce do warsztat diabła”. Nawiasem, poważne słowa Pawła na temat młodszych wdów, które kiedyś służyły Chrystusowi, lecz które „odwróciły się i za Szatanem poszły” (5:15), są kolejnym dowodem na to, że nie istnieje coś takiego jak bezwarunkowe wieczne bezpieczeństwo.
Kościół wspierał również starszych, którzy służyli mu i Paweł przypomina Tymoteuszowi, aby ci, którzy służą dobrze, głosząc i nauczając byli odpowiednio honorowani (5:17).
Dlaczego Paweł polecił Tymoteuszowi, aby „używał nico wina ze względu na żołądek i częste niedomagania” (5:23), zamiast polecić mu, aby się modlił o uzdrowienie? Zwróć uwagą na to, że Paweł powiedział najpierw: „Samej wody już nie pij„. Oczywiście, Tymoteusz łamał pierwszą zasadę wszystkich podróżnych misjonarzy: „Nie pij wody!” O ile generalnie ludzie nabywają odporności na bakterie znajdujące się w lokalnej wodzie, przybysze przeważnie przekonują się, że picie tej wody wywołuje różne raczej nieprzyjemne symptomy. Niemniej, wino jest pozbawione lokalnych bakterii i ma również lecznicze działanie na chory żołądek.
Boskie uzdrowienie nie unieważnia utrzymywania higieny i zachowywania zasad zdrowotnych. Jeśli jesteś prawdziwym sługą Chrystusa i okaże się, że jesteś chory, mądrze jest zastanowić się, czy nie łamiesz jakichś naturalny praw. Nauko już to stwierdziła, że większość chorób, które zabijają obecnie Amerykanów to wynik niezdrowych zwyczajów żywieniowych. Są oni samobójcami, którzy zabijają się powoli. Polecam w tym względzie przeczytanie: „Eat to Live” napisanej przez dr Fuhrman.
– – – – – – – – – – – – – –
Książkę D. Servanta „Pozyskujący uczniów sługa Boży” można nabyć TUTAJ