John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Ojciec jest źródłem
On jest dawcą wszelkiego dobrego daru (Jk 1: 13-18), stworzył nas jako pierwociny Jego stworzenia. On tak umiłował świat, że dał Swego Syna (J 3:16) … więc Jego obecność jest cięższa, bardziej „gęsta”. To Ojciec zajmuje się zasadniczymi kwestiami w naszych sercach jak to, kim jesteśmy, w jakim celu tu jesteśmy, dlaczego znaleźliśmy na tej planecie. Bardzo często, gdy przebywamy w tej „gęstej”, świętej obecności, umożliwia Mu to wykonać pracę w naszym wnętrzu, której nasz umysł nie ogarnia. Większość ludzi zdaje sobie wtedy sprawę, w tym czasie należy siedzieć, nie ruszać się, być cicho.
W czasie usługi, w czasie modlitwy lub uwielbienia, gdy Ojciec zaczyna zajmować się kluczowymi sprawami naszego serca, w tym czasie odnosi się wrażenie, że jakiekolwiek poruszenie się czy powiedzenie czegoś byłoby w tym miejscu czymś niewłaściwym. To bardzo cichy czas w którym człowiek nasiąka Nim, siedząc odczuwa Go. Często wydaje się wtedy, jakbyś miał zabetonowane nogi, po prostu nie możesz się ruszyć z powodu jego obecności, która jest tak gęsta. W tym czasie On dociera do korzenia naszego serca, zajmuje bardzo prywatnymi problemami ludzi, których nasz umysł często nie dostrzega
Obecność Jezusa
Obecność Jezusa jest wyraźnie lżejsza, odczuwalna bardziej w sferze duszy i emocji. W Jego obecności czujemy się bardzo normalnie i komfortowo. To, co odczuwasz teraz w swoim duchu, to tak samo odczuwasz, gdy On jest rzeczywiście obecny obok, ale w bardziej intensywny, wyraźny sposób. Twój duchowy człowiek rozpoznaje Go i często zaczyna wiercić się i ekscytować, zaczynasz odczuwać ogromny pokój. Nie potrafię tego lepiej opisać. Kiedy po raz pierwszy ujrzałem Go, gdy 1 października 1986 r przyszedł aby mnie nauczać, mój umysł zastanawiał się wtedy, dlaczego mój duchowy człowiek jest tak podekscytowany, że odczuwam motyle w moim duchu. Mój duch nie był zdenerwowany – raczej podekscytowany. I właśnie wtedy go ujrzałem.
Jeśli jesteś wyćwiczony w przełączaniu uwagi na swojego ducha, bardzo łatwo jest odczuć, gdy On jest w pobliżu. Człowiek musi nauczyć się przełączać uwagę na swojego ducha, zanim kiedykolwiek odczuje Ich obecność. Zatem ćwicz się w tym!.
Wszystko to dzieje się poprzez Ducha Świętego
W wielu miejscach Dziejów Apostolskich widzimy Ducha Świętego mówiącego do ludzi. Może i ty słyszałeś Jego głos! Ludzie, którzy nie są przyzwyczajeni do słyszenia Go, często mówią, ze słyszeli go w fizyczny sposób, głośno i wyraźnie. Jednakże na podstawie tego, co słyszałem od ludzi, z którymi rozmawiałem, w 99.9% to co doświadczyli to był Duch Święty mówiący do nich jednak nie w słyszalny sposób. Oni po prostu nigdy wcześniej Go nie słyszeli. Gdy On mówi, jest zawsze wyraźny, zwięzły, bezpośredni i przykuwa twoją uwagę.
Pamiętajcie, że Jezus powiedział uczniom w Ew. Jana 16: 12-13: „Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie; lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi.”
Po tym, jak anioł polecił Filipowi w Dz. 8: 26, aby udał się na określoną drogę do Gazę, czytamy w wersetach 29-30: „I rzekł Duch Filipowi: Podejdź i przyłącz się do tego wozu. A gdy Filip podbiegł…”
Duch Święty nie mówi od sobie, więc prawdziwym autorem instrukcji danych Filipowi przez anioła, tym, który z nieba pokierował Filipem był Ojciec lub Pan Jezus. Kto dokładnie, tego nie wiemy, ale wiemy że Duch Święty jedynie powtarza to, co słyszy. Filip usłyszał głośne, bezpośrednie i wyraźne instrukcje – spójrz na ten werset, jak bardzo bezpośrednie to było.
W Dziejach Apostolskich 10: 4-6 rzymskiemu centurionowi imieniem Korneliusz objawia się anioł i mówi mu, aby poszedł do Jafy i spytał o dom człowieka imieniem Szymon, który był garbarzem, gdzie znajdzie człowieka imieniem Piotr. I powiedział Korneliuszowi, co będzie musiał zrobić.
Po tym jak Piotr miał wizję prześcieradła z różnymi rodzajami zwierząt, która to nie miała nic wspólnego z różnorodną dietą a raczej z tym że wszyscy ludzie zostali oczyszczeni przez Pana i mogą teraz usłyszeć ewangelię, czytamy w Dz. 10: 19-20: ” […] rzekł mu Duch: Oto szukają cię trzej mężowie; wstań przeto, zejdź i udaj się z nimi bez wahania, bo Ja ich posłałem”. Potem Piotr poszedł …
Duch Święty w proroctwie
W Dz. 13: 1-3 widzimy 5 mężczyzn, proroków i nauczycieli, którzy pełnili te funkcje w ciele Chrystusa, którzy to pościli, modlili się i czekali na Pana. Stanowili bardzo międzynarodową i wielorasową grupę. Był tam: Barnaba z wyspy Cypr, Symeon „zwany Niger (ciemnoskóry, z centralnej Afryki)”, Lucjusz z Cyreny (wschodnia Libia), Manaen, który wychował się z Herodem i Saul z Tarsu (z Cylicji, południowe wybrzeże współczesnej Turcji).
Kiedy służyli Panu, napisane jest, że „rzekł Duch Święty: Odłączcie mi Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem. Wtedy, po odprawieniu postów i modlitwy, nałożyli na nich ręce i wyprawili ich.”
Pan nigdy się nie zmienia, więc teraz postępuje w taki sam sposób pośród nas jak czynił to wtedy. Dlatego zauważ, iż powiedziano nam, że tych 5 mężczyzn było prorokami i nauczycielami. Dlatego też jasne jest, że ktoś z nich miał prorocze słowo – słyszał Ducha Świętego wypowiadającego te słowa. Łukasz, który to opisał, skupił się na wiadomości, a nie na jej posłańcu. Tym, który mówił z nieba był albo Ojciec, albo Pan Jezus, ale tak, jak w przypadku Filipa czy też Piotra, nie wiemy dokładnie kto to był.
Kolejny przykład Ducha Świętego w proroctwie
W Dziejach 21: 11 prorok Agabus ma bierze Pas Pawła aby coś zilustrować i mówi „To mówi Duch Święty: ( i zaczyna wiązać swoje ręce i nogi) Męża, do którego ten pas należy, tak oto zwiążą Żydzi w Jerozolimie i wydadzą w ręce pogan To jest to, co mówi Duch Święty (jak owija swoje ręce i nogi),” To, co Żydzi zrobią człowiekowi, który jest właścicielem tego pasa, i przekażą go Rzymianom. A gdy to usłyszeliśmy…”
Czytamy tu, że Agabus usłyszał, jak Sam Duch Święty wypowiedział te słowa. W moim przypadku działa to bardzo podobnie – zwykle słyszę Ducha Świętego, gdy przekazuję komuś proroctwo lub słowa mądrości. Kto stoi za Duchem (Ojciec czy Pan) często może być odczuwalne przez odbiorcę przesłania, ponieważ będąc Duchem Prawdy, dokładnie i precyzyjnie powtarza to, co usłyszał.
Jeśli pamiętasz to, co powiedziałem wcześniej o takim „cięższym” odczuwaniu Ojca i lżejszej, bardziej zorientowanej na duszę obecności Jezusa, to tak właśnie odczuwam, gdy słyszę głos Ducha. Mogę stwierdzić czy to Ojciec czy Pan przemawia przez Ducha Świętego. Czasami, choć to Duch mówi, słyszę, że to Ojciec mówi, a czasami przemawia Pan. Możesz nauczyć się rozpoznawać tą różnicę. Poznaj poprzez doświadczenie w własnym czasie uwielbienia i modlitwy oraz „społeczności Ducha Świętego”
Zdaję sobie sprawę, że dla wielu ludzi te rzeczy, które tu piszę są o wiele głębsze niż większość nauczań, jednak sądzę iż wielu będzie mogło sięgnąć pamięcią wstecz i przypomnieć sobie te chwile, gdy odbierali obecność Ojca lub Pana czy też słyszeli Ducha Świętego.
W moim przypadku, pierwszą rzeczą, którą robię po przebudzeniu to witam się z Ojcem, zazwyczaj komplementuję Go (uwielbienie) za piękny poranek i pytam, czy ma kogoś, za kogo chce, abym się modlił. Jednak to, co uwielbiam najbardziej, to odczuwanie Go w moim wnętrzu, obecność i ciepło Jego obecności w moim duchu. Nauczyłem się nieustannie przenosić moją uwagę między tym co odbieram naturalnymi zmysłami, a swoim duchem. Tak nakazał mi robić Pan w czasie pierwszej wizyty, gdy mnie uczył 10/1/86. To zmieniło moje życie.
W tym miejscu zaczniemy w następnym tygodniu: nieokreślone „świadectwo” Ducha oraz rozróżnienie pomiędzy aniołem a Duchem.
Duch Święty_1 | Duch Święty 6
Do tego czasu błogosławieństwa,
John Fenn