James Ryle
„Jehoszafat kazał zbudować okręty handlowe, aby płynęły do Ofiru po złoto, lecz nie popłynęły, gdyż rozbiły się w Esjon-Geber” (1Krl. 22:49).
Wczoraj przyglądaliśmy się wielkim nadziejom Jehoszafata związanym z wysłaniem statków po złoto do Ofiru. Podróż miała spotkać się z niespodziewanym rozczarowaniem, ponieważ Pan wtrącił się do ludzkich planów. Ale dlaczego? Król musiał rzeczywiście bardzo się zastanawiać nad tym sam. Podobnie jak dziwimy się dzisiaj my sami, gdy Pan nie wydaje się chcieć błogosławić naszych planów. Czytamy, że Pan posłał proroka, aby ogłosił: „Ponieważ sprzymierzyłeś się z Achazjaszem, Pan zdruzgocze twoje dzieło” (2Krn. 20:37). Jehoszafat wszedł w przymierze z innym królem, niewątpliwie w nadziei, że wzmocni w ten sposób swoje królestwo, lecz Pana w tym przymierzu nie było. Gdyby więc te statki wróciły ze złotem, srebrem, kośćmi słoniowymi i pawiami, Jehoszafat zostałby zwiedziony swym powodzeniem: uważałby, że wszystko jest w porządku, a w tym zwiedzeniu odszedłby od Bożej woli jeszcze dalej.
Więc Pan zatopił statyki.
Czy już rozumiesz przesłanie? Charles Spurgeon napisał: „Statki Salomona wróciły bezpiecznie, a okręty Jehoszafata nigdy nie dotarły do ziemi złota. Opatrzność sprzyja jednemu, a frustruje pragnienia drugiego w tym samym biznesie i w tym samym miejscu. Jednak Wielki Władca jest dobry i mądry w jednym i w drugim przypadku. Podobnie jak Jehoszafat możemy być cenni w oczach Pana, a jednak nasze działania mogą skończyć się rozczarowaniem”. Jako Ojciec, który kocha Swoje dzieci, tak też Pan troszczy się o nas i pyta: „Czy raczej wolałbyś mieć statki pełne złota, czy osobistą przyjaźń z Bogiem?” Która z tych dwóch rzeczy zapewni ci największe poczucie bezpieczeństwa i znaczenia? Przyjacielu, czasami nasze łodzie toną, abyśmy uniknęli znacznie większej straty. Pan często mówi: „Jeśli te statki przypłyną, twoje serce odwróci się ode Mnie”.
Lord, hold me in Your arms.
Fill me with Your Spirit.
Take away the things
that take my heart away
From loving You.
Just hold me in Your arms.
Fill me with Your Spirit.
Let me hear Your voice.
Let me feel Your love
As I worship You.
Podobnie jak Jehoszafat zawarł niezdrowe przymierze i złożył nadzieję w statkach pełnych złota, tak i my często kierujemy swoje serca na inne rzeczy niż Pan. Pan łaskawie zarządza zatopienie naszych statków, aby serca nie zostały zwiedzione kierując się nie na to najlepszego, które Pan ma dla nas.
Możesz stać na brzegu i wpatrywać się na odległy horyzont w nadziej spełnienia się twoich marzeń, lub możesz podnieść swoją wizję. Możesz zaufać Panu, który we wszystkim współdziała ku dobremu i obserwować Go jak sprowadza błogosławieństwa, których nigdy nie spodziewałbyś się. W końcu to On „może uczynić daleko więcej, niż to wszystko o co prosimy i o czym myślimy„.
(Ef. 3:20). Więc, co myślisz?