Prorok Jeremiasz ostrzegał, że jeśli Izrael nie będzie pokutował to sama Jerozolima zostanie zniszczona i tak się stało: armia króla Nabukadnezara obległa miasto. Żadne zaopatrzenie nie mogło być dostarczone do Jerozolimy i ostatecznie miasto został straszliwie zniszczone. Jak czytamy w Lamentacjach Jeremiasza, Żydzi którzy przeżyli zostali uprowadzeni do niewoli. Był to jeden z najciemniejszych okresów historii Izraela.
Jest napisane, że Pan jednak nie odbiera życia, ale obmyśla sposoby, jakby skazanego wygnańca sprowadzić z powrotem (2 Sam. 14:14). Tak więc, pomimo tego, że Żydzi poszli na wygnanie, Pan już proponował odnowę Izraela. Powiedział: Bo tak mówi Pan: Gdy upłynie dla Babilonu siedemdziesiąt lat, nawiedzę was i spełnię na was swoją obietnicę, że sprowadzę was z powrotem na to miejsce. Albowiem ja wiem, jakie myśli mam o was – mówi Pan – myśli o pokoju, a nie o niedoli, aby zgotować wam przyszłość i natchnąć nadzieją (Jer. 29:10-11).
Uwielbiam to w Panu: On jest Bogiem odnowy. Pan obmyślił sposób,… aby [wypędzonym Żydom] zgotować przyszłość i natchnąć nadzieją. Jak był czas wypędzenia, tak miał być czas odnowienia. Nie ważne, jak wyglądały sprawy w czasie rozproszenia, Pan pragnął odnowić Swój lud.
Zadowoleni z niewoli
Jednak, dla niektórych Żydów odnowienie świętej ziemi wydawało się niewyobrażalne. Gdy przyszła łaska, aby sprowadzić Izraela z powrotem, wielu zdecydowało się pozostać w Babilonie. Zażyłość z niewolą usidliła ich w żydowskich enklawach. W końcu zaczęli się zakorzeniać w Persji i Babilonii, a nawet prosperować. Po jakimś czasie czuli się coraz bardziej zadowoleni z ziemi wygnania. I faktycznie, po dziś dzień potomkowie tych wygnańców żyją w żydowskich komunach w Iranie.
Pośród tych wygnańców, tysiące rozpoznało bicie serca przeznaczenia. Boży Duch pobudził ich, wzbudził w nich święte niezadowolenie z warunków w jakich się znajdowali. W swym duchu czuli pobudzenie boskim oczekiwaniem wezwania ich do ich wiecznego celu. Czas odrodzenia był u drzwi, wrócili więc do obiecanej ziemi i odbudowali świątynią Bożą.
Okresy odnowienia
Dziś, jako chrześcijanie również musimy strzec się przed wygodami Babilonu, ziemi wygnania. Babilon jest ziemią oszołomienia (p. Obj. 17-18). Duch Święty pragnie odnowić nas, nie w jakimś odległym geograficznie miejscu, lecz w obraz i moc Bożego Syna. Jest to duchowe życie – „do rozmiarów pełni Chrystusowej” – to jest nasza „Ziemia Obiecana” (Ef. 4:13).
Tak więc, za każdym razem, gdy czytam Pismo i widzę, wspaniałość Bożych obietnic dla kościoła, boleję nad tym, że tak wielu spośród nas żyje na wygnaniu. Czy czujesz również tą tęsknotę za czymś więcej? Czy jest coś w tobie, co pragnie chodzić w pełni tego, co Bóg obiecał?
Pamiętajmy: jak Pan odnowił Żydów w ich ziemi, tak pragnie odnowić Swój kościół na podobieństwo Chrystusa. Nie rozpaczajmy i nie traćmy nadziei! Ponieważ zanim Jezus przyjdzie, jest przed nami okres odnowienia. Tak, nawet dziś, prawdziwy, nowo-narodzony kościół żyje w okresie, który Biblia określa jako „odnowienie wszechrzeczy” (Dz. 3:19-21).
Jeśli nie stracimy serca Bóg obiecał okres odnowienia, gdy Jego kościół będzie chodził w pełni! Dzieła, które czynił Chrystus, również my będziemy czynić (Jn 14:12). Będziemy „napełnieni pełnią Bożą (Ef.3:19-21 Amp).
Z Chwały w Chwałę
Pozwólcie, że powiem, że dla duszy, która została rozstawiona (w przygotowaniu do walki – przyp.tłum.), Bóg troszczy się o twoje indywidualne odnowienie. Podobnie jak Pan odnowił duszę Dawida (Ps. 23:3), pragnie również odnowić nam to, co straciliśmy. Bez względu na to, przez co przechodzimy, nawet jeśli upadliśmy i zawiedliśmy czy znużyliśmy się, Duch Święty stara się o nasze odnowienie. Jeśli czujesz się zawstydzony czy potępiasz siebie samego, Pan ma słowo dla ciebie:
Nie bój się, bo już nie doznasz zawstydzenia, i nie zrażaj się, bo już nie zostaniesz zhańbiona, gdyż zapomnisz o hańbie swojej młodości i nie będziesz pamiętać opłakanego stanu twojego wdowieństwa. (Iz. 54:4).
Nie wolno nam pozwolić na to, aby nasze serca zostały splantowane według standardów Babilonu. Pamiętaj. Choć niektórzy Żydzi pozostali w niewoli, wiele tysięcy wróciło w czasie odnowienia. Oni wrócili, aby posiąść to, co Bóg obiecał.
Postępujmy więc z przekonaniem ku pełni Chrystusa. Uchwyćmy bicie serca wieczności, ponieważ Pan rozkoszuje się odnawianiem!