Pastor Cecil A. Thompson
„I nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie. Niechaj każdy baczy nie tylko na to, co jego, lecz i na to, co cudze” (Flp. 2:3-4).
Przypominam sobie słowa profesora seminarium, który mówił, jak łatwo bagatelizujemy rzeczy, które mogą mieć dla kogoś innego znaczenie i być ważne. Kiedy uda się komuś osiągnąć jakiś ważny dla niego cel, łatwo jest zignorować, bądź zachowywać się tak, jakby to miało niewielkie znaczenie.
Ten profesor opowiadał o tym, że robił wszystko co w jego mocy, aby cieszyć z tych osiągnięć, którymi ktoś się z nim dzielił. Ktoś powiedział mu, że zapamiętał kilka wersów, na co on wybuchał radością i gratulował gorąco. Właśnie taka reakcja była oczekiwana. Wygląda na to, że reakcja innych jego znajomych sprawiała, że czuł się gorszy i bezwartościowy. Ostatecznie stał się dynamicznym duchowym przywódcą na swoim terenie.
Nie tylko duchowe osiągnięcia możemy chwalić. W pewnym kościele, gdzie byłem drugim pastorem był pewien mężczyzna z poważnym zaburzeniem umiejętności uczenia się, lecz bardzo lubił kręgle. Odkryłem, że nosił przy sobie zeszyt, w którym zapisywał zdobyte punkty. Co tydzień poświęcałem czas na to, aby zajrzeć do jego zeszytu i ekscytować się jego punktacją. Czasami było to 25 czy 30 punktów, lecz starałem się, aby poczuł się szczególny. Rosceo nie tylko czuł się szczególny, lecz ja sam czułem się tak, jakbym spotkał anioła.
Czy znasz kogoś, kto potrzebuje być podniesiony przez twoją aprobatę? W jaki sposób, lub jakimi słowami możesz dać odczuć tej osobie, że jest szczególna? Spróbuj tego!
Wiele błogosławieństw, drogie serca. Zbliżcie się dziś do Boga, zaufajcie Mu całkowicie i bądźcie błogosławieństwem!
– – – Pastor Cecil