John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Pierwsze cztery znaki zodiaku, od początku aż do dzisiaj, mówią o narodzinach Mesjasza z dziewicy, grzechu człowieka i ostatecznym triumfie, jaki odniesie Zbawiciel o dwojakiej naturze. Kolejne cztery znaki opowiadają historię nowego życia. Zaczynamy więc:
Koziorożec, kozioł
Koziorożec to obraz zabitego kozła, ale zamiast tylnych łap ma rybi ogon. Jego prawa przednia noga jest zgięta do tyłu, a lewa niezgrabnie wyprostowana; głowa opuszczona w scenie śmierci. Kozioł oczywiście przedstawia grzesznego człowieka, podczas gdy ryba przedstawia życie i nawiązuje do symbolu ryby, która ma nadejść – ludzi narodzonych z Ducha. Chociaż umarł, On żyje!
Dwie najjaśniejsze gwiazdy Koziorożca to Gedi i Dabih, co oznacza „odcięcie” i „zabita ofiara”. Inne gwiazdy w konstelacji mają podobne nazwy , które oznaczają „zabijanie”. Samo nazwa Koziorożec pochodzi z łaciny i oznacza „odkupienie przez śmierć”.
Pamiętamy z historii, że pierwsi chrześcijanie utożsamiali się z rybą po części dlatego, że zmartwychwstały Pan co najmniej 2 razy jadł ryby (Łuk. 24,42; Jan. 21,13). Słowa Ichthys (ryby) to grecki akronim oznaczający „Jezus Chrystus, Syn Boży, Zbawiciel” stąd ryba była tajnym hasłem używanym przez pierwszych chrześcijan.
Pierwsza dekana Koziorożca to samotna strzała – Sagitta. Leci przez niebiosa wystrzelona przez nieznaną rękę. Jest to zgodne z Iz. 53:10, który mówi, że to Ojcu „upodobało się utrapić go cierpieniem” i uczynić go ofiarą za grzech. Ojciec wystrzelił niewidzialną strzałę – było to działanie pomiędzy Ojcem a Synem.
Drugą dekaną jest orzeł Aquila. To obraz umierającego orła, który pokazuje, że Chrystus był nie tylko kozłem ofiarnym, lecz lecący orzeł reprezentuje niebo i królewskie pochodzenie. Wskazuje tym samym, że umierający kozioł (Koziorożec) jest królem. Być może pamiętacie, jak w Wyj. 19: 4 Pan powiedział Izraelowi: „Wyniosłem cię (z Egiptu) na orlich skrzydłach i przywiodłem do siebie”. Główną gwiazdą jest tu Altair lub Al Tair (arab.), co oznacza „ranny”. Pozostałe dwie główne gwiazdy oznaczają „szkarłatny pokryty krwią” i „rozdarty”. Nazwa czwartej gwiazdy oznacza „ranny w piętę”.
Trzecią dekaną jest Delfin. To obraz pełnej życia ryby wyskakującej z wody. Ponieważ jest związana z Koziorożcem wskazuje, ze rybi ogon ofiarnego kozła nie pozostanie martwy. Delfin pokazuje zmartwychwstanie i nowe życie!
Podsumowanie Koziorożca: Koziorożec jest początkiem kolejnej części znaków zodiaku. Wcześniejsza część dotyczyła Jego ofiary i naszego grzechu. Teraz widzimy, że z Jego śmierci wychodzi nowe życie. Zabity przez samotną strzałę wysłaną przez swego Ojca, zawsze miał dwoistą naturę, zawsze wiedział, że kiedyś powstanie, co widać po rybim ogon kozła ofiarnego. Ponieważ Delfin prowadzi nas do Zmartwychwstania, patrzmy, co jest dalej:
Wodnik, Nosiciel Wody
Wodnik jest obrazem człowieka siedzącego na niebiosach, który w prawej ręce trzyma duże naczynie, z którego wylewa się woda, która płynie do Ryby Południowej. Być może pamiętasz z greckiej mitologii, że nosił on tam imię Ganimedes – Jasny i Szczęśliwy. Główną gwiazdą Wodnika jest Sa’ad al Melik, co oznacza „Zapis wylania”.
Pierwszą dekaną jest Ryba Południowa, do której napływa wylewana woda. To symbol zmartwychwstałego Pana, który przebywa (siedzi) teraz u Ojca i wylewa wodę Ducha do swych ryb – wierzących.
Pegaz – skrzydlaty koń, to druga dekana Wodnika. Leci przez niebo z pełną prędkości. Grecy nazywali go „koniem tryskającej fontanny”. Słowo „Pega” oznacza „wodza”, a ostatnia część to „szybki koń” co mówi o Panu jako o szybko lecącym koniu fontanny Ducha. Nie dziwi więc, że w Obj. 19 mamy obraz Jezusa (oraz wierzących) powracającego w powietrzu, w czasie Armagedonu, na białym koniu (koniach), aby uratować Izrael i ochronić człowieka przed samozniszczeniem.
Nazwy gwiazd to Markab – „Ten, który powraca”, Scheat – „ten, który wyjeżdża i powraca”, Enif – „latorośl”, Al Genib – „niosący” oraz Matar- „”ten, dzięki któremu obficie się przelewa”.
Trzecią dekaną Wodnika jest Łabędź Cygnus. Jest go dość łatwo znaleźć na nocnym niebie, ponieważ ma 81 gwiazd, w tym kilka gwiazd podwójnych, z których jedną jest Cygni. To obraz łabędzia w locie, chociaż niektórzy widzą go jako martwego łabędzia lub niegdyś martwego. Najjaśniejszą gwiazdą gwiazdozbioru jest Deneb – „Pan lub Sędzia, który przyjdzie”. Inne gwiazdy to Fafage -„wspaniały”, Sadr, „który powraca” oraz Arided – „on zejdzie na dół”.
Podsumowanie Wodnika: Przenosi on historię zbawienia poza śmierć i zmartwychwstanie aż do nowego życia i składa obietnicę Jego powrotu. Najwyraźniej do tego czasu mamy wodę, która płynie z góry – Ducha Świętego, który jest zadatkiem naszego zbawienia. Efez. 1: 13-14
Pisces – dwie ryby
To obraz dwóch ryb, z których jedna ustawiona jest w linii słońca i podąża za nim, zaś druga kieruje się w stronę bieguna północnego. Obie ryby są związane razem wokół swoich ogonów za pomocą pierwszej dekany – Wstęgi.
Moglibyśmy pójść tu kilkoma tropami. Mogliśmy spojrzeć do Efez. 2 i zobaczyć Żyda i poganina oraz jak Pan dzięki swej ofierze uczynił z nich dwóch jednego człowieka, co jest moim osobistym wytłumaczeniem. Moglibyśmy również dojrzeć w nich naszą podwójną naturę – w naszych sercach chcących podążać ścieżką słońca (Syna), ale jakaś część z nas chce zboczyć poza granice, jak ta ryba, która kieruje się na północ. Wybierzcie sami, co tu dostrzegacie.
Wstęga to pierwsza dekana, która jest zawiązana wokół ogonów dwóch ryb, ale także zakotwiczona do morskiego potwora- Cetusa (omówimy go później, ale wspomnijmy tylko, że reprezentuje szatana i grzeszną naturę człowieka) . Arabska nazwa Wstęgi oznacza coś, co dziś nazwalibyśmy uzdą – narzędziem do kontrolowania konia. Nazwa gwiazdy Al Risha oznacza „uzdę, wstęgę, linę” używaną do kontrolowania zwierzęcia.
Uważam to za niezwykle interesujące, że Wstęga jest długa a drugą dekaną jest Cefeusz – ukoronowany król, który w prawej ręce trzyma Wstęgę uwiązaną do ryb. To król siedzącym na swoim tronie, który w lewej dłoni trzyma berło. Czuwa nad obiema rybami, a ponieważ trzyma w ręku Wstęgę wskazuje nam, że ma nad nimi kontrolę. Nawiasem mówiąc, jego stopa spoczywa na Gwieździe Polarnej, którą nazywamy Polaris, lub Gwiazdą Północną.
Gwiazda Północna była od wieków używana przez nawigatorów, ponieważ jest jedyną gwiazdą, która nigdy się nie rusza. Wszystkie inne gwiazdy krążą wokół niej więc fakt, że Król Cefeusz trzyma na niej stopę pokazuje nam, że to u Niego szukamy kierunku i prowadzenia w życiu.
Na prawym ramieniu Cefeusza znajduje się najjaśniejsza gwiazda konstelacji – Al Deramin, „szybko powracający”. Na pasie ma Al Phirk – „odkupiciel”. Na lewym kolanie ma gwiazdę „Pasterz”. Nazwa „Cefeusz” oznacza „królewska latorośl” lub po prostu „król”. Ponownie widzimy tu odniesienie do syna Panny – Lotorośli.
Trzecią dekaną Ryb jest Andromeda, zakuta w łańcuchy. Siedzi, lecz jej ręce i stopy są skute osobno łańcuchami. Ryba, która kieruje się na północ, umieszczona jest pod ramieniem Andromedy, ukazując trudną sytuację człowieka spętanego łańcuchami przez świat i grzech, lecz który jednak jest rybą Pana. Widząc, że ryba zeszła ze ścieżki słońca, może to być symbol niewiernego Izraela, skutego łańcuchami i prześladowanego jak Andromeda.
Nazwy gwiazd w Andromedzie oznaczają „prześladowany”, „złamany”, „cierpiący” oraz „słaby”. Jednak w mitologii greckiej Andromeda znana jest jako władca, co znowu może wskazywać na Izrael – pierwszy wśród narodów z powodu przymierza z Bogiem. Egipcjanie nie lubili Andromedy, ponieważ ryby symbolizowały niechęć i nienawiść.
Podsumowanie Ryb pokazuje trudną sytuację wierzących i / lub Żydów i nie-żydów. Jednak król zrobił z dwóch ludzi jednego człowieka. On trzyma mocną kontrolę. W Cefeuszu widzimy obietnicę Jego powrotu, gdyż następna konstelacja ujawnia, że nie zawsze będziemy przykuci przez świat i grzech
Baran
Widzimy tu dojrzałego barana leżącego bezpośrednio na ścieżce słońca, w jego doskonałej linii. Rdzeń imienia Baran (Aries) oznacza „Władczy”. W języku arabskim nazywa się go „Al Hamal” – „owca”, „łagodny” oraz „miłosierny”. Główną gwiazdą jest tu El Nath (El Natik) – „zabity” lub „ranny”. Nad jego głową znajduje się trójkąt, którego główna gwiazda oznacza „Głowę” lub „Uniesiony”.
Pierwszą dekaną Barana jest Kasjopeja – kobieta na tronie. Gwiazdozbiór łatwo do znalezienia na niebie z powodu kształtu litery W. Obraz przedstawia kobietę siedzącą na tronie, w przeciwieństwie do Andromedy, która jest pełna wad i uwięziona na ziemi. Jej imię oznacza „piękną kobietę na tronie” lub „kobietę na tronie”.
Ciekawe, że 4 gwiazdy tego gwiazdozbioru są zawsze widoczne przez cały rok na niebie. Kasjopeja nadzoruje ciemność. Nazwy jej gwiazd to Shedar – „uwolniony” oraz Ruchbah i Dat Al Cursa – „intronizowany” i „siedzący”. Co ciekawe, Cefeusz – król na tronie, którego przed chwilą wspominałem, wyciąga trzymane w lewej ręce berło w kierunku Kasjopei. Przypomina mi to, że Estera otrzymała łaskę, gdy król wyciągnął w jej kierunku swe berło.
Ostatnia uwaga jest taka, że w mitologii Kasjopeja jest znana jako matka Andromedy. Jest to zgodne ze stwierdzeniem Pawła w Gal. 4:26, gdzie porównuje on ziemską Jerozolimę z niebiańską: „Jeruzalem zaś, które jest w górze, jest wolne i ono jest matką naszą.”.
Cetus (Wieloryb) jest drugą dekaną Barana. To morski potwór, który do szyi ma przywiązaną Wstęgę i który pozostaje pod kontrolą Ryb. Główną gwiazdą na jego szyi jest Mira – „buntownik”. Kolejną gwiazdą jest Menkar – „skuty wróg”. Diphda jest trzecią główną gwiazdą i oznacza „obalony”. Uważam za interesujące, ze jest On związany z Rybami, co w moim rozumieniu oznacza, że jest związany przez dzieło Jezusa, przez które to mamy autorytet, aby w Jego imieniu wyganiać go i jego demony. Do jego szyi uwiązana jest Wstęga, jak wodze konia, pokazując ponownie, że Ryby mają władzę nad Cetusem – morskim potworem. Ale pokazuje też naszą grzeszną naturę, zanim poznaliśmy Chrystusa.
Trzecią dekaną Barana jest Perseusz – Rębacz. To wojownik z uniesionym w prawej ręce mieczem, który w drugiej dłoni trzyma odciętą głowę Meduzy. Imię Meduza oznacza „zdeptany pod stopami”. Gwiazda w miejscu lewej stopy Perseusza to Atik, „ten, który łamie”. Gwiazda środkową to Al Genib – „ten, który niesie” oraz Mirfak – „który pomaga”.
Główną gwiazdą Meduzy, której głowę trzyma Perseusz, jest Al Ghoul lub Algol – „zły duch”. Pozostałe gwiazdy to „Rosh Satan” i Al Oneh, co oznacza „głowę szatana” oraz „osłabiony i ujarzmiony”.
Podsumowanie Barana ukazuje zmartwychwstałego Pana, odpoczywającego z Kasjopeją – kościołem u Jego boku, spoglądającego na pokonanego morskiego potwora i trzymającego pod pachą głowę Szatana – już nikomu nie zagraża!
Na tym kończy się drugi zestaw czterech konstelacji. Ponieważ pierwszy zestaw przedstawia osobę i naturę Pana oraz grzech człowieka, to drugi zestaw przedstawia Jego śmierć, zmartwychwstanie i powrót oraz naszą przyszłość w niebie. Ostatni zestaw ukaże Jego powrót oraz Jego ziemskie królestwo co jest ogromnie ekscytujące!
John Fenn