James Ryle
„Panie! Kto przebywać będzie w namiocie twoim? Kto zamieszka na twojej górze świętej?” (Ps. 15:2).
Z pewnością do tej pory wiesz już, że jesteś Wędrowcem w tym życiu? Wiesz więc również o tym, że podróżowanie wymaga opłat. Czy to samolotem, pociągiem, czy samochodem, podróżowanie wymaga wielkich opłat od tych, którzy spędzają czas udając się tam i tam, po to czy tamto. W czasie drogie jest mnóstwo możliwości podejmowania dobrych i złych wyborów; mija się mnóstwo wybojów, pułapek, stoków i wzniesień górskich, ostrych zakrętów i ciasnych przejść, a wszystko to czegoś od nas wymaga z każdym krokiem.
Psalmista Dawid pyta: „Panie, kto przebywać będzie w namiocie twoim?” Mamy tu do czynieni z obrazem podróżnika, który schodzi z drogi na bok w poszukiwaniu gościny; coś jakby w przydrożnej restauracji; „Panie, kto odpoczywać będzie w obecności Twojej?” Po czym pyta dalej: „Kto zamieszka na twojej górze świętej?„. To słowo niesie ze sobą większe poczucie stałości. Zamiast zatrzymać się na krótką wizytę w Obecności Pana, teraz mamy zaproszenie do zamieszkania w Jego Obecności na stałe.
W dalszych wersach tego Psalmu Pan odpowiada na pytanie psalmisty i mówi czego oczekuje w życiu tych, których zaprasza do Swojej Obecności.
Wyliczonych zostaje pięć cech:
Osobista integralność (spójność): „Ten, kto żyje nienagannie, i pełni to, co prawe, mówi prawdę w sercu swoim„.
Wierność w relacjach: „Nie obmawia językiem swoim, nie czyni zła bliźniemu swemu ani nie znieważa sąsiada swego„.
Moralna siła: „Sam czuje się wzgardzony i niegodny, a czi tych, którzy boją się Pana„.
Poświęcone oddanie: „Pieniędzy swych nie pożycza na lichwę i nie daje się przekupić przeciw niewinnemu„.
Przyjrzyj się szczerze i oceń z rozwagą jak mieścisz się w tych pięciu dziedzinach. Taki wgląd może mieć wielkie znaczenie, bo daje możliwość zobaczenia różnicy między udawaniem i przebywaniem drogi.
Dobrze podróżuj drogi pielgrzymi! Obyś znalazł Miejsce tam, gdzie podróżnicy mogą mieszkać wiecznie -w obecności Pana!