Nieunikniony wynik
Greg Laurie
„Wtedy Herod wezwał na osobne spotkanie mędrców i dowiedział się od nich o czasie, o którym ukazała się gwiazda” (Mt 2:7).
Możemy przygotować nasze serca na Boże Narodzenie nie tylko czytając Słowo Boże, ale także rozważając je. Możemy świętować fakt, że przyjście Jezusa wypełniło proroctwa zapowiedziane wieki wcześniej. Możemy zaufać wiarygodności Jego obietnic. Możemy oczekiwać nadchodzącej chwały Królestwa Bożego.
Gdyby król Herod głębiej rozmyślał nad Słowem Bożym, jego historia miałaby zupełnie inne zakończenie. Zamiast tego, znany jest dziś jako człowiek, który próbował powstrzymać pierwsze Boże Narodzenie. Jego wysiłki zakończyły się spektakularną porażką i upadkiem. Z całym swoim bogactwem i władzą, popadł w całkowitą ruinę. Pisma historyczne donoszą, że w ostatnim roku życia jego ciało zostało zarażone chorobą.
Jak na ironię, Herod udawał czciciela Boga. Powiedział mędrcom: „Udajcie się do Betlejem i starajcie się znaleźc dziecko. A gdy je znajdziecie, wróćcie i powiedzcie mi, abym i ja mógł pójść i oddać mu pokłon!” (Mt 2,8). A jednak Herod był fałszywym czcicielem. Są tacy ludzie jak on dzisiaj. Mówią, że wierzą w Boga, ale żyją życiem, które przeczy nauczaniu Pisma Świętego.
Herod chciał być królem własnego życia, ale tak naprawdę był niewolnikiem. Skończył nie jako Król Żydów, lecz Król Głupców. Herod skończył na śmietniku historii, jak dyktatorzy przed nim i po nim, przypominając nam, że ci, którzy żyją niegodziwie, w końcu zbierają to, co zasiali. Adolf Hitler wszedł do swojego bunkra i zastrzelił się, gdy jego naród rozpadał się wokół niego. Saddam Husajn został znaleziony ukrywający się w dole i ostatecznie stracony przez własnych ludzi. Muammar Kaddafi został ścigany przez własnych ludzi, pobity i zastrzelony.
Wszyscy, którzy bluźnią Bogu, walczą z Nim lub próbują powstrzymać Jego dzieło, ostatecznie poniosą porażkę. Jednak Słowo Boże i Jego plan ostatecznie zwycięży. List do Filipian 2:9–10 mówi: „Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych” (NLT). Uwielbienie Jezusa jest tak samo nieuniknione, jak Jego narodziny.
Bóg daje nam wybór. Możemy się ukorzyć, poddać Chrystusowi i cieszyć się Jego błogosławieństwami. Jakub popierał tę opcję. „Uniżcie się przed Panem, a On was wywyższy ku czci” (Jk 4,10 NLT). Podobnie uczynił Piotr. „Uniżcie się więc pod mocną mocą Bożą, a On was wywyższy ku czci, gdy nadejdzie czas” (1Ptr 5,6 NLT).
Albo możemy być upokorzeni.
Pewnego dnia wszyscy – każdy mężczyzna, każda kobieta, każdy wierzący i każdy niewierzący – pokłonią się przed Jezusem Chrystusem. To nieuniknione.