Mt 16:13.
A GDY JEZUS PRZYSZEDŁ W OKOLICE CEZAREI FILIPOWEJ, PYTAŁ UCZNIÓW SWOICH, MÓWIĄC: ZA KOGO LUDZIE UWAŻAJĄ SYNA CZŁOWIECZEGO.
Żadne imię nie jest tak znane i tak dyskusyjne jak imię Jezus. Wielu zastanawia się, kim jest ten Jezus, który wzrusza ludzi jak żadne inne imię. Czy był założycielem jakiejś religii, poetą, przywódcą ludzi albo buntownikiem? Czy może był cudotwórcą, mającym współczucie dla biednych ludzi? Jeśli jest Bogiem jak równocześnie może być człowiekiem i odwrotnie? Nasz rozum nie jest w stanie udzielić odpowiedzi. Możemy znaleźć ją w Biblii. Już samo narodzenie Pana Jezusa jest cudem i tajemnicą dla ludzi. Narodził się z kobiety jak każdy człowiek, ale został poczęty przez Ducha Świętego. Jest to cud Bożej miłości i łaski. Pan Jezus od wieczności jest synem Bożym. Jest On jednocześnie Bogiem i człowiekiem. W tym tkwi tajemnica Jego osoby: „Bo bezsprzecznie wielka jest tajemnica pobożności: Ten, który objawił się w ciele, został usprawiedliwiony w duchu, ukazał się aniołom, był zwiastowany między poganami, był zwiastowany między poganami, uwierzono w niego na świcie, wzięty został w górę do chwały„. Pan Jezus przyszedł na świat, aby za nas wziąć na siebie wyrok Boży. Pragnął uwolnić grzeszny lud od wiecznego sądu Bożego. Żaden człowiek nie był w stanie uczynić zadość żądaniom świętości i sprawiedliwości Boga. Mógł tego dokonać jedynie człowiek bez grzechu, Jezus Chrystus. On umarł na krzyżu Golgoty wypełniając wolę Bożą. On jest Zbawicielem grzeszników.
Życzę radosnego dnia w Bożej obecności.