Hbr 12:1-3
PRZETO I MY, MAJĄC OKOŁO SIEBIE TAK WIELKI OBŁOK ŚWIADKÓW, ZŁOŻYWSZY Z SIEBIE WSZELKI CIĘŻAR I GRZECH, KTÓRY NAS USIDLA, BIEGNIJMY WYTRWALE W WYŚCIGU, KTÓRY JEST PRZED NAMI,
PATRZĄC NA JEZUSA, SPRAWCĘ I DOKOŃCZYCIELA WIARY, KTÓRY ZAMIAST DOZNAĆ NALEŻYTEJ MU RADOŚCI, WYCIERPIAŁ KRZYŻ, NIE BACZĄC NA JEGO HAŃBĘ, I USIADŁ PO PRAWICY TRONU BOŻEGO.
PRZETO POMYŚLCIE O TYM, KTÓRY OD GRZESZNIKÓW ZNIÓSŁ TAK WIELKIE SPRZECIWY WOBEC SIEBIE, ABYŚCIE NIE UPADLI NA DUCHU, UTRUDZENI.
Bieg w starożytnych zawodach stanowi tu ilustrację wszystkiego, co następuje potem. Przypomina on wyścig długodystansowy, który wymaga wytrzymałości, a nie chwilowego wybuchu energii jak w sprincie. W takim wyścigu biegł Jezus pomimo wszystkich przeciwności. Parł do przodu, odsuwając na bok wszystko, co mogło Mu przeszkadzać w wykonaniu Bożej woli, krzepiąc się myślą o tym, co Go czeka potem. Haniebna śmierć krzyżowa i pełne zajadłości sprzeciwy Jego wrogów były niczym w porównaniu z radością niebios. W zmaganiach z grzechem przelał swoją krew. Oto skąd Hebrajczycy (i my) mają czerpać wzór i siłę do swojego biegu. Mimo, że będą przeszkody ze strony wrogów, to nie powinni ich potęgować przez trudności, które sami stwarzają. Maja odłożyć na bok wszystko, co mogłoby zwolnić ich bieg i odwrócić uwagę od celu. Na pewno jedną z takich rzeczy jest ich opieszałość i fascynacja judaizmem, spowodowana przez oszustwo grzechu. Maja odwracać wzrok od wszystkiego, nawet od obłoku świadków i kierować go na Jezusa. Tamci mogą jedynie powiedzieć, że dobiegnięcie do mety jest możliwe, podczas gdy On potrafi pokrzepić i udoskonalić ich słabą wiarę. Zamiast patrzeć na nich, powinni utkwić wzrok wiary w Nim samym. Rozmyślanie nad Jego pełną determinacji wytrwałością na ziemi oraz radością w chwale, wzmocni ich postanowienie i doda skrzydeł ich nogom. Podobnie stanie się z ludźmi wierzącymi w dzisiejszych czasach. Ci, którzy zwyciężą, zasiądą z Nim na Jego tronie.
Pozdrawiam i życzę radosnego dnia.