James Ryle
„ale to, co u świata głupiego, wybrał Bóg, aby zawstydzić mądrych,” (1Kor. 1:27).
Był sobie taki gość, fryzjer pracujący przy kliencie, który zauważył prze okno chłopca zbliżającego się do zakładu fryzjerskiego. „Ej, widzi pan tego dzieciaka? – zapytał klienta. – To jest najgłupszy dzieciak na świecie! Niech pan patrzy, co się stanie, gdy tu wejdzie”. Drzwi otworzyły się i chłopiec wszedł do fryzjera.
„Dzień dobry, proszę pana” – powiedział.
„Dlaczego jest to dobry dzień dla ciebie? – odezwał się fryzjer. – Powiedz, chcesz znowu zabawić się w naszą zabawę?”
„Jasne, że chcę” – odpowiedział podekscytowany dzieciak.
Fryzjer wyszeptał do klienta: „Niech pan uważa teraz”. Wziął dolarowy banknot do jednej ręki i dwie ćwierćdolarówki do drugiej i powiedział do chłopca:
„No, to które chcesz?”
Dzieciak popatrzył na banknot, potem na dwie ćwiartki. Po chwili przerwy złapał ćwierćdolarówki, uśmiechnął się szeroko i powiedział: „Ojej, dziękuję, proszę pana!” po czym wyszedł na zewnątrz.
„Co panu mówiłem? – fryzjer powiedział do klienta. – Ten dzieciak jest głupszy od pniaka! Robi tak za każdym razem, gdy tutaj przyjdzie”.
Jakiś czas później ten klient, wychodząc od fryzjera, zobaczył chłopca wychodzącego ze sklepu ze słodyczami. „Ej, – zapytał. – Czemu nie wziąłeś sobie dolarowego banknotu?”
Mały spojrzał w górę i skrzywił się w uśmiechu i odpowiedział: „Wie pan, jak tylko wezmę wezmę tego dolara, zabawa będzie skończona!”
Okazało się, że to fryzjer był głupszy niż ten najgłupszy dzieciak na świecie! Ta sama prawda dotyczy wielu innych, szczególnie gdy chodzi o branie dolarów. Ale to inna historia, zostanie na inny raz.