Jon 3:7-8
NA POLECENIE KRÓLA I JEGO DOSTOJNIKÓW OGŁOSZONO TAKI ROZKAZ: LUDZIE I ZWIERZĘTA, BYDŁO I OWCE NIC NIE JEDZĄ, NIECH SIĘ NIE PASĄ I NIECH NIE PIJĄ WODY! NIECH WŁOŻĄ WŁOSIENICE, ZARÓWNO LUDZIE JAK I BYDŁO, I NIECH ŻARLIWIE WOŁAJĄ DO BOGA, NIECH KAŻDY ZAWRÓCI ZE SWOJEJ ZŁEJ DROGI I OD BEZPRAWIA, WŁASNORĘCZNIE POPEŁNIONEGO.
Niniwejczycy żałowali swego grzechu. Pościli, włożyli włosienice. Dołączył do nich ich król. On także wydał dekret wzywający do poprawy. To coś więcej niż duża liczba ludzi nawracających się do Boga i zmieniający własny sposób postępowania. To przykład tego rzadkiego wydarzenia, kiedy cały naród odwraca się od grzechu. Dekret króla Niniwijczyków i nawrócenie jego ludu było nadzwyczajnym działaniem Boga wśród pogan. Niewątpliwie, w przypadku pojedynczych osób miała miejsce szczera pokuta. Oczywiście w każdym ruchu angażującym dużą liczbę osób, istnieją ludzie podążający za tłumem, szczególnie wtedy, gdy niektórzy z nich zajmują wysoką pozycję społeczną. Zawsze pojawia się niebezpieczeństwo tego, że okazywanie żalu i uczynki wiary będą jedynie pustym rytuałem. Musisz mieć osobistą więź z Panem. To musi być osobiste przekonanie o grzechu, twoje osobiste uznanie tego, że Bóg jest tym za kogo się uważa i tym, przed którym będziesz musiał odpowiadać. A Jezus Chrystus jako jedyny pośrednik między tobą, zgubionym grzesznikiem, a świętym Bogiem, musi być twoim osobistym Zbawicielem. Musisz mu zaufać osobiście, z głębi twojego złamanego serca i z całą szczerością pokornego ducha, jeżeli masz być zbawiony i zostać chrześcijaninem. Nikt i nic nie może tego zrobić za ciebie – ani modląca się pobożna babka, ani chodzenie w młodości do kościoła. Pan Jezus Chrystus wyjaśnił to w jednej ze swoich najbardziej znanych ilustracji o dobrym pasterzu i jego owcach (Ew. Jana 10:1-21). Kościół Chrystusa jest owczarnią. Niektórzy próbują się tam dostać inną drogą niż przez drzwi, to złodzieje i zbójcy. Pasterz wchodzi przez drzwi. Owce odpowiadają na jego głos, rozpoznają go. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, mówi Jezus, ja jestem drzwiami dla owiec. Wszyscy ilu przede mną przyszło, to złodzieje i zbójcy, lecz owce nie słuchały ich. Ja jestem drzwiami, jeśli kto przeze mnie wejdzie, zbawiony będzie… Ja jestem dobry pasterz i znam swoje owce i moje mnie znają (Ew. Jana 10 rozdz.). Paweł pisze do Tymoteusza, że Pan opatrzył pieczęcią dzieło łaski dokonane w każdym wierzącym. Ta pieczęć jest inskrypcją, która mówi: „Zna Pan tych, którzy są jego” i „Niech odstąpi od niesprawiedliwości każdy, kto wzywa imienia Pańskiego” (2 Tymoteusz 2:19). Należenie do Boga nierozerwalnie łączy się z tym, że on poznał każdego z nas osobiście, a my poznaliśmy jego przez wyznanie wiary w Chrystusa.
Życzę błogosławionego dnia.