Najlepszym, ogólnym podsumowaniem badań najbardziej szanowanych autorytetów naukowych, jest to, że homoseksualizm (podobnie jak i inne psychologiczne choroby) powstaje w wyniku połączenia socjalnych, biologicznych i psychologicznych czynników.
Oto kilka cytatów pochodzących z wypowiedzi badaczy tego tematu:
1. Dr Dean Hamer, badacz „gejowskiego genu”, również gej:
Geny są jak hardwar … dane życiowych doświadczeń są przekazywane poprzez seksualne oprogramowanie do obwodów tożsamości. Podejrzewam, że seksualne oprogramowanie jest mieszaniną genów i środowiska, w podobny sposób jak oprogramowanie komputera jest mieszaniną tego, co zainstalowano w czasie produkcji z tym, co zostało dodane przez użytkownika”.
P. Copeland and D. Hamer (1994) The Science of Desire (New York: Simon and
Schuster).
2. Psychiatra Jeffrey Satinover dr medycyny:
„Podobnie jak wszystkie skomplikowane stany (choroby – przyp. tłum) psychiczne i zachowania homoseksualizm… nie jest ani wyłącznie biologicznego ani wyłącznie psychologicznego pochodzenia, lecz jest wynikiem bardzo trudnej do określenia mieszaniny czynników genetycznych, wewnątrz macicznych wpływów… poporodowych okoliczności (takich jak rodzice, rodzeństwo, zachowania kulturowe) i skomplikowaną serią powtarzanych wzmacnianych decyzji pojawiających się w decydujących okresach rozwoju”.
– J. Satinover, M.D., Homosexuality and the Politics of Truth (1996)
(Grand Rapids, MI: Baker Books).
3. Dr Dean Hamer, badacz „gejowskiego genu” zapytany o to, czy homoseksualizm jest zakorzeniony wyłącznie w biologii odpowiedział:
„Absolutnie nie. Na podstawie badań bliźniaków już niemal wiemy, że połowa lub więcej z różnorodności w seksualnej orientacji nie jest dziedziczna. Nasze badania starają się dokładnie wskazać na genetyczny czynnik…nie negując czynników psychologicznych”.
– “New Evidence of a ‘Gay Gene’,” by Anastasia Toufexis, Time, November 13, 1995, p. 95.
4. William Byne, psychiatra z doktoratem z biologii i Bruce Parsons (1993) uważnie zanalizowali wszystkie ważniejsze biologiczne badania nad homoseksualizmem. Okazało się, że żadne z nich nie daje poparcia tezie o biologicznej przyczynie.
– W. Byne and B. Parsons, “Human Sexual Orientation: The Biologic Theories Reappraised.”
Archives of General Psychiatry, Vol. 50, no.3.
5. Psychiatrzy Friedman i Downey stwierdzili, że „bio-psychologiczny model” wraz z różnorodnymi kombinacjami temperamantu i środowiskowych wydarzeń najlepiej odpowiada naszej wiedzy na temat przyczyn prowadzących do homoseksualizmu. Mówią:
Pomimo ostatnich neurobiologicznych odkryć sugerujących, że homoseksualizm jest determinowany na drodze genetyczno-biologicznej, brakuje wiarygodnych dowodów na biologiczny model homoseksualizmu.
– R. Friedman, M.D. and J. Downey, M.D., Journal of Neuropsychiatry, vol. 5, No. 2, Spring l993.
6. Socjolog dr Steven Goldberg (Ph.D.):
Praktycznie wszystkie dowody są przeciwne temu, że istnieje jakiś determinujący przypadkowy czynnik psychologiczny i osobiście nie znam naukowca, który wierzy, że taki usposabiającą, a nie determinującą… Nie znam nikogo, kto upierał by się przy tym, że homoseksualizm można wyjaśnić pomijając odniesienia do czynników środowiskowych.
Goldberg dodaje:
Krytycyzm homoseksuazlimu nie zajął się problemem klasycznej konfiguracji rodziny” oni po prostu odepchnęli znaczące dowody na istnienie czynników rodzinnych. Badania, które usiłują obalić istnienie wkładu klasycznego wzoru rodziny w homoseksualizm są „przekonujące tylko dla tych, którzy chcą w to wierzyć”.
S. Goldberg (1994) When Wish Replaces Thought: Why So Much of What You Believe is False (Buffalo, New York: Prometheus Books).
7. Artykuł na temat genów i zachowań z magazynu Science mówi:
„…interakcja pomiędzy genami i środowiskiem jest znacznie bardziej skomplikowana niż proste „geny przemocy” czy „geny inteligencji”, do których nagabuje popularna prasa. W rzeczywistości, ponawiane uznanie czynników środowiskowych jest jednym z głównych efektów wzrostu wiary w genetyczne efekty wpływające na zachowania. Te same dane, które ukazują skutki działania genów wskazują również na nadzwyczajny wpływ czynników nie-genetycznych”.
– C. Mann, “Genes and behavior,” Science 264:1687 (1994), pp. 1686-1689.
8. Kilka wniosków Jeffrey’a Satinover’a z „The Gey Gene”:
„(1) jest genetyczny składnik homoseksualizmu, lecz „składnik” ma luźny związek ze wskazaniem na genetyczne powiązania i związki. „Związki” i „powiązania’ nie oznaczają „przyczyny”.
(2) Nie ma żadnego dowodu, który pokazywałby, że homoseksualizm jest genetycznego pochodzenia – i żadne badania same w sobie tego nie stwierdzają. Tylko prasa i poszczególni badacze to robią, gdy skrótowo mówią do słuchaczy.
Jeffrey Satinover, M.D., The Journal of Human Sexuality, 1996, p.8.
9. Badacz mózgu dr Simon LeVay mówi:
W tej chwili, najbardziej rozpowszechniona opinia (o przyczynie wywołującej homoseksualizm) jest taka, że odgrywają w tym role liczne czynniki..
W 1988 roku członek PFLAG Tinkle Hake
dokonała przeglądu punktów widzenia na homoseksualizm pewnej liczby dobrze znanych osobistości. Zapytała:
Wielu obserwatorów wierzy, że osobista orientacja seksualna jest zdeterminowana przez jeden lub więcej następujących czynników: genetyka, hormony, psychologia, czy socjologia. Jakie jest twoje zdanie w oparciu o współczesną wiedzę?
W odpowiedział zawierało się: „wszystkie powyższe wspólnie (Alan Bell); „wszystkie te zmienne” (Richard Green); „różnorodne składniki” (Gilbert Herdt); „kombinacja wszystkich wymienionych czynników” (Evelyn Hooker), „wszystkie te czynniki” (Judd Marmor); „połaczenie przyczyn” (Richard Pillard); „prawdopodobnie genetyczne i hormonalne, lecz młodociane seksualne zabawy są szczególnie ważne” (John Money) i „genetyczne i hormonalne składniki i być może pewne przeżycia z wczesnego dzieciństwa” (James Wainirch).”
(STr. 273).
Simon LeVay (1996), in Queer Science, published by MIT Press.
10. Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatrów (American Psychologist Association) twierdzi:
Różnorodne teorie proponują różne źródła pochodzenia seksualnej orientacji… niemniej jednak wielu naukowców dzieli wspólne przekonanie, że jest ona kształtowana u większości ludzi we wczesnym wieku poprzez skomplikowane interakcje biologicznych, psychologicznych i społecznych czynników”.
Z broszury wydanej przez A.P.A.: “Answers to Your Questions About Sexual Orientation and Homosexuality.”
(Odpowiedzi na pytania dotyczące seksualnej orientacji).
11. Krajowa organizacja P-FLAG („Parents and Friends of Lesbians and Gays” – Rodzice i przyjaciele lesbijek i gejów) przygotowała wraz z dr Clinton Anderson z APA broszurkę pt.: „Dlaczego pytam: dlaczego? Przegląd badań nad homoseksualizmem i biologią” Czytamy tam:
Do chwili obecnej, żaden naukowiec nie stwierdził, że geny mogą determinować seksualną orientację. W najlepszym przypadku twierdzą, że może istnieć genetyczny składnik. Żadne ludzkie zachowanie, nie tylko seksualne, nie zostało połączone z genetycznym znakiem… seksualność, podobnie jak każde inne zachowanie, jest bez wątpienia pod wpływem zarówno biologicznych jak i społecznych czynników.
Copyright
© NARTH. Wszelkie prawa zastrzeżone, wykorzystano za zgodą.
Copyright © 2004 Pure Intimacy® is property of Focus on the Family.
Wszelkie prawa zastrzeżone. Strzeżone międzynarodowymi prawami autorskimi.