David Servant
Pawła logika jest bezdyskusyjna. Gdy potępiamy innych za złe uczynki, świadczymy przed sądem niebieskim, że wiemy, co jest prawe, a co złe. Co więcej, pragniemy, aby ci, którzy źle czynią zostali sprawiedliwie osądzeni za swój egoizm, czyż nie? Skoro tak to, gdy robimy to, co potępiamy u innych, sami siebie potępiamy, dając świadectwo, że zasługujemy na osądzenie naszego własnego egoizmu. A jednak większość ludzi trwa w swym grzechu „gromadząc sobie gniew” (2:5), będąc całkowicie nieprzygotowani na dzień, gdy Bóg, Sędzia sprawiedliwy, „odda każdemu według uczynków jego” (2:6). Jest to fundament, na którym zbudowana jest ewangelia: my wszyscy, Żydzi i poganie, jesteśmy grzesznikami potępiającymi samych siebie, którzy zasługują na gniew Boży.
Każdy, kto mógłby oskarżać Pawła o głoszenie ewangelii unieważniającej zarówno Bożą sprawiedliwość czy konieczność sprawiedliwego życia do zdobycia życia wiecznego, będzie przez dzisiejsze czytanie uciszony. Paweł ogłasza, że Bóg daje życie wieczne tym, „którzy przez trwanie w dobrych uczynkach dążą do chwały i czci„, oraz, że da „chwałę i cześć, i pokój każdemu, który czyni dobrze” (2:10). I przeciwnie: „gniew i pomsta spadnie na tych, którzy uznanie dla siebie zabiegają i sprzeciwiają się prawdzie, a hołdują nieprawości” (2:8). Co więcej: „utrapienie i ucisk spadnie na duszę każdego człowieka, który popełnia złe, najprzód Żyda, potem Greka” (2:9).
Te stwierdzenia sprzeciwiają się również współczesnemu przesłaniu „łaski”, które jest oferowane i daje licencję na grzech. Tylko święci odziedziczą wieczne życie, a ponieważ wszyscy są grzesznikami, jedynym sposobem na osiągnięcie świętości jest pokuta, przebaczenie i umocnienie przez Ducha Świętego. Ale,.. wyprzedzam Pawła!
Podobnie jak wielu współcześnie przypuszcza, że są zbawieni dlatego, że są ochrzczonymi członkami kościoła, tak Żydzi w czasach Pawła byli przekonani, że, jako Boży wybrany lud, są zbawieni „hurtem” z samego faktu, że zostali obrzezani i otrzymali Prawo Mojżeszowe. Paweł ujawnia błąd takich przypuszczeń. Jakże absurdalne byłoby uważać, że Bóg przyjmie i wynagrodzi ignorującego Prawo, choć obrzezanego Żyda, a odrzuci poganina, który choć nieobrzezany, zachowuje moralne aspekty Prawa, postępując według udzielonego mu przez Boga sumienia. Coś takiego czyniłoby z Boga niesprawiedliwego i stawiało obrzezanie ponad moralnością.
Tak więc, Paweł stawia obrzezanie we właściwej perspektywie: „Bo obrzezanie jest pożyteczne jeśli przestrzegasz zakonu; jeśli jednak jesteś przestępcą zakonu, obrzezanie twoje stało się nieobrzezaniem” (2:25). Znaczy to, że obrzezanie jest bezużyteczne, ponieważ nie może zbawić. Jako prawdziwy Żyd, Paweł mówi, że ten, kto nie jest zewnętrznie obrzezany, lecz wewnętrznie w sercu przez Ducha, jest narodzony na nowo.
Tą pierwszą sprawą Paweł przygotowuje zniszczenie wielkiego zastrzeżenia Żydów wobec Jego przesłania, że poganie mogą być usprawiedliwieni czy uczynieni sprawiedliwymi, przez wiarę poza Prawem Mojżeszowym. Oczywistą prawdą jest to, że Żydzi nie byli posłuszni Prawu Mojżeszowemu i byli grzesznikami w każdym calu takimi samymi jak poganie. Oni sami nie mogli mieć nadziei na zbawienie przez Prawo Mojżeszowe, którego nie zachowywali, potrzebowali więc jakiegoś innego sposobu zbawienia – takiego, który, oczywiście, wymagałby Bożej łaski. Ten sposób zbawienia, który wy znacie a Paweł wkrótce ujawni, przychodzi przez ofiarną śmierć Jezusa. Żydzi mogą być zbawieni wyłącznie przez wiarę w Niego, a skoro tak to czyż jest nierozsądne myśleć, że poganie nie mogą być zbawieni przez Zakon Mojżeszowy, lecz, podobnie jak Żydzi, wyłącznie przez wiarę w Chrystusa? Oczywiście, że nie; logika Pawła jest przekonująca.
I końcowa uwaga. Paweł napisał: „dobroć Boża do upamiętania cię prowadzi” (2:4). Opierając się na tym wersie, niektórzy mówią, że nigdy nie powinniśmy wspominać o Bożym gniewie czy winie człowieka, gdy głosimy ewangelię, skoro to Boża dobroć prowadzi ludzi do pokuty. Czy nie będzie to wyrwanie słów Pawła z kontekstu? (Wskazówka: Odpowiedź zaczyna się na literę „T”!)
– – – – – – – – – – – –
Książkę D. Servanta „Pozyskujący uczniów sługa Boży” można nabyć TUTAJ