Czytanie: HABAKUK
„I odpowiedział Pan tymi słowami: Zapisz widzenie, na tablicach wyryj, by można było łatwo je odczytać. Jest to widzenie na czas oznaczony, lecz wypełnienie jego niechybnie nastąpi; a jeśli się opóźnia, ty go oczekuj, bo w krótkim czasie przyjdzie niezawodnie” (Hab 2:2-3).
Księga Habakuka zajmuje się wielowiekowym pytaniem: „Jeśli Bóg jest dobry to dlaczego ten świat jest przepełniony złem i przemocą?” Dokładnie takie pytania zadaje Bogu Habakuk: „Dokądże, Panie, będę wołał o pomoc, a Ty nie wysłuchasz? Jak długo będę krzyczał: Pomocy! a Ty nie wybawisz? Dlaczego dopuszczasz, bym patrzył na złość i spoglądał na bezprawie? Ucisk i przemoc dzieją się na moich oczach, panuje spór i zwada?” (1:2-3).
Kwestia istnienia zła i przemocy jest jedną z tych, z którą ludzkość zawsze zmagała się. Ciekawe jest to, że jednym ze znaczeń imienia „Habakuk” jest „zapaśnik” bądź „walczący”.
Odpowiedź, której Bóg udzielił na pytanie o zło i przemoc nie wyjaśniła ich istnienia, a raczej Bóg zapewnił Habakuka w wersach 2:2-3, że kiedyś to się skończy. Zostaną pokonane. Musimy się tego uchwycić. Znowu ciekawostka: jednym ze znaczeń imienia proroka jest „uścisk, objęcie”.
Bóg mówi Habakukowi, aby zapisał wizję i aby była ona widoczna na tablicach. W 2Kor 3:3-6 czytamy: „…wiadomo przecież, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze usługiwanie, napisanym nie atramentem, ale Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na tablicach serc ludzkich. A taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu, nie jakobyśmy byli zdolni pomyśleć coś sami z siebie i tylko z siebie, lecz zdolność nasza jest z Boga, który też uzdolnił nas, abyśmy byli sługami nowego przymierza, nie litery, lecz ducha, bo litera zabija, duch zaś ożywia”.
Bez względu na to jaka jest wizja, którą Bóg pisze, ma być ona zapisana bezpośrednio na naszych sercach. TA wizja będzie wyraźnie zrozumiała, prosta i będzie zapisana przez Ducha Świętego, a ponieważ jest zapisywana przez Ducha Świętego, jest życiem i śmiercią. Wizja, która znajduje się w naszych sercach będzie dawać nam przekonanie przez Chrystusa ku Bogu i przekonywać nas, że to, czego nam potrzeba do życia pochodzi od Boga.
Rzeczywistość tej wizji jest taka, że jej realizacja wydaja się opóźniać. Może wyglądać na to, że nigdy się nie wypełni, że tak naprawdę to była zwykłym kłamstwem. Bóg mówi Habakukowi, żeby oczekiwał na jej spełnienie, ponieważ ta wizja znajdzie swoje wypełnienie w wyznaczonym czasie.
W Liście do Galacjan czytamy (4:3-6): „Podobnie i my, gdy byliśmy dziećmi, byliśmy poddani w niewolę żywiołów tego świata; lecz gdy nadeszło wypełnienie czasu, zesłał Bóg Syna swego, który się narodził z niewiasty i podlegał zakonowi, aby wykupił tych, którzy byli pod zakonem, abyśmy usynowienia dostąpili. A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze!”
Pełnia czasu już nadeszła. To był wyznaczony czas na to, aby owa wizja wypełniła się. Tak więc, wiemy, że to, co Bóg kazał zapisać Habakukowi na tablicach, dotyczyło ukrzyżowania Jezusa, śmierci zła, przemocy i śmierci, podstawowych elementów tego świata, od których będziemy uwolnieni, ponieważ, od czasów Kaina i Abla, zło i przemoc rządzą tym światem.
W 1Liście Jana 3:8 czytamy: „. A Syn Boży na to się objawił, aby zniweczyć dzieła diabelskie”. Diabelskie dzieła to: kraść, zabijać i niszczyć (J 10:10), to kłamstwo i morderstwo (J 8:44). Dalej, w Liście do Hebrajczyków 2:14-15 czytamy o tym, że Słowo Boże, Jezus, stało się człowiekiem, aby „przez śmierć zniszczyć tego, który miał władzę nad śmiercią, to jest diabła, i aby wyzwolić wszystkich tych, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie byli w niewoli”.
Jezus umierając pokonał śmierć.
Jezus pokonał zło i przemoc, Samemu nie używając zła i przemocy.
Jezus pokonał zło i przemoc dobrem i miłością.
Czy wierzysz w to?
Czy naprawdę i w pełni wierzysz w to?
Wierzyć w to, że zło, przemoc i śmierć zostały pokonane przez śmierć (dla siebie), dobro i miłość wymaga wiary.
Wiara jest Bożą odpowiedzią na nasze pytania dotyczące zła i przemocy. Tak więc, Bóg mówi Habakukowi: „…a sprawiedliwy z wiary żyć będzie”.
Umieranie wydaje się być porażką, stratą.
Dobro wygląda na stratę na rzecz zła.
Miłość wydaje się bezsilna w obliczy przemocy.
Cóż umieranie, dobro i miłość mogą osiągnąć wobec śmierci, zła i przemocy?
Bóg mówi, że będziemy żyć z wiary czyniąc właśnie umieranie, dobro i miłość to pokonasz śmierć, zło i przemoc.
Umieranie, dobro i miłość wydają się głupstwem i słabością wobec śmierci, zła i przemocy. Lecz nie dla Boga
1Kor 1:18-25: „Albowiem mowa o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, natomiast dla nas, którzy dostępujemy zbawienia, jest mocą Bożą. Napisano bowiem: Wniwecz obrócę mądrość mądrych, a roztropność roztropnych odrzucę. Gdzie jest mądry? Gdzie uczony? Gdzie badacz wieku tego? Czyż Bóg nie obrócił w głupstwo mądrości świata? Skoro bowiem świat przez mądrość swoją nie poznał Boga w jego Bożej mądrości, przeto upodobało się Bogu zbawić wierzących przez głupie zwiastowanie. Podczas gdy Żydzi znaków się domagają, a Grecy mądrości poszukują, my zwiastujemy Chrystusa ukrzyżowanego, dla Żydów wprawdzie zgorszenie, a dla pogan głupstwo, natomiast dla powołanych – i Żydów, i Greków, zwiastujemy Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą. Bo głupstwo Boże jest mędrsze niż ludzie, a słabość Boża mocniejsza niż ludzie”.
W Nowym Testamencie zwrot użyty przez Boga, zapisany przez Habakuka, „sprawiedliwy z wiary żyć będzie”, jest wymieniony trzykrotnie.
Rzm 1:16-17: „Albowiem nie wstydzę się Ewangelii Chrystusowej, jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy, najpierw Żyda, potem Greka, bo usprawiedliwienie Boże w niej bywa objawione, z wiary w wiarę, jak napisano: A sprawiedliwy z wiary żyć będzie”.
Paweł wiąże sprawiedliwe życie z wiary z Ewangelią, dobrą nowiną, która mówi, że zło i przemoc zostały pokonane. Ta Ewangelia jest mocą ku zbawieniu.
Dlaczego jednak Paweł musi powiedzieć, że nie wstydzi się ewangelii, pokonania śmierci przez umieranie, zła dobrem i przemocy miłością?
Ewangelia, Dobra Nowina i „syn Boży” były terminami, które pierwotnie, w czasach Chrystusa i Pawła, były związanymi z Cezarem, władcą tego świata. Ewangelia Cezara, syna Bożego, miała być głoszona jako jego powrót ze zwycięskiej kampanii wojskowej, w której Cezar przez śmierć, zło i przemoc poddał ludzi w niewolę swego panowania. Ewangelia Cezara mogła być głoszona, ponieważ wrócił do domu żywy.
Niemniej, Paweł mówi, że był „apostołem wyznaczonym do zwiastowania Ewangelii Bożej” Ta ewangelia mówiła „o Jego Synu, Synu swoim, potomku Dawida według ciała, który według ducha uświęcenia został ustanowiony Synem Bożym w mocy przez zmartwychwstanie (Rzm 1:1-4).
Ewangelia Pawła, Ewangelia Boża, jest prawdziwym zwycięzcą, prawdziwym władcą tego świata, umierającym, pozornie pokonany przez zło i przemoc. To właśnie dlatego Paweł musiał powiedzieć kościołowi w Rzymie, że nie wstydzi się takiej ewangelii. Nie wstydził się powiedzieć, że umieranie, dobro i miłość pokonują śmierć, zło i przemoc.
Habakuk jest cytowany po raz drugi w Liście do Galacjan 3:11-12, gdzie czytamy: „A że przez zakon nikt nie zostaje usprawiedliwiony przed Bogiem, to rzecz oczywista, bo: Sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Zakon zaś nie jest z wiary, ale: Kto go wypełni, przezeń żyć będzie”.
Jeśli wykonuje zakon, żyje dzięki temu, lecz dlaczego nikt nie jest usprawiedliwiony przez Prawo?
Habakuk idzie dalej za pytaniem o to, czemu zło i przemoc jest wszędzie i najwyraźniej zwyciężą stwierdzając: „Tak więc straciła Tora moc swoją, sprawiedliwego sądu już nie ma; bezbożny bowiem gnębi uczciwego, dlatego wyrok sądowy ulega wypaczeniu”.
Nie możemy być usprawiedliwieni przez prawo, ponieważ prawo jest ostatecznie kontrolowane przez złych. Ludzie źli paraliżują prawo, używając go na zaspokojenie swoich egoistycznych pragnień, więc nigdy nie dopuszczą do tego, aby sprawiedliwość wynikała z prawa, zniekształcając wszelką sprawiedliwość, która z niego wynika.
Tak więc, nikt nie będzie usprawiedliwiony na podstawie prawa, ponieważ prawo jest wykorzystywane do tego, aby ukryć śmierć, zło i przemoc. Zatem sprawiedliwy żyć będzie z wiary w to, że śmierć, zło i przemoc pokonuje się umieraniem, dobrem i miłością, zamiast prób wymierzania sprawiedliwości przez prawo, które zawsze będzie wykrzywiane przez niegodziwych.
Ostatni raz Habakuk 2:4 jest cytowany w Liście do Hebrajczyków 10:36-38: „Albowiem wytrwałości wam potrzeba, abyście, gdy wypełnicie wolę Bożą, dostąpili tego, co obiecał. Bo jeszcze tylko mała chwila, a przyjdzie Ten, który ma przyjść, i nie będzie zwlekał; a sprawiedliwy mój z wiary żyć będzie; lecz jeśli się cofnie, nie będzie dusza moja miała w nim upodobania. Lecz my nie jesteśmy z tych, którzy się cofają i giną, lecz z tych, którzy wierzą i zachowują duszę”.
Jaka jest wola Boga wobec człowieka?
Rdz 1:26: „Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz, podobnego do nas i niech panuje nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad wszelkim płazem pełzającym po ziemi”.
Wolą Bożą wobec człowieka było to, aby rządził zgodnie z Jego obrazem, który jest światłością, miłością i życiem (p. mój post Creation: A Witness to Jesus). Rządzić zgodnie z obrazem Boga to rządzić w taki sposób, w jaki rządził Chrystus, co oznacza rządzenie przez umieranie, dobro i miłość. Tak więc płaszczyć się i być zniszczonym to rządzić przez zabijanie, zło i przemoc.
Jeśli rządzimy w taki sposób, jak Chrystus rządził otrzymamy to, co Bóg obiecał.
A co obiecał?
Być może to, co zadeklarował w Rdz 1:31 po stworzeniu człowiek na Swój obraz i dając mu wolę: „I spojrzał Bóg na wszystko, co uczynił, a było to bardzo dobre”. Bożą obietnicą dla nas jest bardzo dobre stworzenie. Właśnie o tym Paweł mówi w Liście do Rzymian 8:18-30.
Tak też List do Hebrajczyków mówi, że: „wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, przekonaniem o tym, czego oczekujemy”. Bóg stworzył ten świat jako coś bardzo dobrego. Pomimo całej śmierci, zła i przemocy, które teraz przenikają świat, pewnego dnia Bóg odnowi to stworzenie do jego pierwotnego bardzo dobrego stanu. Proces tej odnowy zaczął się wraz ze śmiercią Chrystusa na krzyżu, lecz jeszcze nie jest zakończony. Tak więc, potrzebna nam jest wiara. Wiara jest przekonaniem o tym, że umieranie Chrystusa na krzyżu, dobro i miłość pokonały śmierć, zło i przemoc. Wiara jest przekonaniem o tym, że pomimo śmierci, zła i przemocy, dominujących i pozornie zwyciężających, to śmierć Chrystusa rzeczywiście zapewniła nam zwycięstwo bardzo dobrego stworzenia, stworzenia bez grzechu, śmierci i cierpienia.
Zwróćmy uwagę na to, że wymienieni w 11 rozdziale Listu do Hebrajczyków żyli z wiary.
Abel umarł.
Enoch nie oglądał śmierci.
Noe, który żył w czasie, gdy wszelkie ludzkie intencje i myśli były złe, lecz sam był pozostał bez zarzutu, został wybawiony spośród wichury dzięki arce, która jest typem Chrystusa.
Abraham został wywołany z Babilonu, pierwszego imperium, które rządziło tym światem przemocą. Poszedł, aby żyć w ziemi obiecanej, szukając miasta, którego fundamenty zostały zbudowane przez Boga. Szukał miasta, które nie było rządzone śmiercią, złem i przemocą, lecz umieraniem, dobrem i miłością. Takim miastem był Chrystus.
Sara poczęła, wydała życie, żyjąc z człowiekiem, który był prawie martwy.
Czytamy, że (11:13): „wszyscy oni poumierali w wierze”.
Gdy więc dalej czytasz listę tych, którzy zostali zaliczeni w poczet mężów wiary, odkryjesz zapisane ich uczynki umierania, dobra i miłości, ponieważ dla sprawiedliwego właśnie to oznacza życie z wiary.
Tak więc, wiara w życie przez umieranie, dobro i miłość jest Boża odpowiedzią na zło i przemoc tego świata. Żyjemy z wiary w to, że Jezus pokonał śmierć zło i przemoc, umierając, czyniąc dobro i kochając.