John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Jakie są zdrowe przykłady osób, które potrafią kochać ducha i/lub duszę drugiej osoby, zachowując jednocześnie właściwe granice?
Miłość Tytusa do mieszkańców Koryntu opierała się na duchu i duszy.
„A uczucia jego (sympatia, wewnętrzna miłość) względem was są jeszcze gorętsze…” (2 Kor 7:13-15)
„Uprosiliśmy Tytusa, aby… dokończył i u was tej dobroczynnej działalności” (2 Kor 8:6)
„Bogu niech będą dzięki, który daje tę samą gorliwość o was do serca Tytusa” (2 Kor.8:16)
„Z własnej ochoty wybrał się do was” (2 Kor 8:17)
„Uprosiłem Tytusa i z nim razem posłałem brata; czyżby was Tytus wyzyskał? Czy nie postępowaliśmy w tym samym duchu? Czy nie kroczyliśmy tymi samymi śladami?” (2 Kor 12:17-18)
Tymoteusz i Filipianie
„A mam nadzieję w Panu Jezusie, że rychło poślę do was Tymoteusza… Albowiem nie mam drugiego takiego, który by się tak szczerze troszczył o was” (Flp 2:19-20)
To przykłady zdrowej miłości ducha i duszy – w tym przypadku miłości do grupy współwierzących. Tytus kochał Koryntian tak jak Paweł. Tymoteusz kochał Filipian tak jak Paweł. Możesz znaleźć w swoim życiu kogoś, kto także kocha jakiś szczególny aspekt Boga lub grupę ludzi, czy nawet naród — to zdrowa miłość ducha i duszy. Miłość Tytusa i Tymoteusza skłaniała ich do odwiedzania ludzi, których kochali.
Jan, który oparł się o Jezusa
Podczas Ostatniej Wieczerzy opisanej w J 13-17, Żydzi przyjęli perski sposób spożywania posiłków, którego nauczyli się podczas niewoli w czasach Estery, Daniela i Ezechiela (597-538 p.n.e.).
Oznaczało to spożywanie posiłku przy niskim stole, gdzie każdy opierał się na lewym ramieniu, co uwalniało prawą rękę do jedzenia. Stopy były skierowane na prawo i do tyłu, a tył głowy każdej osoby znajdował się blisko środka ciała osoby po jej lewej stronie.
Apostoł Jan w 13:23 i 25 ujawnia, że znajdował się tuż po prawej stronie Jezusa. Grecki oryginał wersetu 23 mówi, że Jan spoczywał obok Jezusa, z głową w pobliżu Jego środka ciała. Jezus właśnie ujawnił (w. 21), że jeden z nich go zdradzi. W wersecie 25 widzimy Jana, który oparł się o Jezusa i zapytał wprost: „Kto to jest?”
Mówi tu o sobie jako o „tym, którego Jezus miłował” (agape)
Uwaga: Zwyczajem pisarskim w I wieku było używanie przez autora trzeciej osoby, gdy pisał o samym sobie. Jan zrobił tu to samo, nazywając siebie „tym, którego Jezus miłował”. Marek postąpił podobnie w Mk 14:51-52: „A pewien młodzieniec, mając narzucone prześcieradło na gołe ciało, szedł za nim. I pochwycili go. Ale on pozostawił prześcieradło i uciekł nagi”. Również Paweł odnosił się do siebie samego w 2 Kor 12:2-5: „Znałem człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty…” oraz „i wiem, że ten człowiek – czy to w ciele było, czy poza ciałem nie wiem, Bóg wie – został uniesiony w zachwyceniu do raju”.
Jezus kochał apostoła Jana, a na krzyżu powierzył mu opiekę nad swoją matką – Marią. Może z powodu tej odpowiedzialności Jan, jako jedyny z 11 pozostałych apostołów, umarł śmiercią naturalną. Po próbach otrucia i ugotowania go w oleju, które się nie powiodły, został zesłany na wyspę Patmos. Po uwolnieniu zamieszkał z Marią w Efezie, gdzie do dziś znajdują się ich groby. (Kościół rzymskokatolicki twierdzi, że Maria jest pochowana w Jerozolimie. Możemy ją o to zapytać, kiedy trafimy do nieba 🙂 )
Miłość Jezusa do Jana i troska Jana o Marię pokazują zdrową miłość ducha i duszy.
Dawid i Jonatan
Ich miłość była przez niektórych zniekształcana jako sugestia relacji homoseksualnej, co wynika z niezrozumienia zarówno kultury, jak i natury silnej przyjaźni osób tej samej płci. Szczególnie w Stanach Zjednoczonych wydaje się, że bliskie przyjaźnie osób tej samej płci są automatycznie postrzegane jako homoseksualne, co uważam za smutne.
Pamiętam, gdy po raz pierwszy w 1973 roku odwiedziłem Europę i zobaczyłem tam kobiety spacerujące za rękę, pod ramię, a także młodych mężczyzn chodzących w podobny sposób. Dla moich 15-letnich amerykańskich oczu było to szokujące. W 1992 roku byłem w Moskwie i Jekaterynburgu w Rosji, pomagając zakładać kościoły. Tam również widziałem podobne oznaki czułości między przyjaciółmi tej samej płci, bez żadnych podtekstów seksualnych. Nasi ukraińscy tłumacze byli przerażeni, gdy o to zapytałem — nie mogli sobie wyobrazić zbrukania czystej przyjaźni w seksualny sposób.
Miłość Dawida do Jonatana, który był w podobnym wieku, narodziła się z wzajemnej miłości do Boga i Jego planów wobec życia Dawida. Jonatan kilkakrotnie uratował życie Dawida, szpiegując przeciw swojemu ojcu – królowi Saulowi. W 1 Sm 18:3 powiedziano: „Zawarli tedy Jonatan z Dawidem związek przyjaźni, ponieważ umiłował go jak siebie samego”.
W 2 Sm 1:17-27 Dawid komponuje i śpiewa pieśń żałobną na cześć króla Saula i jego syna Jonatana. Mówi o nich jako potężnych, pięknych, kochanych (mówi tak, pomimo tego, że Saul cały czas nastawał na życie Dawida. Mówi tak, bo na pogrzebie wspomina się tylko dobre cechy zmarłego). Mówi, że miłość Jonatana była większa niż miłość kobiety.
Nie ma tu podtekstu seksualnego, ale chodzi tu o głębokie uczucie, jakie łączy dwóch żołnierzy, którzy przeszli razem wiele bitew i wielokrotnie ratowali sobie życie. Odmiennie od miłości kobiety, była to miłość dwóch żołnierzy, którzy w obliczu śmierci walczyli o siebie nawzajem. Była to zdrowa miłość najlepszych przyjaciół związanych wspólną miłością do Boga, miłość ducha i duszy, utrzymywana w odpowiednich granicach.
Granice
Wszystko sprowadza się do granic i dyscypliny w ich przestrzeganiu. W Rz 13:14 Paweł pisze (w Grece): „…nie planujcie z wyprzedzeniem, jak zaspokajać pożądliwości ciała”.
Naucz się ustalać i przestrzegać granic. Chroń swojego ducha, wyłączając wszelkie media, które go ranią. Jeśli twój duch jest już znieczulony i nie odczuwa świadectwa Ducha Świętego, spędź czas na modlitwie w językach i uwielbieniu, aby odzyskać tę wrażliwość. Jeśli twoja dusza odczuwa lęk, naucz się chronić pokój. Paweł powiedział, aby myśleć o tym, co dobre, czyste i pełne pokoju. Jeśli nie możesz oglądać wiadomości i pozostać czystym oraz spokojnym, wyłącz je. A fizycznie nie stawiaj się w sytuacjach prowadzących do kompromisów.
Ustal granice, a będziesz mógł kochać ducha i/lub duszę drugiej osoby bez popełniania grzechu. Można by pisać o tym jeszcze więcej, ale skończymy tu. Mam nadzieję, że temat ten był pomocny.
Wiele błogosławieństw
John Fenn