I
Skarbnica (zamknięta)
Cullen Brad
Jezus mówi, że każdy, kto naprawdę wierzy w Niego będzie czynił te same cuda, w taki sam sposób w jaki On to czynił, a nawet większe nad te, które On czynił. Powiedział, że tak samo będzie z innymi wierzącymi w przyszłości.
Czy to, co powiedział jest prawdziwe? Jeśli nie jest, to dlaczego ci, którzy twierdzą, że wierzą, składają mu tak wielką część, jeśli to jest kłamstwo? Jeśli wszystko, co zostało zapisane w Nowym Testamencie jako słowa Jezusa jest prawdziwe – jak twierdzi wielu, uważających siebie za wierzących – to dlaczego tak wielu tych samych „wierzących” nigdy nie osiąga punktu, w którym mogliby czynić to, co On czynił i o czym powiedział, że każdy wierzący w niego będzie robił?
Gorzej jeszcze; dlaczego ci sami „wierzący” tworzą tak skomplikowane wymówki na to, dlaczego nie mogą robić nic z tego, co Jezus powiedział, że wierzący będą robić i nie dochodzą do tego, co Jezus zapowiedział? Wśród wyjaśnień, których dostarczają miliardy nauczycieli są takie, że cuda nie są takie ważne, lecz bycie „na podobieństwo Chrystusa” (ze wszystkimi aspektami jakie ci sami nauczyciele nakładają na ten interesującym termin) jest ważne. Pytanie: Czyż bycie „podobnym do Chrystusa” nie zawiera w sobie wykonania tego, co Jezus tak wyraźnie stwierdził, że wierzący w Niego będą robić?
W zamkniętej skarbnicy trzymane jest to, co Jezus wyraźnie zapowiedział, tj., to, że możemy być tacy jak On był i że będziemy mogli robić to, co On robił – JEŚLI WIERZYMY. Jezus również zaopatrzył nas w kombinację otwierającą zamek tego skarbnicy. Obfitują dyskusje na temat pojedynczego klucza. Ta koncentracja na pojedynczym kluczu wraz z innymi problemami religijnej tradycji oraz łatwymi do rozpoznania błędnymi tłumaczeń, uniemożliwiały nam odkrycia kombinacji otwierającej zamek. Czy to właśnie utrzymywało „wierzących” w stanie ANTY/ NIE – wiary, który jest generalnie uważane za „chrześcijaństwo.”
Zajmijmy się najpierw przeszkodami, które uniemożliwiają nam znalezienie kombinacji do zamka.. następnie przyjrzyjmy się każdej części tej kombinacji we właściwym porządku. Wyobraź sobie taką sytuację: posiadasz właściwe numery kombinacji otwierającej zamek i używasz ich w innej kolejności, po czym, skoro zamek się nie otwiera, wyciągasz wniosek, że zamek nie da się otworzyć lub kombinacja jest niedobra. Weźmy pod rozwagę kogoś, kto ma przepis na jakiś posiłek, lecz decyduje się nie korzystać z jednego z kluczowych składników ponieważ nie wierzy, że jest to potrzebne… po czym usprawiedliwia niepowodzenie tym, że przepis jest niedobry.
Zarówno przepis jak i otwierająca kombinacja dobrze pasują. Dlaczego? Ponieważ Jezus rzeczywiście pozostawił nam sekwencyjny proces do osiągnięcia zarówno tego jak być takimi jakimi powinniśmy być i czynić to, co powinniśmy czynić.
Jednak cały system wiary – przez przylgnięcie do zniekształconych przepisów i kombinacji – oparty jest na zaprzeczeniu tego, co powiedział Jezus, a nauczyciele tego systemu upierają się przy skomplikowanych doktrynach, które usprawiedliwiają to, że naśladowanie Pana wymaga od nich zignorowania lub, jeszcze gorzej, zaparcia się słów Tego, którego nazywają „Panem”.
Wracając do metafory kombinacji zamka. Spekulacje na temat tego, co jest w skarbnicy przed jej otwarciem jest po prostu jedną z przeszkód na drodze do zrozumienia i używania kombinacji w jej właściwej sekwencji! Spójrzmy najpierw na kilka innych podstawowych przeszkód a później przyjrzymy się własnemu przepisowi Jezusa, jak je pokonać.
II Przeszkody