John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Przestawiam jednak kolejność w tej serii i kolejny raz zakończymy tematem „spoufalanie się prowadzi do pogardy”, mówiący o tym, jak Jezus nie miał wiarygodności ani szacunku w oczach mieszkańców swego rodzinnego miasta.
Seks utracił status świętości i szacunku, którym się kiedyś cieszył.
Wielu chrześcijan nigdy nie słyszało żadnego kazania na ten temat, nie wspominając nawet o uczestniczeniu w rozważaniach biblijnych. Z braku właściwego nauczania przyniosło to grzech do ciała Chrystusa, że nawet niektórzy przywódcy religijni, pod względem ukrytych grzechów i romansów, niczym nie różnią się od ludzi niewierzących.
Jak ważny i święty jest seks w Bożych oczach? Rabin Michael Strassfeld odniósł się do tego w swej książce „Księga życia”:
„Rozradzajcie się i rozmnażajcie się (pru urvu) i napełniajcie ziemię” (Rdz 1: 28)to pierwsze słowa skierowane do istot ludzkich przez Boga. Nie powiedział „zachowujcie szabat” ani „nie kradnijcie” czy też „powinniście mieć dwa suszarki do naczyń: jedną do nabiału i jedną do mięsa”.
Innymi słowy „współżyjcie” było pierwszym poleceniem danym ludzkości przez Boga za pośrednictwem Adama i Ewy. Polecenie to dano jeszcze przed Prawem Mojżeszowym co pokazuje, że dotyczy całej ludzkości – nie tylko Żydów. Gdy Bóg instruował Adama i Ewę, jak kierować światem, musiał pokazać im wtedy właściwy kontekst i zrozumienie aktu małżeństwa. Dowodzi tego ich postrzeganie cyklu rodziny.
„… Pan Bóg ukształtował kobietę i przyprowadził ją do człowieka. Wtedy rzekł człowiek: Ta dopiero jest kością z kości moich i ciałem z ciała mojego. Będzie się nazywała mężatką, gdyż z męża została wzięta. Dlatego opuści mąż ojca swego i matkę swoją i złączy się z żoną swoją, i staną się jednym ciałem” (Rdz 2: 22-24). Ludzie od początku rozumieli cykl rozdzielenia a potem dążenia do jedności.
To, że seks służy prokreacji jest zrozumiałe dla wszystkich. Jesteśmy tak stworzeni, że chcemy mieć dzieci ze swoim współmałżonkiem. A to, że seks jest też przyjemny, jest to zasługą Boga i On to uświęcił.
Ale, jak wszystkie inne dary Boże dane ludzkości, także i tu może dojść do nadużyć. Z powodu nadużyć w kwestii darów duchowych, gdy niejednokrotnie traktowano je bez poszanowania faktu, że Bóg jest pośród nas obecny, również i seks został obdarty z przynależnej mu świętości.
Seks zapewnia świętość i jedność
Nasze ciała, tak jak ciała zwierząt, zostały stworzone z ziemi – tak naucza tego Biblia. Pan uczynił ciało Adama z gliny, po czym tchnął w nie i ciało ożyło. Dlatego też, choć mamy wspólne rzeczy ze zwierzętami, to my jednak te rzeczy uświęcamy.
Np. wszystkie zwierzęta spożywają pokarm, jednak dla nas pokarmem jest też każde słowo, które pochodzi z ust Bożych. Zwierzęta mają futro lub włosy i my też okrywamy się odzieżą. Możemy wtedy wspomnieć, że Bóg stworzył okrycie ze skóry dla Adama i Ewy – była to pierwsza ofiara za grzech – więc odzież była (lub powinna być) postrzegana jako święta, jako obraz Bożej sprawiedliwości okrywającej naszą nagość.
Z seksem jest podobnie. Jeśli podchodzimy do niego jak tylko do czynności fizjologicznej (jak zwierzęta), to zanieczyszczamy się, a przecież jesteśmy uczynieni na obraz Boży. Seks został nam dany w celu uświęcenia bycia jedno z naszym małżonkiem i zawiera w sobie uczucie, czułość, intymność i inne rzeczy. Seks powinien angażować naszego ducha, duszę i ciało – nie zaś tylko ciało, jak to się dzieje w przypadku zwierząt.
Akt fizycznego zespolenia jest ciągłym potwierdzaniem przymierza, które mamy z małżonkiem. Fizyczny akt seksualny jest ciągłym potwierdzeniem przymierza z tą osobą. W idealnym przypadku para złożyła w swoich sercach śluby sobie nawzajem oraz Bogu a współżycie następuje potem jako fizyczne spełnienie i potwierdzenie tych ślubów. Za każdym razem, gdy para współżyje, potwierdza fizycznie przymierze, które zawarli w swoich sercach. To jest święte.
Królestwo niebieskie przyrównane jest do nasienia, które to jest większe wewnątrz, niż na zewnątrz. Ile roślin, ile owoców, ile nasion mieści się w tym jednym małym ziarnie? W ten sam sposób współżycie ze swoim małżonkiem jest w rzeczywistości większe wewnątrz, niż na zewnątrz. Łoże małżeńskie jest nieskalane (Hebr.13: 4), co oznacza, że para ma dużo swobody w tym, w jaki sposób cieszy się Bożym darem seksu, byle było to w miłości i trosce o siebie nawzajem. W tych granicach akt małżeński jest znacznie większy wewnątrz niż na zewnątrz.Rdz. 1: 28Królestwo niebieskie przyrównane jest do nasienia, które to jest większe wewnątrz, niż na zewnątrz. Ile roślin, ile owoców, ile nasion mieści się w tym jednym małym ziarnie? W ten sam sposób współżycie ze swoim małżonkiem jest w rzeczywistości większe wewnątrz, niż na zewnątrz. Łoże małżeńskie jest nieskalane (Hebr.13: 4), co oznacza, że para ma dużo swobody w tym, w jaki sposób cieszy się Bożym darem seksu, byle było to w miłości i trosce o siebie nawzajem. W tych granicach akt małżeński jest znacznie większy wewnątrz niż na zewnątrz.
Seks jest bramą prowadzącą nie tylko do świętości w związku, lecz także do świętości Boga
Akt seksualny to typ i cień duchowej jedności Chrystusa i Kościoła. Tak, jak w czasie współżycia doświadczamy zespolenia, jedności ze swoim małżonkiem, tak samo Pan i jego ciało jest zjednoczone w niebie. To wielka tajemnicą, którą poznamy w pełni, gdy się wypełni.
W Ewangelii Marka 12: 20-25 widzimy Jezusa, któremu zadano pytanie o kobietę, która miała siedmiu mężów – który z nich będzie jej mężem w niebie. Jezus odpowiedział im, że błądzą, ponieważ nie rozumieją ani Pisma Świętego (Słowa), ani „mocy Bożej” (Ducha).
Natura ludzka się nie zmienia – te pytania wciąż są zadawane. Ponieważ byłem zabrany do nieba mogę zaoferować pewien wgląd w tę sprawę. Co zauważyłem rozmawiając tam z ludźmi to to, że zażyłość, intymność, którą mieli z innymi ludźmi, których znali w niebie była o wiele, wiele głębsza niż intymność, którą nawet ja mam ze swoją żoną.
Idąc do nieba zachowujemy swoje wspomnienia, dlatego też wspomnienia, które mamy dotyczące pierwszego małżonka jak i drugiego, będą nam tam towarzyszyły, jednak poziom intymności w niebie wynosi wszystkie relacje do jednego poziomu, który przewyższa o wiele najgłębszą intymność jaką dwie osoby mogą mieć na tym upadłym świecie. Wyobraź sobie najbardziej intymny, prywatny, święty moment zjednoczenia z małżonkiem w czasie współżycia i wiedz, że to jest niczym w porównaniu z poziomem intymności między ludźmi w niebie. W niebie nie ma diabła, a dzięki Duchowi Świętemu nie ma nieporozumień między ludźmi. Kiedy człowiek tam coś mówi, to drugi doskonale to rozumie i niczego nie musi się domyślać.
Nie ma tam diabła, panuje doskonałe zrozumienie, nie ma ryzyka bycia niezrozumianym – jest tylko jedność, która wypływa z całkowitej przejrzystości i doskonałego zrozumienia – wszystko jest jedno. Wyobraź sobie najbardziej zgrane i doskonałe małżeństwo na ziemi, a ten poziom jedności i zrozumienia nawet nie może się zbliżyć do intymności i miłości między ludźmi w niebie.
Dlatego ziemski akt małżeński jest typem i cieniem związku Chrystusa i Kościoła. Poziom bliskości jaki będziemy mieli w niebie z naszymi przyjaciółmi i krewnymi, jest o wiele głębszy niż jakakolwiek przyjaźń lub małżeństwo na ziemi. Prawdziwa jedność w Chrystusie.
Kiedy nasze dzieci dorastając widzą zdrową mamę i tatę, to gdy osiągną pełnoletność zrozumieją kontekst tego, czemu służy święte współżycie w małżeństwie. Szkoda, że w dużej mierze nauczanie na ten temat zostało zignorowane przez Kościół, co przyniosło też smutne tego owoce oglądane wokół nas.
Bóg stworzył seks i stworzył też pociąg płciowy. Jego pierwszym poleceniem dla Adama i Ewy było … aby współżyli ze sobą. Jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boże, dlatego powinniśmy traktować się nawzajem z należnym szacunkiem. Traktowanie drugiej osoby jako przedmiotu seksualnego ograbia ją z należnego jej szacunku. Jeśli człowiek zachowuje w swoim sercu seks w miejscu świętości, to nie będzie miał problemów z pornografią lub filmami które propagują pożądanie, ponieważ będzie odrzucał wszelkie niewłaściwe użycie tego Bożego daru.
Kolejnym razem kończymy ten cykl.
John Fenn