James Ryle
„I niezmiernie się zdumiewali, mówiąc: Dobrze wszystko uczynił,…” (Mark 7:37)
Ktoś powiedział kiedyś:”Kto potrafi rozeznawać potrzebuje tylko śladu, a niedopowiedzenie pozostawia wyobraźnio wolną przestrzeń na budowanie własnych wytworów”. Pierwsi uczniowie Jezusa umieli rozeznawać i krok po kroku, powoli zdawali sobie sprawę z tego, że znaleźli się w obecności kogoś niezwykłego. W końcu, chodząc z Jezusem i obserwując Jego działanie, doszli do miejsca, w którym byli niezmiernie zdumieni .
Marek w swojej ewangelii buduje tą historię bardzo rozważnie. Najpierw mówi nam: „I zdumiewali się nad nauką jego” (1:22). Kilka rozdziałów później czytamy: „wszyscy się zdumiewali Jego słowu” (5:20), aż w końcu dodaje ” wielu słuchaczy zdumiewało się i mówiło: Skądże to ma? I co to za mądrość, która jest mu dana? I te cuda, których dokonują jego ręce?” (6:2).
Zdumienie, oszołomienie, zadziwienie, czyż opisuje to właśnie twoich uczuć wobec Jezusa? Tak, jeśli o mnie chodzi to tak! Rzeczywiście, wszyscy współcześni uczniowie Jezusa mogą również potwierdzić to, że stale wzrasta ich zdumienie Jego nieograniczonymi możliwościami do zaskakiwania nas. Czyż nie dlatego nazywa się to „zdumiewającą łaską” (Amazing Grace – w j.polskim tłumaczy się to jako „Cudowna Łaska” -przyp.tłum.)!
Podobnie jak starożytny Marek tak i my żyjący obecnie możemy zaświadczyć: „Dobrze wszystko uczynił!„. Mówcie mi o niedopowiedzeniu, które pozostawia wolną przestrzeń do budowania własnych tworów: oto właśnie je macie!
Najlepszy przykład takiego wypracowania pochodzi z Wuest New Testament. Tłumacz, wpuścił taką fantazję do wersu z Marka: „A oni byli całkowicie zdumieni i to w ogromnym stopniu, co samo w sobie zostało jeszcze dodatkowo powiększone przez wyrażenie jeszcze większego zdziwienia, słowami: „Dobrze wszystko uczynił!„.
Jest to ostateczny cel dla wszystkich idących śladami Jezusa. Będziemy zdumieni ponad wszelka miarę!!