Category Archives: Sapp Roger – Łaska w Ewangeliach

Wstęp Przedsłowie Rozdział_1 Jezus Chrystus inicjuje Nowe Przymierze Rozdział_2 Królestwo Boże zaczyna się od Jana Chrzciciela Rozdział_3 Jan Chrzciciel i Jezus Chrystus głoszą królestwo Rozdział_4 Uczniowie Chrystusa głoszą Królestwo Rozdział_5 Paweł głosi Królestwo Rozdział_6 Występowanie wyrazu „łaska” w Ewangeliach Rozdział_7 Prawo nie jest z wiary Rozdział_8 Chrystus naucza w Ewangeliach o wierze Rozdział_9 Zbawieni przez łaskę w Ewangeliach Rozdział_10 Chrystus wypełnił Prawo Rozdział_11 Rozdział_12 Rozdział_13 Rozdział_14 Rozdział_15

Przebaczenie grzechów przez wiarę przed Pięćdziesiątnicą.

Ewangelie pokazują, że Chrystus udziela przebaczenia grzechów również przez wiarę. Gdyby Chrystus był pod Prawem, bądź głosił Prawo, nie mógłby tego rozbić. Gdyby był pod Prawem czy promował Prawo, mówiłby tym ludziom, aby przyjmowali przebaczenie przez składanie ofiar zgodnie z Prawem. Za każdym razem, gdy Chrystus przebacza na podstawie wiary, wskazuje to na fakt, że w Ewangeliach demonstrowana jest łaska.

W jednym z fragmentów, gdzie Chrystus uzdrawia pewnego mężczyznę, przebacza mu również grzechy. W tej sytuacji, czterech mężczyzn pokonuje przeciwności i przynosi swego przyjaciela do Chrystusa. Ich upór i niechęć do poddania się pokazuje ich wiarę i widać z opisu, że Chrystus zwrócił na nią uwagę . Czytamy:

(Chrystus) widząc ich wiarę, powiedział: „Przyjacielu, przebaczono ci twoje grzechy” (Ł 5:20).

Ten człowiek został uzdrowiony i przebaczone zostały mu również jego grzechy. Prawo wymagało odpowiednich ofiar, lecz Chrystus przebaczył grzechy przez wiarę. Z całą pewnością jest to Nowe Przymierze. Chrystus przebaczył grzechy wyprzedzając dzieło Krzyża. Ponownie widzimy, że Ojciec udziela przebaczenia na podstawie Krzyża, lecz również przed Krzyżem. Jest udzielana „zaliczka łaski” i widzimy to wielokrotnie w Ewangeliach.

Zbawieni przez wiarę przed Pięćdziesiątnicą

Przebaczenie grzechów z łaski przez wiarę jest widoczne również w innym fragmentach Ewangelii. Na przykład, Jezus mówi do kobiety, która namaściła Jego stopy drogim olejkiem takie słowa:

„Odpuszczono jej liczne grzechy, bo bardzo miłowała. Komu zaś mało się odpuszcza, mało miłuje. (48). I rzekł do niej: Odpuszczone są grzechy twoje. I zaczęli współbiesiadnicy rozważać w sobie: Któż to jest ten, który nawet grzechy odpuszcza? (50) I powiedział do kobiety: Wiara twoja zbawiła cię, idź w pokoju” (Łk 7:47b-50).

Chrystus przebaczył tej kobiecie jej liczne grzechy i powiedział, że to jej wiara zbawiła ją. „Zbawiła” jest tutaj tłumaczone z greckiego „sozo”. Jest to ten sam wyraz, który jest używany przez apostoła Pawła i innych w Listach. Paweł używa tego samego greckiego „sozo” tutaj:

„Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar” (Ef 2:8).

Chrystus powiedział, że zbawiła ją jej wiara. Paweł mówi, że wierzący są zbawieni przez wiarę, mówi, że jesteśmy zbawieni z łaski przez wiarę. Nie ma tutaj instrukcji czy zachęty do przestrzegania prawa, aby otrzymać przebaczenie. Łaska jest ponownie widoczna w Ewangeliach.

Continue reading →

Wstęp Przedsłowie Rozdział_1 Jezus Chrystus inicjuje Nowe Przymierze Rozdział_2 Królestwo Boże zaczyna się od Jana Chrzciciela Rozdział_3 Jan Chrzciciel i Jezus Chrystus głoszą królestwo Rozdział_4 Uczniowie Chrystusa głoszą Królestwo Rozdział_5 Paweł głosi Królestwo Rozdział_6 Występowanie wyrazu „łaska” w Ewangeliach Rozdział_7 Prawo nie jest z wiary Rozdział_8 Chrystus naucza w Ewangeliach o wierze Rozdział_9 Zbawieni przez łaskę w Ewangeliach Rozdział_10 Chrystus wypełnił Prawo Rozdział_11 Rozdział_12 Rozdział_13 Rozdział_14 Rozdział_15

W Ewangeliach znajduje się ponad 100 odniesień do wiary – wierzenia

Apostoł Paweł naucza, że: „Prawo nie jest z wiary” (Gal. 3:12). Gdyby Chrystus nauczał Prawa, bądź był pod Prawem, to nie powinno być licznych odniesień do wiary w Ewangeliach. Na szczęście, w sumie w Ewangeliach istnieje około 150 odniesień do „wiary” czy „wierzenia”. Jest to oczywistym zaprzeczeniem koncepcji, jakoby w Ewangeliach promowane było Prawo. Tak naprawdę, sprowadza się to do ponad setki sprzeczności. Stanowi to zdecydowany dowód na to, że Ewangelie mówią o przyjmowaniu łaski przez wiarę i mają więcej wspólnego z listami Nowego Testamentu niż z Prawem Mojżeszowym.

Chrystus naucza na temat wiary korzystając z drzewa figowego

Chrystus często wykorzystuje różne okazje, aby nauczać Swoich uczniów o wierze. W sytuacji, w której drzewo figowe uschło wskutek Jego przekleństwa, Jezus reaguje na zdziwienie uczniów słowami:

„Zaprawdę powiadam wam, jeślibyście mieli wiarę i nie wątpili, nie tylko to, co się stało z drzewem figowym, uczynicie, ale gdybyście i tej górze rzekli: Wznieś się i rzuć do morza, stanie się tak” (Mt. 21:21b oraz Mk. 11:23-24)

Nie mówi im, że ta nadnaturalna umiejętność, którą zademonstrował jest dostępna przez uczynki Prawa. Mówi, że jest dla nich dostępna przez wiarę.

Chrystus naucza na temat wiary, aby przebaczać

W pewnej sytuacji Chrystus naucza Swoich uczniów, aby wielokrotnie przebaczali tym, którzy zgrzeszyli przeciwko nim. Uczniowie odpowiadają na to wyzwanie, mówiąc:

„Przydaj nam wiary. A Pan rzekł: Jeślibyście mieli wiarę jak ziarno gorczyczne, i rzeklibyście do tego figowca: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, usłuchałby was” (Lu 17: 5b-6).

Prawo nie wymaga od nikogo przebaczania za cokolwiek. W prawie jedynie Bóg przebacza, lecz nie nakazuje tego robić nikomu innemu. Przebaczanie innym jest sprawą wiary, jest okazaniem łaski i jest nauczaniem Nowego Przymierza zarówno przed jak i po Pięćdziesiątnicy. Nauczanie o tym, że Jego uczniowie muszą przebaczać innym jest wypełnieniem i dokończeniem Prawa Mojżeszowego przez Chrystusa.

  Continue reading →

Wstęp Przedsłowie Rozdział_1 Jezus Chrystus inicjuje Nowe Przymierze Rozdział_2 Królestwo Boże zaczyna się od Jana Chrzciciela Rozdział_3 Jan Chrzciciel i Jezus Chrystus głoszą królestwo Rozdział_4 Uczniowie Chrystusa głoszą Królestwo Rozdział_5 Paweł głosi Królestwo Rozdział_6 Występowanie wyrazu „łaska” w Ewangeiach Rozdział_7 Prawo nie jest z wiary Rozdział_8 Chrystus naucza w Ewangeliach o wierze Rozdział_9 Zbawieni przez łaskę w Ewangeliach Rozdział_10 Chrystus wypełnił Prawo Rozdział_11 Rozdział_12 Rozdział_13 Rozdział_14 Rozdział_15

Chrystus kładzie nacisk na wiarę

Apostoł Paweł pisze w Liście do Galacjan 3:12, że „… Prawo nie jest z wiary”. Skoro Prawo nie jest z wiary to bardzo silny nacisk na wiarę w nauczaniu i służbie Jezusa Chrystusa w Ewangeliach pokazuje, że nie działa On po Prawem, lecz pod łaską.

Silny nacisk kładziony przez Chrystusa na wiarę nie jest czymś zaledwie widocznym w Ewangeliach. Na przykład: Chrystus uzdrawia chorych przez wiarę. Zwraca uwagę na ich wiarę, lecz nigdy nie zachęca ich do posłuszeństwa Prawu. Ewangelie zapisują słowa Chrystusa: „Twoja wiara uzdrowiła cię”, czy coś podobnego 18 razy w różnych sytuacjach uzdrowień, gdy zdarzają się uzdrowienia. Każde odniesienie do uzdrowienia czy zbawienia dokonanego przez Chrystusa przez wiarę jest zaprzeczeniem idei, jakoby Chrystus działał pod Prawem czy głosił Prawo. Jasne jest, że Chrystus okazywał łaskę przez wiarę w taki sam sposób, w jaki jest okazywana po Pięćdziesiątnicy.

Wielka wiara setnika

Na przykład: Chrystus spotkał rzymskiego setnika, który wierzył, że Chrystus może uzdrowić jego chorego sługę. Po krótkiej, choć odkrywczej rozmowie z setnikiem, Jezus powiedział do niego:

“U nikogo w Izraelu nie znalazłem takiej wiary” (Mt 8:10a) (Lu 7:9).

A kilka wersów dalej mówi:

„I rzekł Jezus do setnika: Idź, a jak uwierzyłeś, niech ci się stanie! I został uzdrowiony sługa w tej godzinie” (Mt 8:13).

W tych dwóch wersach użyty został wyraz „wiara” i „wierzyć”. W grece oba te wyrazy mają ten sam źródłosłów. Rzeczownik „wiara” to „pistis”, a czasownik „wierzyć” to „pisteuo”. Wierzyć to mieć wiarę. Mieć wiarę – to wierzyć. Oznaczają one dokładnie to samo. Oczywiście, Chrystus kładzie nacisk na to, co On uważa za ważne. O ile Prawo zawierało ustalenia dla pogan, którzy mieli je przyjąć, Chrystus nie zachęca tego poganina do trzymania się Prawa Mojżesza.

Continue reading →

Wstęp Przedsłowie Rozdział_1 Jezus Chrystus inicjuje Nowe Przymierze Rozdział_2 Królestwo Boże zaczyna się od Jana Chrzciciela Rozdział_3 Jan Chrzciciel i Jezus Chrystus głoszą królestwo Rozdział_4 Uczniowie Chrystusa głoszą Królestwo Rozdział_5 Paweł głosi Królestwo Rozdział_6 Występowanie wyrazu „łaska” w Ewangeliach Rozdział_7 Prawo nie jest z wiary Rozdział_8 Chrystus naucza w Ewangeliach o wierze Rozdział_9 Zbawieni przez łaskę w Ewangeliach Rozdział_10 Chrystus wypełnił Prawo Rozdział_11 Rozdział_12 Rozdział_13 Rozdział_14 Rozdział_15

 Przesłanie Królestwa jest Ewangelią Łaski

Łukasz zapisał to, że Paweł głosił Królestwo. To przesłanie było nazywane również „ewangelią łaski Bożej” (Dz 20:24-25). Teologia łaski nie została zapoczątkowana przez apostoła Pawła. Nauczanie o łasce i nadnaturalne demonstracje łaski zapoczątkował Jezus Chrystus. Ten sam Zmartwychwstały Chrystus, który uczył Swoich uczniów o Królestwie w Ewangeliach przed Pięćdziesiątnicą, objawił się Pawłowi na drodze do Damaszku i dał mu objawienie łaski. Zmartwychwstały Chrystus nie zaprzeczał samemu Sobie, ani nie odkrywał łaski po Swoim Zmartwychwstaniu.

Idea jakoby Chrystus w Ewangeliach wyrażał Prawo, a nie łaskę, stoi w poważnej sprzeczności z tym, co faktycznie Ewangelie mówią o Chrystusie, a często mówią o łasce Chrystusa. Łaska sprawiła, że Chrystus został nadnaturalnie poczęty przez dziewicę. Łaska była okazywana przez Chrystusa, gdy uzdrawiał chorych. Chrystus nauczał o łasce w Ewangeliach. Cały wyraz Jego życia i służby w Ewangeliach jest określany przez ich autorów jako łaska.

Tłumacze ukrywają niektóre miejsca występowania wyrazu „łaska” w Ewangeliach

Tłumacze ukryli kilka miejsc, w których występuje wyraz „łaska” w Ewangeliach. Gdyby byli bardziej konsekwentni w tłumaczeniu różnych form „charis” jako „łaska” to łaska wyrażana w Ewangeliach byłaby bardziej oczywista.

„Charis” jest rzeczownikiem tłumaczonym jako „łaska”, lecz mamy w Ewangeliach jeszcze jeden podobny grecki wyraz odpowiadający „łasce” i jest to „charizomai”. Ten wyraz znaczy dosłownie „okazywać łaskę”.

Continue reading →

Wstęp Przedsłowie Rozdział_1 Jezus Chrystus inicjuje Nowe Przymierze Rozdział_2 Królestwo Boże zaczyna się od Jana Chrzciciela Rozdział_3 Jan Chrzciciel i Jezus Chrystus głoszą królestwo Rozdział_4 Uczniowie Chrystusa głoszą Królestwo Rozdział_5 Paweł głosi Królestwo Rozdział_6 Występowanie wyrazu „łaska” w Ewangeliach Rozdział_7 Prawo nie jest z wiary Rozdział_8 Chrystus naucza w Ewangeliach o wierze Rozdział_9 Zbawieni przez łaskę w Ewangeliach Rozdział_10 Chrystus wypełnił Prawo Rozdział_11 Rozdział_12 Rozdział_13 Rozdział_14 Rozdział_15

Ewangelia głoszona przed i po Pięćdziesiątnicy

Jan Chrzciciel, Pan Jezus Chrystus, dwunastu i siedemdziesięciu uczniów, wszyscy głosili Królestwo przed Pięćdziesiątnicą. Zmartwychwstały Chrystus nakazał, aby Królestwo było głoszone i spędził 40 dni na ziemi mówiąc do Swoich uczniów o Królestwie. Ewangelista Filip i Apostoł Piotr oraz Jan głosili Królestwo również po Pięćdziesiątnicy. Przesłanie, które znajduje się w Ewangeliach jest tym samym przesłaniem, które znajdujemy u uczniów Jezusa Chrystusa po Pięćdziesiątnicy.

Przesłaniem Pawła jest Królestwo Boże

Niektórzy błędnie nauczali, twierdząc, że Prawo Mojżeszowe było głoszone w Ewangeliach, a następnie łaska po Pięćdziesiątnicy, jednakże jest to po prostu nieprawda. Błędnie nauczają, że przesłanie apostoła Pawła różniło się od tego z Ewangelii, co również nie jest prawdą. Łukasz, jeden z najbliższych Pawłowi uczniów, pisze, że w czasie swojej posługi w pobliżu Efezu Paweł głosił Królestwo. Czytamy:

„Odtąd przez okres trzech miesięcy (Paweł) chodził do synagogi, prowadząc śmiałe rozmowy i przekonując o Królestwie Bożym” (Dz 19:8).

Paweł mówił o Królestwie Bożym. Gdy wzrósł opór Żydów z Efezu przeciwko głoszeniu Królestwa Bożego, Paweł przeniósł swoją służbę do innego miejsca. Następne dwa wersy opisują tą przeprowadzkę:

(Paweł) „zerwał z nimi, odłączył uczniów i począł codziennie nauczać w szkole Tyranosa. I działo się to przez dwa lata, tak, że wszyscy mieszkańcy Azji, Żydzi i Grecy, mogli usłyszeć Słowo Pańskie” (Dz 19:9b:10).

Paweł głosił Królestwo, Słowo Pański i Łaskę

Wszyscy mieszkańcy Azji usłyszeli „słowo Pańskie”. Ponownie widzimy, że przesłanie Królestwa Bożego jest również nazywane „słowem Pańskim”. „Słowo Pańskie” jest dokładnie tym samym przesłaniem, które głosił Pan Jezus Chrystus przed Swoim Krzyżem i później. Paweł głosił to samo co Jezus i Jego uczniowie zarówno przed jak i po Pięćdziesiątnicy.

W następnym rozdziale Dziejów Apostolskich czytamy, jak Paweł określa swoją służbę, mówiąc do starszych efeskich:

„… służby, którą przyjąłem od Pana Jezusa, żeby składać świadectwo o ewangelii łaski Bożej. A teraz oto wiem, że już nigdy nie będziecie oglądali oblicza mojego wy wszyscy, wśród których bywałem, głosząc Królestwo Boże” (Dz 20:24b-25). .

Tutaj Paweł mówi, że składał świadectwo o „ewangelii łaski Bożej”. W następnym zdaniu, mówi o swojej działalności jako o „głoszeniu Królestwa”. Deklaruje więc, że „głoszenie Królestwa” jest tym samym, co głoszenie „Ewangelii łaski Bożej”.

Paweł głosi to samo przesłanie, które głosił Jezus Chrystus przed Pięćdziesiątnicą. To przesłanie mówiło o łasce zarówno przed jak i po Pięćdziesiątnicy. Twierdzić, że Ewangelia Królestwa nie mówi o łasce (a raczej o Prawie), nie zgadzałoby się z apostołem Pawłem. Ewangelia Królestwa, którą przepełnione są Ewangelie, zawsze mówi o łasce i nigdy nie dotyczyła Prawa.

Continue reading →

Wstęp Przedsłowie Rozdział_1 Jezus Chrystus inicjuje Nowe Przymierze Rozdział_2 Królestwo Boże zaczyna się od Jana Chrzciciela Rozdział_3 Jan Chrzciciel i Jezus Chrystus głoszą królestwo Rozdział_4 Uczniowie Chrystusa głoszą Królestwo Rozdział_5 Paweł głosi Królestwo Rozdział_6 Występowanie wyrazu „łaska” w Ewangeliach Rozdział_7 Prawo nie jest z wiary Rozdział_8 Chrystus naucza w Ewangeliach o wierze Rozdział_9 Zbawieni przez łaskę w Ewangeliach Rozdział_10 Chrystus wypełnił Prawo Rozdział_11 Rozdział_12 Rozdział_13 Rozdział_14 Rozdział_15

Uczniowie Chrystusa głoszą Królestwo

Chrystus wysyła uczniów, aby głosili Królestwo

W ewangeliach czytamy, jak Chrystus wysyła Swoich dwunastu uczniów I nakazuje im głosić Królestwo tak samo, jak on to robił. Mówi im:

„A idąc, głoście wieść: Przybliżyło się Królestwo Niebios. Chorych uzdrawiajcie, umarłych wskrzeszajcie, trędowatych oczyszczajcie, demony wyganiajcie; darmo wzięliście, darmo dawajcie” (Mt 10:7-8).

Chrystus powiedział Dwunastu, aby głosili dokładnie to samo przesłanie Królestwa, które On sam głosił i aby czynili te same nadnaturalne uczynki. Nie posłał ich, aby głosili Prawo. Ewangelie potwierdzają, że ci uczniowie uzdrawiali chorych, wypędzali demony i głosili Królestwo, nie rejestrują jednak, żeby głosili Prawo. Jest to, to samo przesłanie i te same nadnaturalne czynny, o które uczniowie głosili i które wykonywali po Pięćdziesiątnicy.

Również Łukasz stwierdza, że Chrystus wysłał uczniów w taki sam sposób. Mieli głosić to samo przesłanie Królestwa, które słyszeli od Chrystusa.

„I zwoławszy dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi demonami i moc uzdrawiania chorób. I posłał ich, aby głosili Królestwo Boże i uzdrawiali” (Łu 9:1-2).

Ponownie widzimy, że dwunastu uczniów nie zostało posłanych, aby głosić Prawo.

  Continue reading →

Wstęp Przedsłowie Rozdział_1 Jezus Chrystus inicjuje Nowe Przymierze Rozdział_2 Królestwo Boże zaczyna się od Jana Chrzciciela Rozdział_3 Jan Chrzciciel i Jezus Chrystus głoszą królestwo Rozdział_4 Uczniowie Chrystusa głoszą Królestwo Rozdział_5 Paweł głosi Królestwo Rozdział_6 Występowanie wyrazu „łaska” w Ewangeliach Rozdział_7 Prawo nie jest z wiary Rozdział_8 Chrystus naucza w Ewangeliach o wierze Rozdział_9 Zbawieni przez łaskę w Ewangeliach Rozdział_10 Chrystus wypełnił Prawo Rozdział_11 Rozdział_12 Rozdział_13 Rozdział_14 Rozdział_15

Jan Chrzciciel i Jezus Chrystus głoszą królestwo

Jak zauważono w poprzednim rozdziale na początku Ewangelii Mateusza, Jan Chrzciciel głosił Królestwo Boże. Nie głosił Prawa. Mateusz zapisuje słowa Jana Chrzciciela:

Upamiętajcie się, albowiem przybliżyło się Królestwo Niebios. (Mt. 3:2)

Jan Chrzciciel i Jezus Chrystus głosili identyczne przesłanie o Królestwie. Chrystus nie głosił Prawa i Proroków, lecz głosił Królestwo Boże. Mateusz odnotowuje to, że Jezus Chrystus głosił identyczne przesłanie, co Jan Chrzciciel. Czytamy:

Odtąd począł Jezus kazać i mówić: Upamiętajcie się, przybliżyło się bowiem Królestwo Niebios. (Mt. 4:17)

O ile Jezus Chrystus mógł wspominać czasami o prawie, podobnie jak robił apostoł Paweł, uważne zbadanie tego wykazuje, że Prawo nie było Jego przesłaniem. Chrystus konsekwentnie głosił Królestwo. Chrystus zapowiedział, że tak będzie, gdy mówił o Janie Chrzcicielu.

Przesłanie Królestwa jest Ewangelią. Wiara jest odpowiedzią.

Ewangelia Marka również rejestruje fakt, że Jezus głosił Królestwo Boże. W ewangelii Marka czytamy, co powiedział Chrystus:

„Wypełnił się czas i przybliżyło się Królestwo Boże, upamiętajcie się i wierzcie ewangelii” (Mk. 1:15).

Chrystus określa to przesłanie o Królestwie Bożym jako „ewangelię”. Wskazuje w bardzo prosty sposób, że właściwą odpowiedzią na Jego przesłanie jest „upamiętać się i wierzyć w ewangelię”. Chrystus prosi o „reakcję wiary”. Uwierzyć i mieć wiarę to dokładnie to samo, ponieważ te słowa mają w nowotestamentowej grece wspólny źródłosłów.

Wiara jest dla Chrystusa bardzo ważnym tematem, a w Ewangeliach jest ponad sto odniesień do wiary i wierzenia. Apostoł Paweł stwierdza, że „Prawo nie jest z wiary” 1. Chrystus bardzo często mówi coś o wierze czy wierzeniu, co pokazuje, że nie głosi Prawa, lecz raczej, że głosi silne przesłanie Nowego Przymierza.

Continue reading →