1 Koryntian 2:9
O to właśnie chodzi w Piśmie Świętym, gdy czytamy:
„Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani umysł człowieka nie zdołał pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują”
Greg Laurie
10.10.2025
Jeśli czerpiesz swoją teologię z kultury popularnej, możesz sobie wyobrażać Niebo jako miejsce, gdzie ludzie siedzą na obłokach i brzdąkają na harfach przez całą wieczność. Prawda jest jednak o wiele bardziej ekscytująca. Biblia oferuje nam wgląd w kilka rzeczy, które będziemy robić w Niebie. Pierwszą z nich jest oddawanie czci Bogu.
Opisując swoją wizję Nieba, apostoł Jan napisał: „I ujrzałem przed sobą coś, co wyglądało jak szklane morze zmieszane z ogniem. A na nim stał cały lud, który odniósł zwycięstwo nad Bestią i jej posągiem, i liczbą reprezentującą jej imię. Wszyscy oni trzymali harfy, które dał im Bóg. I śpiewali pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka: «Wielkie i dziwne są Twoje dzieła, Panie, Boże Wszechmogący! Sprawiedliwe i prawdziwe są Twoje drogi, Królu narodów!»” (Obj 15:2–3 NLT).
Zrobimy o wiele więcej niż tylko zaśpiewamy hymn. Wypełnimy cel, dla którego zostaliśmy stworzeni: by przynosić cześć i chwałę Bogu. Zrobimy to w Jego obecności, z niezliczonymi innymi wierzącymi, przepełnieni radością i podziwem z powodu tego przywileju. Będziemy śpiewać w idealnej harmonii – dźwiękiem o niewyobrażalnym pięknie.
My również będziemy zajęci sprawami naszego Ojca w niebie. Biblia nie podaje zbyt wielu szczegółów, ale Jan napisał o tych, których widział w niebie: „Stoją przed tronem Boga i służą Mu dniem i nocą w Jego świątyni” (Obj 7:15).
Czy to możliwe, że w niebie dokończymy zadania, które pozostały niedokończone na ziemi? Albo spełnimy marzenia, które zostały roztrzaskane na ziemi? Kto powiedział, że Bóg nie pozwoli nam osiągnąć naszych ważnych ziemskich celów w niebie? Przecież śmierć dla wierzącego nie jest końcem życia, lecz jego kontynuacją w innym miejscu.
Będziemy też jeść w niebie. Jan napisał: „Błogosławieni, którzy są zaproszeni na ucztę weselną Baranka” (Obj 19,9). Wyobraź sobie jedzenie serwowane w niebie. A potem wyobraź sobie, że będziesz się nim delektować przez całą wieczność.
Ale głównym wydarzeniem Nieba będzie sam Pan. Jezus powiedział: „Gdy wszystko będzie gotowe, przyjdę i zabiorę was, abyście zawsze byli ze mną tam, gdzie Ja jestem” (J 14,3 NLT). Apostoł Paweł powiedział: „Pragnę pójść i być z Chrystusem, co byłoby dla mnie o wiele lepsze” (Flp 1,23 NLT). D.L. Moody napisał: „Nie mury z jaspisu i bramy z pereł uczynią niebo pięknym. To nasze bycie z Bogiem”.
Ale to tylko przebłyski. Nasze ograniczone umysły nie są w stanie pojąć wszystkiego, co zrobimy w niebie. Jak napisał Paweł w 1 Liście do Koryntian 2:9: „Właśnie dlatego Pismo Święte mówi: 'Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują’” (NLT).