Co się stało z naszym Ojcem, który jest w niebie?

Marc White

22 czerwca 2009

 

Drodzy święci.

Dokąd więc, odszedł nasz Ojciec, który jest  w niebie? Czy widzieliście Go?

Wiele lat temu, gdy założyciele Ameryki byli na zachodzie, kościół Boży był podtrzymywany przez kobiety, jak zwykle. Nawet po dziś dzień, widać na zgromadzeniach zinstytucjonalizowanych ławek obecność kobiet co najmniej w 70%. Wydaje się, że mężczyźni są nieobecni, bez oficjalnego odchodzenia, jak zwykle. (AWOL – akronim „absent without leave” or „absent without official leave” – przyp.tłum.)

Doprowadziło to do zniewieściałego nazywania Boga, jako “słodkiego Zbawiciela” i temu podobnej kobiecej terminologii. Ta ewolucja została szczegółowo opisana w ekspoze Stephena Prothero pt.; Amerykański Jezus –Jak Syn Boży stał się narodową ikoną (Można zakupić tutaj). Rzeczywiście, gdy zostałem zbawiony i przez następne lata, wszystko kręciło się wokół Jezusa, Jezusa, Jezusa,… ale…

Aby się nie prześcigać w tym, tak zwane charyzmatyczne skrzydło wiary faktycznie odrzuciło Jezusa jako główny punkt nacisku i wezwało Ducha Świętego, tego Ducha Świętego. Do dziś, znakiem tego plemienia jest gołąbek, odzwierciedlający zdarzenie, które miało miejsce po chrzcie Jezusa w rzeczy Jordan.

No, w porządku. Gdzie w tym wszystkim jest nasz Ojciec?

Tak naprawdę: nigdzie – zaginął w akcji (Missing in Action).

Zwróć uwagę na pieśni i rozmowy, które otaczają twoje życie i wiarę, co się dzieje?

Podobnie jak w większości zachodniego chrześcijaństwa współcześnie, głównie odważnie ogłaszamy odwrót ku naszym najbardziej bezpiecznym miejscom. Gdzie to może być? Obserwuj to, co jest najpopularniejsze, zwane nauczaniem doktrynalnym i zbadaj przeciwieństwo tego.

Nie traktuj moich słów lekko. Weźmy Słowo Boże do tego!

Nie musimy sięgać dalej niż do apostoła Paweł, do jego wspaniałego traktatu w liście do świętych w Efezie. Oto widzimy przytłaczający dowód tego, co jest w sercu Samego Boga.

Ponieważ Święte Pisma są bardzo mało poważane u większość zachodnich chrześcijan, może się okazać właściwe przyjrzenie się Bożemu stylowi pisarskiemu. Biblia jest wschodnim dokumentem, który jest bardzo kontekstowy. Znaczy to, że słuchacze mieli wielką wiedzę na temat okolicznej kultury i tego, co się tam działo. Tak więc, biblijni autorzy, aby oszczędzać pergamin i atrament, mogli bardzo niewiele pisać.

Co więc spowodowało, że te pisma są tak ogromnie ważne? Każde powtórzenie słów, zasad i sposobu ich użycia wskazuje na Bożą żarliwość. Nasza zachodnia praktyka podkreślania rzeczy brakujących w Piśmie jest poważną obrazą dla Boga.

Nie wierzycie? Co Pan powiedział na zakończenie Księgi Objawienia na temat dodawania bądź odejmowania czegokolwiek z proroczych słów? Sam Bóg doda plag tym ludziom. Niezbyt miło to słyszeć tym, którzy wierzą, że Bóg jest wiecznie sympatyczny. Nie jest. Jest święty i sprawiedliwy. To jest opis Jego miłości.

Tak więc, kontekst i styl są bardzo ważne, czyż nie? Co Bóg objawił przez Pawła Efezjanom? Spójrzmy pokrótce. Nie ufaj swoim uczuciom, ponieważ one często nas zwodzą. Na przykład: gdy Paweł pisze słowo „Bóg”, niemal zawsze mówi o naszym Ojcu.

 

Ef. 1:1-23  – Błogosławieństwa odkupienia.

(1) Paweł, z woli Bożej [naszego Ojca] apostoł Chrystusa Jezusa, do świętych w Efezie i wierzących w Chrystusa Jezusa: (2) Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i od Pana Jezusa Chrystusa.

(3) Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios; (4) w nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego [naszego Ojca]; w miłości (5) przeznaczył nas dla siebie [naszego Ojca] do synostwa przez Jezusa Chrystusa według upodobania woli swojej [naszego Ojca], (6) ku uwielbieniu chwalebnej łaski swojej [naszego Ojca], którą nas obdarzył w Umiłowanym.

Co za początek! Czy widzicie tutaj jakiś kierunek? Teraz Duch zwraca nas przez Pawła ku Chrystusowi, lecz nasz Ojciec utrzymuje pierwszeństwo:

(7) W nim (Jezusie) mamy odkupienie przez krew jego, odpuszczenie grzechów, według bogactwa łaski jego [naszego Ojca], (8) której nam hojnie udzielił w postaci wszelkiej mądrości i roztropności, (9) oznajmiwszy nam według upodobania swego [naszego Ojca], którym go uprzednio obdarzył, (10) tajemnicę woli swojej [naszego Ojca], aby z nastaniem pełni czasów wykonać ją i w Chrystusie połączyć w jedną całość wszystko, i to, co jest na niebiosach, i to, co jest na ziemi w nim,

(11) w którym też przypadło nam w udziale stać się jego cząstką, nam przeznaczonym do tego od początku według postanowienia tego [naszego Ojca], który sprawuje wszystko według zamysłu woli swojej, (12) abyśmy się przyczyniali do uwielbienia chwały jego [naszego Ojca], my, którzy jako pierwsi nadzieję mieliśmy w Chrystusie.

Paweł idzie dalej

(13) W nim i wy, którzy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię zbawienia waszego, i uwierzyliście w niego, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym, (14) który jest rękojmią dziedzictwa naszego, aż nastąpi odkupienie własności Bożej [naszego Ojca], ku uwielbieniu chwały jego [naszego Ojca].

(15) Przeto i ja, odkąd usłyszałem o wierze waszej w Pana Jezusa i o miłości do wszystkich świętych, (16) nie przestaję dziękować za was i wspominać was w modlitwach moich, (17) aby Bóg  [nasz Ojciec] Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały [nasz Ojciec], dał wam Ducha mądrości i objawienia ku poznaniu jego [nasz Ojciec],

Modlitwa Pawła za zasadzony przez niego kościół (roślinkę –przyp.tłum.):

(18) i oświecił oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał, i jakie bogactwo chwały [naszego Ojca],  jest udziałem świętych w dziedzictwie jego, (19) i jak nadzwyczajna jest wielkość mocy Jego [naszego Ojca],  wobec nas, którzy wierzymy dzięki działaniu przemożnej siły jego [naszego Ojca],

(20) jaką okazał w Chrystusie, gdy wzbudził [nasz Ojciec],  go z martwych i posadził po prawicy swojej [naszego Ojca],  w niebie (21) ponad wszelką nadziemską władzą i zwierzchnością, i mocą, i panowaniem, i wszelkim imieniem, jakie może być wymienione, nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym; (22) i wszystko poddał [nasz Ojciec],  pod nogi jego (Jezusa), a jego samego ustanowił ponad wszystkim Głową Kościoła, (23) który jest ciałem jego, pełnią tego, który sam wszystko we wszystkim wypełnia.

Zbadajmy pozostałą część tego listu i przyjrzyjmy się naszemu Ojcu na tych stronach.

Ef. 2: Ożywił Jezusa

(4) ale Bóg [nasz Ojciec], który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej [naszego Ojca],  którą nas umiłował, (5) i nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem – łaską zbawieni jesteście – (6) i wraz z nim wzbudził [nasz Ojciec],, i wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie, (7) aby okazać w przyszłych [nasz Ojciec], wiekach nadzwyczajne bogactwo łaski swojej w dobroci wobec nas w Chrystusie Jezusie.

(8) Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; (9) nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. (10) Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg [nasz Ojciec], abyśmy w nich chodzili

(17) i przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy są blisko. (18) Albowiem przez niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy w jednym Duchu. (19) Tak więc już nie jesteście obcymi i przychodniami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga [naszego Ojca],  , (20) zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus, (21) na którym cała budowa mocno spojona rośnie w przybytek święty w Panu, (22) na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boże [naszego Ojca],   w Duchu.

Do kogo zwraca się największa modlitwa Pawła w trzecim rozdziale?

Ef. 3 – Szafarstwo Pawła

(14) Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem [naszym Ojcem], (15) od którego wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi bierze swoje imię, (16) by sprawił [nasz Ojciec] według bogactwa chwały swojej, żebyście byli przez Ducha jego [naszego Ojcieca],  mocą utwierdzeni w wewnętrznym człowieku, (17) żeby Chrystus przez wiarę zamieszkał w sercach waszych, a wy, wkorzenieni i ugruntowani w miłości, (18) zdołali pojąć ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość i długość, i wysokość, i głębokość, (19) i mogli poznać miłość Chrystusową, która przewyższa wszelkie poznanie, abyście zostali wypełnieni całkowicie pełnią Bożą [naszego Ojca].

(20) Temu zaś [naszemu Ojcu], który według mocy działającej w nas potrafi daleko więcej uczynić ponad to wszystko, o co prosimy albo o czym myślimy, (21) temu [naszemu Ojcu] niech będzie chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia na wieki wieków. Amen.

Zwróć uwagę na to, przed kim Paweł skłania swoje  kolana? Zauważ, kto ma bogactwo chwały. Kto pełnię? Kto potrafi? Kto ma chwałę na wieki? Nasz Ojciec.

A na koniec te sławne słowa na zakończenie o zbroi…

Ef. 6 (NASB) – Zbroja Boża

(10) W końcu, bracia moi, umacniajcie się w Panu i w potężnej mocy jego. (11) Przywdziejcie całą zbroję Bożą [naszego Ojca],, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi. (12) Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich.

(13)Dlatego weźcie całą zbroję Bożą [naszego Ojca], abyście mogli stawić opór w dniu złym i, dokonawszy wszystkiego, ostać się. (14) Stójcie tedy, opasawszy biodra swoje prawdą, przywdziawszy pancerz sprawiedliwości (15) i obuwszy nogi, by być gotowymi do zwiastowania ewangelii pokoju, (16) a przede wszystkim, weźcie tarczę wiary, którą będziecie mogli zgasić wszystkie ogniste pociski złego; (17) weźcie też przyłbicę zbawienia i miecz Ducha, którym jest Słowo Boże [naszego Ojca].

Gdy już raz zaczniesz zauważać te podkreślenia, będziesz je dostrzegał wszędzie w Słowie Bożym.

Lecz…

Musisz trwać w Słowie.

Trwasz?

Odłóż na bok wszelkie inne książki, taśmy wideo i nauczycieli na chwilę, może nawet długi czas. Wyłącz telewizor, odłóż na bok komputery. Pytaj Ojca a Ducha Jezusa odpowie. Pewien mój          nowy przyjaciel powiedział mi ostatnio, że dokładnie tak zrobił. Zapytałem go, jakie odniósł wrażenia po tym eksperymencie. Spojrzał bardzo trzeźwo i nie wahał się ani sekundy powiedzieć:

“Bóg bardzo poważnie traktuje nasze posłuszeństwo”.

Czy cokolwiek z tego liczy się? Czy są jakieś konsekwencje ignorowania tego nacisku?

Muszą być.

Musi to być ważne, skoro Bóg Ojciec poświęcił czas na to, aby to właśnie tak opisać. Nasz Ojciec w Niebie zasiada na tronie. Baranek jest z Nim, oddziałują na siebie, lecz to nasz Ojciec zasiada na tronie.

Obj. 5:13

I słyszałem, jak wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i w morzu, i wszystko, co w nich jest, mówiło: Temu, który siedzi na tronie [naszemu Ojcu], i Barankowi, błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków.

Ponownie w dniu ich gniewu:

Obj. 6:16-17

(16) i mówili do gór i skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na tronie [naszym Ojcem], (17) i przed gniewem Baranka, albowiem nastał ów wielki dzień ich gniewu, i któż się może ostać?

I znów:

Obj. 7:10

I wołali głosem donośnym, mówiąc: Zbawienie jest u Boga naszego, który siedzi na tronie, i u Baranka.

Ostatecznie:

Obj. 22:1-4

(1) I pokazał mi rzekę wody żywota, czystą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga [naszego Ojca] i Baranka. (2) Na środku ulicy jego i na obu brzegach rzeki drzewo żywota, rodzące dwanaście razy, wydające co miesiąc swój owoc, a liście drzewa służą do uzdrawiania narodów. (3) I nie będzie już nic przeklętego. Będzie w nim tron Boga [naszego Ojca] i Baranka, a słudzy jego służyć mu będą (4) i oglądać będą jego oblicze, a imię jego będzie na ich czołach.

Wiele lat temu przechodziliśmy wraz z moją żoną przez intensywny okres duchowego uwolnienia. Grupa, która łaskawie i z miłością przyjęła nas przede wszystkim mówiła „Ojcze”.

Brzmiało to odświeżająco i zadowalająco. Wiedziałem w sercu ze Słowa, że tak było, lecz po raz pierwszy widziałem grupę świętych, którzy w naturalny sposób to wykonywali. I śmiem powiedzieć, że byli to również „zielonoświątkowcy”. Panie, nienawidzę etykietek, a wy?

Módlmy się również tak jak Sam Jezus nauczył nas w 6 rozdziale Ewangelii Mateusza:

„ A wy tak się módlcie:

Ojcze nasz, któryś jest w niebie,

święć się imię twoje [naszego Ojca],

(10) przyjdź Królestwo twoje [naszego Ojca], bądź wola twoja, jak w niebie, tak i na ziemi.

(11) Chleba naszego powszedniego daj  [nasz Ojcze] nam dzisiaj,

(12) i odpuść [nasz Ojcze] nam nasze winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom;

(13) i nie wódź nas  [nasz Ojcze] na pokuszenie, ale nas zbaw  [nasz Ojcze] ode złego; albowiem twoje  [naszego Ojca] jest Królestwo i moc, i chwała na wieki wieków. Amen.

To jest Królestwo naszego Ojca. To Jego wieczny cel. Nasze relacje i Jego Oblubienica, Jego ciało, są tego częścią, lecz Bóg mówi o Jego Królestwie jako o centrum tego, czym On jest i wszystkiego, co robi.

Królestwo naszego Ojca przyjdzie na pewno. Bądźmy posłuszni i podobajmy się naszemu Ojca pod każdym względem. Módlmy się o Jego szybkie przybycie. Ze względu na Chrystusa.

Zmierzmy się z tym jak najlepiej  potrafimy, aby umieścić Ojca, tam gdzie mu się to należy. W świetle naszego życia. Umieszczamy różne rzeczy na billboardach i powiększamy, aby je wszyscy widzieli. Czy możemy zrobić to samo z naszym Ojcem, który jest w Niebie i na tronie?

Przyjdź szybko, Panie Jezu. Chcemy przywita Ciebie, gdy będziesz zabierał nas do naszego Ojca.

Wasz przyjaciel I brat w walce dobrym bojem,

Marc

 

Święci, jesteśmy o jeden dzień bliżej Domu i Jego samego! Kochajmy Go z całego serca!

Oby nasz Ojciec błogosławił was obficie Swoja łaską, przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana, abyśmy szli godni Jego imienia.

 

продвижение сайта