Pastor Cecil A. Thompson
„…wy jesteście ludem poświęconym Panu, Bogu swemu: was wybrał Pan, byście się stali ludem będącym Jego wyłączną własnością spośród wszystkich narodów, które są na ziemi” (Pwt 14:2).
Data, która pojawia się na dzisiejszych rozważaniach, jest inna niż czas, gdy je piszę. Wielu czytelników mieszka po drugiej stronie Międzynarodowej Granicy Daty, do nich więc rozsyłam je dzień wcześniej, niż u nas. Często znaczy to, że piszę ten materiał trzy dni do przodu. Mam nadzieję, że nie jest to dla was tak poplątane jak dla mnie.
Chodzi o to, że piszę ten tekst 1 lipca, co jak wielu z was może wie, jest Dniem Kanady. Gdy stacjonowałem z Amerykańskimi Siłami Powietrznymi w St. Anthony, na Nowej Fundlandii, byliśmy otoczeni przez wielu wspaniałych kanadyjskich przyjaciół. Przypominam sobie jedno z takich spotkań 01.07.1967 roku. Kiedy oni powstali, aby zaśpiewać kanadyjski hymn, wstaliśmy również my i śpiewaliśmy razem z nimi. Kilka dni później, 4 lipca, niektórzy z nich brali udział w naszych obchodach i śpiewali razem z nami amerykański hymn narodowy.
Przypuszczam, że każdy naród ma swój świąteczny dzień. Jest to czas na wspominanie tych dobrych rzeczy, dzięki którym każdy kraj jest unikalny. Mężczyźni i kobiety z poprzednich pokoleń wykuwali na pustyni to szczególne miejsce, aby je przekazać tym, którzy pewnego dnia nazwą je swoim krajem. Tak więc, czapki z głów przed Kanadą, a jutro przed Stanami Zjednoczonymi oraz innymi narodami całego świata. Gratulacje!
To powiedziawszy, pamiętajmy, że mamy naród wierzących, który przekracza wszystkie narodowe granice. Ten duchowy naród składa się z ludzi, którzy narodzili się na nowo. Mamy obywatelstwo, które uprawnia nas do wieczności z Jezusem. GRATULACJE!
Wiele błogosławieństw,drogie serca. Zbliżcie się do Boga dziś, zaufajcie Mu całkowicie i bądźcie błogosławieństwem.
– – Pastor Cecil