Pastor Cecil A. Thompson
„Niejedna droga zda się człowiekowi prosta, lecz w końcu prowadzi do śmierci. Głód robotnika pomaga mu przy pracy, bo jego usta go pobudzają” (Przyp 16:25-26).
Czasami zdarzają się w życiu takie rzeczy, które są równocześnie tragiczne i komiczne. Gdy pracowałem jako policjant, brałem często nocne zmiany, aby w ciągu dnia brać udział w zajęciach na uczelni. Zazwyczaj wczesne, ranne godziny były bardzo spokojne.
Kiedyś takim wczesnym rankiem wszędzie było spokojnie i, szczerze mówiąc, nudno. Nagle zobaczyłem mężczyznę zataczającego się na ulicę i machającego na mnie, abym się zatrzymał. Jak tylko stanąłem, mężczyzna otworzył tylne drzwi pasażera i wskoczył do środka. Zajęło mu chwilę, zanim zdał sobie sprawę z tego, że to nie była taksówka.
Kiedy zobaczył, że nie jestem taksówkarzem, był oszołomiony. Powiedziałem mu, że nie jestem taksówkarzem i zamierzam go podwieźć. Chciałem nawet zapewnić mu jakieś miejsce na czas, aż wytrzeźwieje na tyle, żeby się zorientował w różnicy między taksówką, a policyjnym samochodem. Być może uratowałem mu życie, umieszczając w bezpiecznym miejscu na kilka godzin.
W tym fragmencie Pisma jesteśmy ostrzeganie przed tym, że nawet jeśli nam się wydaje, że coś jest w porządku, wcale nie znaczy, że tak jest. Ludzie zostali oszukani i wierzą, że jeśli tylko zrobimy wystarczającą ilość dobrych uczynków to pójdziemy do nieba. Nie to auto! Jeśli dajemy w kościele wystarczająco dużo pieniędzy to będziemy błogosławieni. Nie to auto! Jeśli tylko uwierzymy w Boga to wystarczy. Nie to auto!
Jest tylko jeden sposób, aby dostać się do taksówki, która jedzie do nieba. Musimy wyznać nasze grzechy, pokutować i zaprosić Jezusa do swoich serc. Musimy narodzić się na nowo. WŁAŚCIWE TAXI!
Wiele błogosławieństw, drogie serca. Zbliżcie się dziś do Boga, zaufajcie Mu całkowicie i bądźcie błogosławieństwem!
– – Pastor Cecil