Kazn 6:10-12
JUŻ DAWNO NADANO NAZWĘ TEMU, CO SIĘ DZIEJE, I POSTANOWIONO, CZYM CZŁOWIEK BĘDZIE. NIE MOŻE ON SPIERAĆ SIĘ Z TYM, KTÓRY JEST OD NIEGO MOCNIEJSZY.
ZAISTE, IM WIĘCEJ SŁÓW, TYM WIĘCEJ MARNOŚCI. JAKA Z TEGO KORZYŚĆ DLA CZŁOWIEKA?
KTÓŻ MOŻE WIEDZIEĆ, CO JEST DLA CZŁOWIEKA DOBRE W TYM ŻYCIU, DOPÓKI TRWAJĄ ZNIKOME DNI JEGO ISTNIENIA, KTÓRE MIJAJĄ JAK CIEŃ? KTO OZNAJMI CZŁOWIEKOWI, CO PO NIM DZIAĆ SIĘ BĘDZIE POD SŁOŃCEM?
Życie toczy się jak zawsze. Nigdy nie ma nic nowego. Śmierć pozostaje niepokonanym wrogiem człowieka. Nikt nie może walczyć z nią i zwyciężyć. Jest tak też, że wysiłki każdego człowieka, by znaleźć trwałe zadowolenie w tym życiu kończą się zniechęceniem i frustracją. Kto wie gdzie można znaleźć życie warte przeżycia? Życie jest formą tak przejściową, tak niewiele w nim treści i tak szybko mija. Kto więc wie, co się dzieje, gdy ono się kończy? Człowiek bez światła, patrzący na życie z ziemskiej perspektywy ma mnóstwo pytań, lecz żadnych prawdziwych odpowiedzi. Dowód na to, że ten rozdział, napisany tak dawno temu, stanowi także doskonały opis problemów współczesnego człowieka. Człowiek nigdy nie miał tylu rzeczy jak obecnie. Mimo tego one nie dają mu zadowolenia. Wynika to niezbicie ze sposobu w jaki oczekuje on, że najnowszy wynalazek sprawi mu przyjemność, jakiej nie dały mu rzeczy, które już posiada. On wie, że cokolwiek weźmie w posiadanie, czy czegokolwiek spróbuje, wszystko to szybko przemija. Nie tylko to, on sam także przeminie i kto wie co będzie potem? Salomon zabiera głos mając na względzie problem człowieka nienawróconego. Teraz reprezentuje pogląd człowieka oświeconego przez Boże objawienie. Tym razem podchodzi do zagadnienia nieco inaczej. Poprzednio przechodził od razu do sedna sprawy głosząc, że życie jest celowe jedynie wtedy, gdy mamy Boga w polu naszego widzenia, jeśli go znamy , czcimy i służymy mu. Tym razem chce nam pokazać, że w tym życiu pewne rzeczy są lepsze od innych. Nie wszystko ma taką samą wartość. Rozwija tę myśl, by w końcu dowieść, że na tym świecie są różne rodzaje życia, które przebiegają obok siebie. Bezbożni stykają się z tymi, którzy boją się Boga i ostatecznie to właśnie rodzaj życia, jakie ci drudzy, jest lepszy.
Życzę błogosławionego czasu w zgromadzeniach.