Codzienne rozważania_17.01.2016

List do Rzymian 2:1.
NIE MA PRZETO USPRAWIEDLIWIENIA DLA CIEBIE, KIMKOLWIEK JESTEŚ, CZŁOWIECZE, KTÓRY SĄDZISZ; ALBOWIEM, SĄDZĄC DRUGIEGO, SIEBIE SAMEGO POTĘPIASZ, PONIEWAŻ TY, SĘDZIA, CZYNISZ TO SAMO.

Paweł pisze, że to, iż Bóg osądzi całe zło, jest zapisane w naszych sumieniach. Podłość człowieka widzimy w fakcie, że wie o tym, a mimo to nadal czyni zło i w dodatku znajduje w tym przyjemność, nawet zachęca innych do tego samego. Wszyscy którzy zasługują na sąd będą osądzeni. Sąd nie będzie dotyczył upodobań, będzie dotyczył prawdy. Dokona się ściśle w zgodzie z faktami w danej sprawie, dokona się zgodnie z prawdą. Sąd będzie zgodny z uczynkami jakie ktoś pełnił, ponieważ co człowiek czyni, świadczy o tym, czym ów człowiek jest. Określają one wyrok skazujący lub nagrodę. Tej prawdy nauczają wszystkie kartki Biblii. Wyobraźmy sobie człowieka, który nie widząc żadnych oznak sądu dochodzi do wniosku, że Bóg zapewne jest „miękki”, toteż ten człowiek trwa w swoich grzechach i nie pokutuje. Bóg nie jest „miękki”, jest dla każdego dobry i pragnie każdego doprowadzić do pokuty. Lecz ludzkość gardzi Jego dobrocią i cierpliwością. Człowiek udowodnił, że ma podłe serce, zatwardziałe i nie skore do pokuty. Człowiekowi udaje się jedynie nagromadzić dla siebie ciągle rosnący zapas boskiego gniewu, który wybuchnie i unicestwi grzesznika na całą wieczność, kiedy ujawni się sprawiedliwy sąd Boży. Jego sąd będzie odpowiedni do uczynków każdego z nas.
Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.