Bóg jest święty
Greg Laurie
Czy dwie osoby mogą iść razem, nie ustalając kierunku? (Amos 3:3).
Bóg jest święty, co oznacza nie tylko, że jest bezgrzeszny i doskonały, ale także, że jest odrębny i oddzielony od wszystkich innych istot. Jego świętość determinuje naszą relację z Nim. Nie nagina On swoich zasad ani nie zmienia swojego charakteru, by zbliżyć się do nas. Wymaga, abyśmy dążyli do świętości, abyśmy mogli zbliżyć się do Niego. I za to możemy Go wielbić. Ponieważ dążenie do świętości przynosi nam autentyczną radość i spełnienie w życiu. Kiedy tracimy to dążenie z oczu, sprawy zazwyczaj idą nie tak.
Miałem owczarka niemieckiego, który był kiedyś psem przewodnikiem dla niewidomych. Ponieważ miał lekką dysplazję stawu biodrowego, został oddany do adopcji. Kiedy go dostaliśmy, był perfekcyjnie wyszkolony. Mogliśmy go wszędzie zabierać. Chętnie siadał obok nas. Przechodził obok inny pies, a jemu zupełnie to nie przeszkadzało.
Potem go dogoniłem. Spuszczałem go ze smyczy i pozwalałem mu biegać po parku. Z dnia na dzień jego zachowanie stawało się coraz gorsze. Zanim się obejrzałem, rzucał się na psy i gonił za kotami, królikami i wiewiórkami.
Zadzwoniłem do ludzi, od których go wzięliśmy i zapytałem, co się stało. Powiedzieli mi, że nie mogę pozwolić mu robić tych wszystkich „psich rzeczy”. Nie mogę pozwolić mu się zatrzymywać i wąchać, gdzie chce. Nie mogę pozwolić mu gonić królików. Dali mi małe urządzenie przypominające kaganiec, które miałem mu założyć. Zapanowanie nad jego kagańcem oznaczało, że będzie posłuszny, bo oderwanie się będzie bolało. Kiedy w końcu zdjąłem mu urządzenie, znów był ze mną w synchronizacji.
Zachowanie mojego psa przypominało nasze zachowanie wobec naszego świętego Boga. Jeśli widzimy okazję, by pobiegać, oszaleć i zrobić to, na co mamy ochotę, często z niej korzystamy. Gonimy za grzechem i egoistyczną przyjemnością. Pan musi nas z powrotem ustawić w szeregu, ponieważ chce, żebyśmy z Nim chodzili.
Kroczenie z naszym świętym Bogiem oznacza, że musimy żyć z Nim w harmonii. Musimy podążać w kierunku, który On nam wyznaczy. Jak pytał prorok Amos: „Czyż dwaj mogą iść razem, nie zgadzając się co do kierunku?” (Am 3,3). Apostoł Piotr jasno wyjaśnił, jak dochodzi do tego porozumienia: „Lecz teraz bądźcie święci we wszystkim, jak i święty jest Bóg, który was wybrał” (1 P 1,15).
Możemy być wdzięczni, że Bóg jest święty – że jest oddzielony od wszystkiego, co niedoskonałe, wątłe i zawodne. Księga Liczb 23:19 mówi: „Bóg nie jest człowiekiem, aby kłamał, ani człowiekiem, aby zmieniał zdanie. Czyż mówi, a nie czyni? Czyż obiecuje, a nie spełnia?” (NW). Boża świętość nigdy nie słabnie. Jego obietnicom zawsze można zaufać.
Czy dziś kroczysz z Bogiem? Czy dążysz do świętości? A może sprzeciwiasz się Mu, próbując robić wszystko po swojemu? Jeśli tak, to czas się zatrzymać, prosić Boga o przebaczenie i na nowo się z Nim zjednoczyć.