Pastor Cecil A. Thompson
„Twe ręce ukształtowały mnie, uczyniły: opuszczonego dokoła chcesz zniszczyć? Wspomnij, żeś ulepił mnie z gliny: i chcesz obrócić mnie w proch?” (Jb10:8)
Jakiś czas temu zostałem poproszony o poprowadzenie pogrzebu młodego człowieka; miał niecałe 20 lat. Kaplica pełna była ludzi, wielu z nich było nastolatkami.
Gdy przyglądałem się kolejnym uczestnikom, wyglądało to tak, jakby to była grupka gupików. Wszyscy byli do siebie podobni, nosili podobne ubrania, byli podobnie uczesani i mieli taki sam wyraz twarzy.
Zanim ich zbyt skrytykujemy wykopmy stare albumy i spójrzmy na niektóre z tych starych fotografii. Poza tym, że postarzałeś się, zwróć uwagę na to, co miałeś na sobie i na swoje włosy. Chciałbyś tak wyglądać dzisiaj?
Czy nie jest dziwne, jeśli nie tragiczne, że bardziej przejmujemy się tym, co myślą o nas inni, zamiast skupić się na tym, co myśli o nas Bóg? Pamiętaj, że to Bóg stworzyła nas i On nadał nam taki wygląd. Nie jesteśmy przypadkiem! Zostaliśmy ukształtowani i wymodelowani przez Boga tak, aby wypełnić Jego plan i cel.
Może da się jeszcze przypomnieć wspaniałą starą pieśń, modlitwę, zwaną „Duchu Żyjącego Boga”. Szło to jakoś tak: „Duchu Żyjącego Boga, spocznij na mnie na nowo. Duchu Żyjącego Boga, spocznij na mnie ponownie. Stop mnie, kształtuj mnie, napełnij mniej, używaj mnie. Duchu Żyjącego Boga spocznij na mnie ponownie”
Niech to będzie nasza modlitwa.
Wiele błogosławieństw, Drogie Serca. Zbliżcie się dziś do Boga, zaufajcie Mu całkowicie i bądźcie błogosławieństwem!
– – – Pastor Cecil