„Lecz nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by mu tak cześć oddawali. (24) Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie” (Jn. 4:23,24).
Stan Życia Bożych ludzi jako zbiorowości osiągnie tylko taki poziom, jaki reprezentują poszczególne jednostki. Chodzi o to, że jeśli nie ma uwielbienia w duchu i prawdzie w ukryciu, to nie można spodziewać się prawdziwego oddawania czci w duchu i w prawdzie, gdy zbieramy się razem.
Tak często przychodzimy na zgromadzenie oczekując na to, aby „wejść” do miejsca w obecności Bożej, a przecież zamiast tego zgromadzenie wierzących powinno być kontynuacją i celebracją Obecności Pana, do której już dawno weszli indywidualnie.