⚠️ ZRÓB TO, ABY ODBLOKOWAĆ I ZWIĘKSZYĆ SWOJE NAMASZCZENIE 👇👇
📌 Namaszczenie jest takie działanie Boga, która uzdalnia do działania w nadprzyrodzony sposób, dając pełny wyraz boskiej mądrości i mocy Boga przez ciebie. Nie wszyscy wiedzą, jak odblokować lub zwiększyć to namaszczenie, aby móc postępować w mądrości Boga lub w dozowaniu Jego mocy, a więc w tym cyklu nauczania będziemy uczyć cię, jak odblokować i zwiększyć namaszczenie na tobie; – Apst Luke
📌 UŻYTECZNOŚĆ: Jednym z najłatwiejszych i najskuteczniejszych sposobów na zwiększenie namaszczenia w swoim życiu jest wykorzystywanie go. Brzmi to tak prosto, jak się wydaje, ale wiele osób tęskni za tym, ponieważ to akurat wiedzą, lecz z powodu braku zrozumienia w tej dziedzinie prawie niemożliwe jest osiągnięcie poziomu mądrości i mocy, które są przez nich przekazywane przez namaszczenie. Rozwińmy to na podstawie Pisma Świętego.
📌 Józef był młodym mężczyzną, który posiadał zdolność interpretowania snów, ale w pewnym momencie jego życia to namaszczenie (zdolność) nie było tak silne, jak w pałacu faraona. Na początku, kiedy Józef był jeszcze w domu swojego ojca, mógł tylko śnić, ale nie mógł interpretować tych snów, a nawet musiał opowiadać sny swoim braciom i ojcu w celu właściwej interpretacji (Rdz 37: 5-10), ponieważ w tym czasie namaszczenie na nim nie wzrosło jeszcze do takiego poziomu, aby interpretować sny, które miał mieć w przyszłości.
📌 Kilka lat po tym, jak został sprzedany i wtrącony do więzienia, zaczął wykorzystywać swoją zdolność, używając jej do interpretowania snów dla tych w więzieniu, co sprawiło, że namaszczenie na nim wzrosło jeszcze bardziej dzięki używaniu go. Niemniej, nawet na tym poziomie namaszczenie na nim nie znalazło jeszcze pełnego wyrazu, ponieważ chociaż mógł interpretować sny, nie mógł zaproponować rozwiązania, a więc było to ograniczenie i potrzeba dalszego wzrostu namaszczenia (Rdz 40: 6-13).
📌 Wracając do jego posługi w pałacu faraona, widzimy, że nie tylko zinterpretował sen faraona, ale także przedstawił jego rozwiązanie (Rdz 41: 15-36), a to dlatego, że z biegiem czasu, poprzez ciągłe używanie swoich umiejętności (namaszczenia), ta zdolność rosła i wzrastała do wyższych poziomów.
📌 Innym przykładem z Pisma Świętego, który potwierdza ten punkt, jest wydarzenie, w którym Jezus rozmnożył chleb. Ludzie byli głodni, ponieważ przez wiele dni pozostawali bez jedzenia, a Jezus był zdeterminowany, aby zapewnić im pożywienie. Było tego bardzo mało, ponieważ wszystko, co mieli, to „pięć bochenków chleba i dwie ryby”, a to było tak niewiele w porównaniu z dużą liczbą potrzebujących, że Andrzej musiał powiedzieć: „cóż to za pożytek dla tak wielu ludzi?” (Jana 6: 8-9). To samo pytanie zadają niektórzy ludzie do dziś. Zawsze są ograniczeni przez samych siebie, ponieważ zamiast wyjść na zewnątrz, aby skorzystać z namaszczenia na nich, zawsze narzekają na to, jak mało mają; jak to nic nie znaczy w porównaniu z tym, co mają inni; jak to nic w porównaniu z potrzebami itp.
📌 Kiedy Jezus wziął pięć chlebów i dwie ryby, nie narzekał na to, że to mało, zamiast tego podziękował, połamał je i dał swoim uczniom, aby wykorzystali je, dzieląc się nimi z innymi, i tak właśnie działa namaszczenie. Musisz go używać, bez względu na to, jak małe ci się ‘wydaje”, lub jak to niewiele w porównaniu z tym, co mają inni (i zastanawiam się, jak w ogóle je zmierzyłeś, aby wiedzieć, że jest małe). Jeśli jednak będziesz go stale używać, odkryjesz, że zaczniesz zdobywać w nim mistrzostwo, a twoje dozowanie Bożej mocy i mądrości szybko się zwiększy. Jedną z rzeczy, których ludzie używają do mierzenia namaszczenia w dzisiejszych czasach, jest „tłum i mega ambona”, a to pomysł z otchłani piekła. Są osoby, których nikt nie zna, ale mimo to jest na nich namaszczenie, które przewyższa tamtych, którzy są nawet znani w mediach społecznościowych. Ponieważ jednak z powodu zastraszania w mediach społecznościowych przez osoby z dużymi platformami nie wykorzystują go, namaszczenie w nich zaczyna się kurczyć do wewnątrz, aż nie może już znaleźć wyrazu. Namaszczenia nie mierzy się tłumami ani wpływem mediów społecznościowych!
📌 Ostatnią rzeczą, którą chciałbym tutaj podkreślić, jest historia młodego Jezusa, gdy miał zaledwie dwanaście lat. Z Pisma Świętego widzimy, że w bardzo młodym wieku zaczął wykorzystywać mądrość Bożą. Poszedł do świątyni, aby zarówno mówić, jak i zadawać pytania, tak że nawet teologowie byli zdumieni Jego zrozumieniem (Łk 2: 46-47). Ponieważ stale korzystał z danej Mu mądrości, Pismo mówi, że wzrastał w mądrości! (Łukasza 2:52). Bez względu na to, w jaką zdolność wyposażył cię Pan, jeśli nie będziesz jej stale używać, nigdy nie będziesz w stanie dojść do pełnego potencjału tej zdolności. Jeśli jednak będziesz jej świadomie i stale używać, zdolność ta zostanie wzmocniona do punktu, w którym staniesz się autorytetem w tej dziedzinie, osiągając mistrzostwo. A dzieje się to poprzez ciągłe używanie. Dlatego Paweł napominał nas, mówiąc: „pokarm zaś stały jest dla dorosłych, którzy przez długie używanie (wzmacnianie, wzmacnianie, wzmacnianie) mają władze poznawcze wyćwiczone…” (Hbr 5:14)
Istnieje kilka innych sposobów na zwiększenie namaszczenia / zdolności Boga na tobie, ale zajmiemy się nimi w drugiej części tej serii nauczania, więc śledź Apst Luke, aby uzyskać aktualne informacje, gdy część druga zostanie wydana.
Przetłumaczono z DeepL.com (wersja darmowa)
O ile nie mam nic przeciwko encyklopedycznym definicjom to często nie mają one wiele wspólnego z życiem. Starotestamentowe namaszczanie mamy już za sobą, natomiast o tym, co w NT widać niewiele mają autorzy do powiedzenia (poza listem Jakuba). Jan też pisze o namaszczeniu do rozeznawania błędów teologicznych…
Jak wiele terminów dotyczących duchowej sfery nie da się tego wyznaczyć w fizyczny czy matematyczny sposób, postawić granic „odtąd dotąd”, więc rzeczywiście samo określenie „namaszczenia” jest w pewnych granicach płynne. Niewątpliwie często nadużywane.
Sam powyższy tekst jest nieco naciągany, ale wpisuje się on w powiedzenie, mówiące, że „Ćwiczenie czyni mistrza” – duchowych rzeczy również to dotyczy; o tym za chwilę.
Niemniej, definicję podana przez autora uważam za całkiem dobrą:
„Namaszczenie jest takie działanie Boga, która uzdalnia do działania w nadprzyrodzony sposób, dając pełny wyraz boskiej mądrości i mocy Boga przez ciebie” – apst Luke.
Czyli to, w jak duży/poważny sposób Bóg może wierzącego używać. Jest oczywiste, że jest to coś, co wzrasta w miarę poznawania Boga i JEgo Słowa. Używając materialnego obrazka wierzący jest jak rura a jej przepustowość zależy od średnicy – im większa, tym więcej da się „przepompować” z jednego końca na drugi; od Boga do ludzi, do których jest skierowana.
Często przejawia się w postaci funkcjonowania w darach Ducha czy innych przejawów, które można rozeznać tylko w duchowy sposób – poprzez to, w jaki sposób wpływają na naszego ducha („Duchowe rzeczy należy duchowo rozsądzać”.) Nie tylko darów, które z Listu do Koryntian, ale tych z Listu do Rzymian również.
1.
Mamy więc np.: „namaszczonych kaznodziejów”, czy czasem pojedyncze „namaszczone kazanie/nauczani”. To namaszczenie może wzrastać, i co często obserwuje się w procesie wzrostu duchowego kaznodziei. Dzieje się to przez poznawanie Pana, Słowa, modlitwę, przebywanie w obecności Ducha,…. – wzrasta „namaszczenie” – Bóg może takiego kaznodzieję używać do coraz głębszych duchowych usług, które odbieramy jako „namaszczone”.
2.
Paweł pisze do Tymoteusza, aby „nie zaniedbywał daru łaski, który mu został udzielony” (1Tym 1:14).
Więc można zaniedbać i wtedy to, co nazywamy wg. powyższej definicji „namaszczeniem” słabnie. Bóg nie ma możliwości używać takiego naczynia w skuteczny i daleko idący sposób.
3.
Przy okazji darów Ducha Paweł pisze, żeby prorokować stosownie do wiary.
” jeśli dar prorokowania, to niech będzie używany stosownie do wiary” (Rzm 12:6).
Jest oczywiste, że Bóg nie użyje początkującego proroka do rzeczy, które bardzo znacznie przerastają jego możliwości. Te również wzrastają w miarę poznawania Boga, Pisma i PRAKTYKI!.
(Po to były szkoły prorocze w ST.)
4.
„pokarm zaś stały jest dla dorosłych, którzy przez długie używanie mają władze poznawcze wyćwiczone do rozróżniania dobrego i złego”.
(List do Hebrajczyków 5:14)
Pewne rzeczy nawet w duchowych dziedzinach (tu „władze poznawcze) ćwiczy się „przez długie używanie”.
Tak więc, nie jest tak, że „Ono po prostu jest lub go nie ma. Tylko Bóg o tym decyduje”.
Tak Bóg decyduje o tym, w jakiej dziedzinie Jego namaszczenie będzie funkcjonować w życiu tego czy innego wierzącego, ale do osobistej odpowiedzialności ucznia, należy to, co z tym zrobi.
Powiedzenie „ćwiczenie czyni mistrza” nie traci sensu czy słuszności w duchowej rzeczywistości.
Cytat za http://www.christianity.com (tłumaczenie google):
https://www.christianity.com/wiki/christian-terms/anointed-definition-anointing-oils.html
[..]
Olejek do namaszczania, głęboko zakorzeniony w tradycji biblijnej, nadal ma dla nas istotne znaczenie duchowe. Ta starożytna praktyka, o której wspominają pisma święte, takie jak Jakub 5:14-15, symbolizuje obecność Ducha Świętego i stanowi fizyczny akt wyrażania wiary i oddania. Historycznie namaszczanie olejkiem było używane do konsekrowania kapłanów, uzdrawiania chorych i oddzielania osób do celów Bożych. Odkryjmy przykłady namaszczania olejkiem w Biblii, jego znaczenie i wagę oraz powody, dla których jest ono nadal praktykowane.
Znaczenie namaszczenia
„Namaszczenie” odnosi się do aktu konsekrowania lub poświęcenia kogoś lub czegoś poprzez nałożenie oleju lub innej substancji. Termin ten ma zarówno znaczenie dosłowne, jak i przenośne.
W dosłownym sensie namaszczenie obejmuje ceremonialne nakładanie oleju podczas nabożeństw religijnych, takich jak namaszczanie kapłanów, królów lub proroków w Biblii. W przenośni „namaszczenie” rozciąga się na kontekst duchowy, reprezentując boskie upoważnienie, konsekrację i łaskę Ducha Świętego, którą obdarza jednostki do określonych ról lub zadań. Namaszczenie oznacza specjalny status wydzielony do wypełniania określonego celu lub powołania.
Hebrajski termin „mashach” oznaczał „namaszczać lub smarować olejem”. Olej używany do religijnego namaszczania był starannie mieszany z dobrymi przyprawami zgodnie ze szczegółową procedurą przepisaną przez Pana (Wyjścia 30:22–32). Używanie tego oleju w jakimkolwiek innym celu było poważnym wykroczeniem, pociągającym za sobą karę „odcięcia” od społeczności (Wyjścia 30:33).
Ogólna definicja namaszczenia to „smarowanie lub nacieranie olejem, zwykle jako część ceremonii religijnej”. W tradycji chrześcijańskiej namaszczanie jest ważną praktyką uzdrawiania chorych lub nadawania znaczenia ceremonialnego.
Jak zdefiniowano w Smith’s Bible Dictionary:
Namaszczenie: w Piśmie Świętym jest albo 1. Materialne, olejem, albo 2. Duchowe, Duchem Świętym.
Powody namaszczania olejem
1. Zwyczajne
Namaszczanie ciała lub głowy olejem było powszechną praktyką wśród Żydów, podobnie jak w przypadku innych narodów orientalnych. (5 Mojżeszowa 28:40; Rut 3:3; Micheasz 6:15). Namaszczanie głowy olejem lub maścią wydaje się być również oznaką szacunku, jaką gospodarz czasami okazywał swoim gościom (Łukasza 7:46) i Psalm 23).
2. Oficjalne
Był to rytuał inauguracji do każdego z trzech typowych urzędów wspólnoty żydowskiej. a. Prorocy byli okazjonalnie namaszczani do swojego urzędu (1 Królów 19:16) i byli nazywani mesjaszami lub namaszczonymi. (1 Kronik 16:22; Psalm 105:15) b. Kapłani, podczas pierwszej instytucji kapłaństwa lewickiego, byli wszyscy namaszczani do swoich urzędów (Wyjścia 40:15; Liczb 3:3), ale później namaszczenie wydaje się być specjalnie zarezerwowane dla arcykapłana (Wyjścia 29:29; Kapłańska 16:32), tak że „kapłan, który jest namaszczany” (Kapłańska 4:3) jest ogólnie uważany za arcykapłana. c. Królowie. Namaszczenie było główną i ustanowioną przez Boga ceremonią podczas inauguracji żydowskich królów (1 Samuela 9:16; 10:1; 1 Królów 1:34,39). Obrzęd ten był czasami wykonywany więcej niż jeden raz. Dawid został namaszczony trzykrotnie. d. Nieożywione przedmioty były również namaszczane olejem na znak ich oddzielenia do służby religijnej. Tak więc Jakub namaścił filar w Betel (Rdz 31:13; Wyj 30:26-28).
3. Kościelne
Namaszczenie olejem jest przepisane przez św. Jakuba, aby było używane do uzdrowienia chorych (Jak 5:14). Analogicznie do tego jest namaszczenie olejem praktykowane przez dwunastu (Mar 6:13).
Duchowe znaczenie namaszczenia olejem
1. W Starym Testamencie obiecany jest Wybawiciel pod tytułem Mesjasza lub Namaszczonego (Psalm 2:2; Daniel 9:25,26), a natura jego namaszczenia jest opisana jako duchowa, z Duchem Świętym (Izajasz 61:1). Zobacz Łukasza 4:18 W Nowym Testamencie Jezus z Nazaretu jest ukazany jako Mesjasz, Chrystus lub Namaszczony, ze Starego Testamentu (Jana 1:41; Dzieje Apostolskie 9:22; 17:2,3; 18:4,28), a historyczny fakt jego namaszczenia Duchem Świętym jest potwierdzony i zapisany. (Jana 1:32,33; Dzieje Apostolskie 4:27; 10:38). Chrystus został namaszczony jako prorok, kapłan i król.
2. Duchowe namaszczenie Duchem Świętym jest również udzielane chrześcijanom przez Boga (2 Koryntian 1:21). „Namaszczenie” wyraża uświęcające wpływy Ducha Świętego na chrześcijan, którzy są kapłanami i królami dla Boga.
Biblijne zastosowania olejku do namaszczania
W Biblii namaszczanie olejkiem odbywa się podczas ceremonii religijnych i jest stosowane do pielęgnacji (Rut 3:3; Mateusz 6:17), orzeźwienia (Łukasz 7:46), środków leczniczych (Łukasz 10:34) i zwyczajów pogrzebowych (Marek 16:1).
Tradycyjne codzienne zastosowanie
Namaszczanie olejkiem było tradycyjne wśród Hebrajczyków jako powitanie kogoś w domu. Wcześni chrześcijanie często namaszczali się, aby ożywić lub dodać energii swoim ciałom. Powszechnym zastosowaniem olejków do namaszczania było uhonorowanie kogoś jako akt gościnności.
Medycyna i wezwanie do uzdrowienia
Olejek był stosowany dla chorych, a także na urazy. Wysokiej jakości olejki do namaszczania, leki i zapachy tworzą
[..]
W Biblii nigdzie nie ma polecenia „odblokowywania” lub „zwiększania” namaszczenia.
Ono po prostu jest lub go nie ma. Tylko Bóg o tym decyduje.
Poza tym uważam, że to określenie „namaszczenie” współcześnie w chrześcijaństwie jest często źle rozumiane oraz nadużywane do tłumaczenia różnych, nieraz złych wpływów na kogoś lub coś.
Oczywiście mam nadzieję, że to są tylko skrajne wyjątki 🙂