Francis Frangipane
Oryg.: TUTAJ
Tłum.: Google
Około dwa tysiące lat temu wydano dekret na tronie sądu Wszechmogącego Boga. Zapewnił on „prawną” ochronę kościoła przed diabłem. Rzeczywiście, kiedy Jezus umarł za nasze grzechy, „władca tego świata” został osądzony (Jana 16:11). Nasze długi zostały przybite do krzyża Chrystusa i anulowane; księstwa i moce zostały rozbrojone. W rzeczywistości, dzięki Jezusowi, mamy prawne prawo nie tylko do ochrony przed naszym wrogiem, ale także do triumfu nad nim (Kol. 2:13-15).
Powiedziawszy to, musimy również przyznać, że kościół rzadko kroczył w takim zwycięstwie od pierwszego wieku. Dlaczego? Przynajmniej częściowo, odpowiedź brzmi tak: aby uzyskać ochronę Chrystusa, kościół musi przyjąć wstawiennictwo Chrystusa. Musimy stać się domem modlitwy.
Rzeczywiście, historia Kościoła zaczęła się od przywództwa poświęconego Słowu Bożemu i modlitwie (Dzieje Apostolskie 2:42; 6:4). Każdego dnia przywódcy zbierali się, aby modlić się i służyć Panu (Dzieje Apostolskie 3:1). W tej jasności wizji i prostocie celu Kościół Jezusa Chrystusa nigdy nie miał większej mocy ani zdolności, aby czynić prawdziwych uczniów.
Dzisiaj jednak nasze kwalifikacje do przywództwa kościelnego obejmują niemal wszystko oprócz oddania Słowu Bożemu i modlitwie. Od przywódców oczekuje się, że będą organizatorami, doradcami i osobami o zwycięskich osobowościach, których urok sam w sobie może przyciągać ludzi.
W Ewangelii Łukasza 18:8 Jezus rzuca wyzwanie naszym nowoczesnym tradycjom. Pyta: „Gdy Syn Człowieczy przyjdzie, czy znajdzie wiarę na ziemi?” Jego pytanie jest ostrzeżeniem dla chrześcijan, którzy chcieliby ograniczyć moc Boga pod koniec wieku. Jezus wzywa nas, abyśmy przeciwstawili się upadkowi naszych tradycji; pyta nas indywidualnie: „Czy znajdę wiarę w tobie?”
Zanim odpowiemy, zauważmy, że Jezus łączy wiarę z modlitwą „dniem i nocą” (Łk 18,7). Nie pyta: „Czy znajdę u was właściwe doktryny?” Pytanie Pana nie dotyczy tyle naszej głowy, co naszego serca. To, w co wierzymy, jest ważne, ale to, w jaki sposób wierzymy, jest kluczowe dla zapewnienia sobie pomocy Boga.
Rzeczywiście, uzyskanie nadprzyrodzonej pomocy Boga jest dokładnie sednem przypowieści Jezusa w Ewangelii Łukasza 18. Jego intencją było pokazanie, że „w każdym czasie” „powinniśmy się modlić i nie ustawać” (w. 1). Aby zilustrować jakość wiary, której szuka, po swoim napomnieniu opowiedział przypowieść o pewnej wdowie, która zwróciła się do zatwardziałego sędziego o „ochronę prawną” (w. 3). Chociaż sędzia początkowo nie był chętny, to jednak dzięki swojemu „nieustannemu przychodzeniu” (w. 5) zyskała to, co prawnie należało do niej.
Jezus zakończył pytaniem, czy niesprawiedliwy sędzia odpowie na naleganie wdowy: „Czyż Bóg nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie?” Jezus odpowiedział: „Powiadam wam, że prędko weźmie w obronę ich sprawiedliwość” (ww. 7-8).
Zrozumienie opóźnień Boga
Nasz niebiański Sędzia nie będzie „długo zwlekał” ze swoimi wybranymi, ale będzie zwlekał. W rzeczywistości Boża definicja „szybko” i nasza nie zawsze są synonimami. Pan włącza opóźnienia do swojego ogólnego planu: opóźnienia działają na nas w wytrwałości . Wytrwałość jest tak kluczowa dla rozwoju naszego charakteru, że Bóg jest skłonny opóźnić nawet ważne odpowiedzi na modlitwy, aby ułatwić naszą transformację.
Dlatego nie powinniśmy interpretować boskich opóźnień jako znaków boskiej niechęci. Opóźnienia są narzędziami do doskonalenia naszej wiary. Chrystus stara się znaleźć wytrwałość w naszej wierze, która zwycięża pomimo opóźnień i niepowodzeń. Stara się stworzyć w nas wytrwałość, która przetrwa próbę czasu, determinację, która faktycznie staje się silniejsza podczas opóźnień. Kiedy Ojciec widzi tę cechę wytrwałości w naszej wierze, tak bardzo wzrusza to Jego serce, że udziela „ochrony prawnej” swojemu ludowi.
Adaptacja internetowego kursu szkoleniowego Francisa Frangipane’a In Christ’s Image Training oraz jego książki The Power of Covenant Prayer, dostępnych na stronie www.arrowbookstore.com .