Pośrednik interweniuje między dwoma stronami po to, aby ułatwić relacje, kontrakty, umowy itp. W przypadku Jezusa Chrystusa, w Jego pośrednictwo jest wpisane odnowienie relacji między człowiekiem a Bogiem. Wszyscy zgrzeszyli (Rzym 3:23) i wszyscy znajdują się pod sprawiedliwym sądem Bożym (Ef. 2:3). Potrzebujemy, zatem, pośrednika (mediatora), kogoś, kto będzie interweniował w naszej sprawie przed Bogiem Ojcem.
W Starym Testamencie pośrednikiem między Bogiem a ludźmi byli zarówno prorocy jak i kapłani. Prorok przemawiał ze strony Boga do człowieka. Bóg powiedział w Pwt. 18:18:
„Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta moje słowa, będzie im mówił wszystko, co rozkażę”. Z drugiej strony, kapłani mówili do Boga na rzecz ludzi w ich ofiarach. Hebr. 5:1: „Każdy bowiem arcykapłan z ludzi brany, dla ludzi bywa ustanawiany w sprawach odnoszących się do Boga, aby składał dary i ofiary za grzechy”.
Zatem Jezus, w swojej roli pośrednika, gdy pośredniczy między Bogiem a człowiekiem, jest zarówno kapłanem jak i prorokiem (1 Tym 2:5): „Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus”.
Lecz, możemy zapytać, za kim Jezus się wstawia (komu pośredniczy)? Czy wstawia się za wszystkimi, którzy kiedykolwiek żyli na ziemi, czy też za zbawionym? Wydaje się jasne, że Jezus wstawia się (pośredniczy) za zbawionymi, ponieważ nie stoi On przed Bożym tronem mówiąc na rzeczy tych, którzy Go nie przyjęli. On pośredniczy tym, którzy zaufali Mu i są pod okryciem Jego krwi.
Jest pośrednikiem nowego przymierza. Stare Przymierze było przymierzem uczynków i prawa (zakonu). Nowe przymierze jest przymierzem łaski (Hebr. 9:15): „I dlatego jest pośrednikiem Nowego Przymierza, ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw, popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy”.
A Jer. 31:31,33 (BT) mówi: Oto nadchodzą dni – wyrocznia Pana – kiedy zawrę z domem Izraela i z domem judzkim nowe przymierze… 33. Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach – wyrocznia Pana: Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem”.
Możemy więc zobaczyć to, że Nowy Testament jest tutaj i że jest dla zbawionych. My, chrześcijanie, jesteśmy pod Nowym Przymierzem. Łuk 22:20: „Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana”.
Nowe Przymierza jest ustanowione przez i za pośrednictwem Jezusa, który ofiarował samego siebie (Hebr. 7:27) na krzyżu (1 Ptr. 2:24). Zatem, Jezus jest pośrednikiem lepszego Przymierza, przymierza łaski .
Zastosowanie.
Przede wszystkim, Jezus pośredniczy zbawionym. Dlatego tak ważne jest, żeby zostać chrześcijaninem, żeby ludzie mieli Go jako swojego adwokata przed Ojcem w Dniu Sądu. Stare Przymierze nie mogło nas zbawić (inaczej nie potrzebowalibyśmy Nowego Przymierz) i ono przygotowało drogę Pośrednika. Jezus jest Pośrednikiem Nowego Przymierza, a ponieważ jest Bogiem w ciele, mamy doskonałego Pośrednika. Możemy, zatem, odpocząć w pewności tego, że nasz Pan, będzie żył wiecznie, aby wstawiać się za nami (Hebr. 7:25) i że mamy w Nim wieczne bezpieczeństwo.