John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Od zdrowego rozsądku do objawienia od Ojca
W Mt 16:13-17 Jezus zapytał uczniów, kim ludzie mówią, że On jest. To jest zdrowy rozsądek. To bycie świadomym otaczającego cię społeczeństwa. Ale należy odnotować, że spytał też: „Za kogo ludzie uważają mnie, Syna Człowieczego (Mesjasza)?”
Jezus najpierw zapytał, co mówią różne głosy w społeczeństwie. Uczniowie mieli kontakty z ludźmi, a Jezus chciał wiedzieć, co inni gadają. To pokazuje, że musimy być świadomi naszego społeczeństwa i kultury, w której żyjemy. „Za kogo ludzie uważają mnie, Syna Człowieczego?” – Jezus powiedział o sobie jako Synu Człowieczym – określenie oznaczające Mesjasza znane wszystkim z Księgi Daniela 7:13-14. W tych wersetach Syn Człowieczy przychodzi przed Odwiecznego (Ojca), aby otrzymać królestwo, którego nie ma końca.
Zatem pytając, co mówią ludzie, a jednocześnie stwierdzając, że jest Synem Człowieczym, umieścił to w kontekście duchowej prawdy, którą już znali, że to On jest tym Mesjaszem. To była fundamentalna, najgłębsza prawda, którą poznali. To dla nas wielka lekcja: możemy słyszeć różne spekulacje, ale to nigdy nie powinno poruszyć naszą głęboką prawdą, którą znamy. To umieszcza wszelkie spekulacje na peryferiach naszego życia – coś, czego trzeba być świadomym, lecz czym nie należy się kierować.
Odpowiedzieli:
„Jedni mówią, że jesteś Janem Chrzcicielem, inni Eliaszem, jeszcze inni Jeremiaszem lub jednym z proroków„. To spekulacja. Zatrzymaj się na chwilę. Teraz posłuż się zdrowym rozsądkiem: Czy ma to sens, aby Jezus, który był widziany z Janem zanim ten został zabity, był Janem powracającym z martwych? Czy ma sens, aby był Eliaszem lub reinkarnacją Jeremiasza? Też nie!
To, o czym ludzie spekulowali, nie miało nic wspólnego ze zdrowym rozsądkiem. Uczniowie wiedzieli, co ludzie mówią i to odrzucali, bo to nie miało żadnego sensu. Piotr przeszedł od zdrowego rozsądku do objawienia: „Ty jesteś Chrystus (Mesjasz), Syn Boga Żywego!„
Jezus, zadając pytanie, już w nim określił się Mesjaszem (Synem Człowieczym). Widzimy więc, że Piotr odrzuca spekulacje, które słyszy wokół siebie, aby teraz swoje życie oprzeć o objawienie od Ojca, które otrzymał: Ty jesteś Mesjaszem. Wcześniej Piotr intelektualnie wierzył, że Jezus jest Synem Człowieczym, ale musiał rozważyć wszystkie „głosy”. Słyszał różne opinie, ale szukał Ojca i odrzucił je, aby w duchu otrzymać objawienie od Ojca, że Jezus jest Mesjaszem.
Jednak dzisiaj ludzie chętnie odrzucają zdrowy rozsądek i własne studiowanie Pisma. Np. popularne nauczanie o ‘niebiańskich sądach’ – gdy ludzie sobie uświadomili, że jest błędne, na szczęście ucichło. Bo czy ta nauka pasuje do nauki Jezusa w czterech ewangeliach? Nie! Brak w tym logiki. Spójrzmy, co mówi Biblia: „Mając więc takiego Arcykapłana, który przeszedł przez niebo, Jezusa, Syna Bożego… Przystępujmy więc z odwagą do tronu łaski, aby otrzymać miłosierdzie i znaleźć łaskę ku pomocy w stosownej porze” (Hbr 4:14-16). Ten i wiele innych wersetów Nowego Testamentu mówiących o tym, że jesteśmy w Chrystusie i Chrystus w nas, współgrają z logiką, aby odrzucić ideę ‘niebiańskich sądów’ jako niezrównoważoną.
A kiedy błąd zostaje odrzucony, pokój powraca do twojego ducha, co jest kolejnym potwierdzeniem tego, że dobrze zrobiłeś odrzucając to.
Pogwałcenie zdrowego rozsądku; grzech przypuszczenia
Na oczy pewnej kobiety nałożono ręce, aby została uzdrowiona. Nie to, że była chora – po prostu nie chciała nosić okularów. Po tym kobieta zdeptała na oczach zgromadzenia swoje okulary, chcąc pokazać, że została uzdrowiona. Wszyscy obecni tam bardzo się z tego cieszyli. Jednak w drodze do domu została zatrzymana przez policjanta, bo jechała jak ktoś pijany. Bez okularów prawie nic nie widziała. Okazało się, że nie została uzdrowiona. Myślała, że „przez wiarę” niszczy swoje okulary, „wierząc”, że to przyniesie jej uzdrowienie. „Wierzyła”, że wsiadając teraz za kierownicę zamanifestuje to uzdrowienie.
Młody, lubiany ewangelista zachorował na raka. Jednak ponieważ był „człowiekiem wiary”, odmówił leczenia, „wierząc Bogu”, że zostanie uzdrowiony. Nie został. Gdyby posłuchał zdrowego rozsądku, przyjąłby leczenie, ponieważ choroba została wykryta na wczesnym etapie i żyłby dalej.
Inna kobieta z lat 70-tych skarżyła się Francis Hunter (która wraz z mężem Charlesem prowadzili znane spotkania uzdrowieniowe), że gromiła kalorie z deserów, ale mimo to przybrała na wadze 5 kilogramów. Pytała, co źle robi? Niektórzy uważają, że za wszystkim stoi diabeł, odrzucając zdrowy rozsądek i odpowiedzialność za własne życie i całą sytuację.
Komuś innemu skończyło się paliwo w baku, więc dolał do niego wody myśląc, że skoro Jezus zamienił wodę w wino, to zamieni też wodę w benzynę. Nie zamienił.
Przed tym, jak Jezus rozmnożył chleb i ryby, kazał ludziom zorganizować się w grupy po 50 i 100 osób. Przed tym, jak zamienił wodę w wino zapytał, czym dysponują, a gdy mu to pokazano, kazał napełnić sześć stągwi wodą. DOPIERO WTEDY zamienił wodę w wino.
Jezus nie jest twoim partnerem biznesowym do tego stopnia, że możesz pominąć różne weryfikacje i sprawdzenia, i oczekiwać, że On cudownie zrobi to, co powinieneś był zrobić sam. Przechodzimy od zdrowego rozsądku do objawienia, a ten zdrowy rozsądek, który mamy, też opiera się na innym naszym wcześniejszym objawieniu.
Jeśli więc ktoś mówi, że świat skończy się w maju, ponieważ układ księżyca zgadza się ze starożytnym kalendarzem, albo że porwanie będzie w tym czy tamtym dniu, albo że ‘prawowity’ prezydent przyjdzie i aresztuje ‘źle’ wybranego prezydenta w dniu jego inauguracji, albo że Jezus mówi ci, że możesz modlić się o zbawienie całego świata i wszyscy zostaną zbawieni, albo że ktoś jest Eliaszem wysłanym, by ostrzegać ludzi – to rozpoznajesz te i inne podobne rzeczy, jako nie mające nic wspólnego ze zdrowym rozsądkiem.
Jeśli w twoim duchu nie odczuwasz zasmucenia, wobec tego, co słyszysz, przechodzisz do logiki. Gdy nie znajdujesz w tym sensu, patrzysz, czy Pismo coś o tym mówi i uświadamiasz sobie, że wszystkie trzy świadectwa razem potwierdziły błąd: twój duch i Duch Prawdy w tobie, logika oraz Biblia.
W kolejnym tygodniu temat będzie w tym samym duchu: Nauki demonów, człowieka i Boga. A do tego czasu, wiele błogosławieństw.
< Część 2 | Część 4 >
John Fenn