John Fenn
Otrzymałem dużą ilość pytań w związku z ostatnim artykułem i tym razem zamierzam odpowiedzieć na nie „masowo”. Niemal wszystkie emaile dotyczyły 3 tematów, co znaczy, że w Ciele Chrystusa istnieje ogromna potrzeba poznania tych dziedzin.
1) Jak traktować doświadczenia ludzi, którzy poszli do nieba/piekła i wrócili?
Gdy ostatnio pisałem o tym, że chrześcijanie idą wprost do nieba, otrzymałem mnóstwo emaili z pytaniami o tych, którzy twierdzą, że umarli i wrócili z powrotem bądź pokazano im piekło i niebo. W tych pytaniach było wszystko zaczynając od tego, czy takie doświadczenia są prawdziwe, aż po pytania o to, co ci ludzie tam podobno widzieli.
Pierwszym pytaniem jest to czy fakt, że ludzie mogą iść do nieba i wrócić, jest widoczny w Piśmie. Cała Księga Objawienia od 4 rozdziału do końca mówi o apostole Janie, który został zabrany do nieba i pokazano mu wydarzenia dni ostatnich tego wieku i dalej, a który wrócił z nieba bezpiecznie i opowiedział tą historię.
W 2 Liście do Koryntian 12:1-10 Paweł mówi o tym, „uniesiony do Raju” (Wyjaśnię to dalej). Raj jest nowotestamentowym terminem określającym część nieba. Tak więc, odpowiedź brzmi: tak, jest możliwe, aby ludzie mieli wizje a nawet byli zabrani w Duchu do nieba i wrócili. Znam kilka osób, które twierdzą, że zostały zabrane do piekła, z czego większość tych wiarygodnych przeżyła to przed uwierzeniem w Jezusa.
Jak traktować to, co, jak twierdzą, tam widzieli? Te doświadczenia, które znam z opisu to kilka Afrykanek, twierdzących, że były w piekle i widziały tam kobiety noszące w piekle biżuterię, za to zgorszenie, oraz Nigeryjczyk, który twierdzi, że widział tam niepłacących dziesięciny. Ci, którzy byli w niebie twierdzą, jak w przypadku 4 letniego chłopca, że wszyscy w niebie mają skrzydła, a Ojciec ma 10m wysokości. Komu i w co wierzyć?
Duchowe przeżycia muszą być przekazywane przez nasze wadliwe umysły – nie jesteśmy doskonali – a to znaczy, że ludzie, którzy nie są ugruntowani w Słowie, niedojrzali w wierze, bądź w życiu mogą dopuszczać do tego, że wpływy kultury, religii, niedojrzałego wieku oraz innych czynników będą wpływać ich zrozumienie i sposób opowiadania o tych przeżyciach. Wielu z tych, którzy nie znają słowa, lub nie mają czystych serc, wiążą te doświadczenia z tymi brakami.
Nigeria jak i ogromna część afrykańskiej kultury jest obecnie zalana przez ewangelię sukcesu, która miała się dobrze w USA w latach 80tych i 90tych. Ruch uświęcenia jest tego częścią, jak też wielka dyskusja na temat kobiet, ich włosów, biżuterii i właściwego ubioru.
Nie powinno więc być zaskoczeniem, że część tych, którzy twierdzą, że byli w piekle, mówi, że widzieli tam ludzi niepłacących dziesięcin czy kobiety w biżuterii – jeśli rzeczywiście widzieli piekło, czy to świadomie czy podświadomie, Bóg to wie, dostosowali to widzenie do swoich kulturalnych oczekiwań.
Nie wiedzą oni, że polecenie Pawła 1 Listu do Tymoteusza 2:9 skierowane do kobieta, aby nie plotły kunsztownie włosów i nie nosiły drogiej biżuterii odnosiło się do mody rzymskiej tamtych czasów. Rzymianki afiszowały się swoim bogactwem i statusem robiąc skomplikowane fryzury, upinając je wysoko na głowie, a jeśli były na tyle bogate to dodawały kunsztownie peruki, przetykając zarówno włosy jak i ubrania perłami i klejnotami.
Pawłowi chodziło tylko o to, aby nie afiszować się bogactwem, lecz ubierać umiarkowanie. Kultura nigeryjsko-afrykańskiego uświęcenie wyjęła te wersy z kontekstu, aby nauczać, że noszenie biżuterii jest niemoralne. Jeśli więc taka kobiety ma jakieś przeżycie, dodają do niego twierdząc, że widziały inne kobiety, które znajdują się w piekle za zgorszenie, którym mają być wymyśle fryzury i noszenie biżuterii. Ci ludzie z łatwością ulegają wpływom doświadczeń i zostawiają na boku Słowo, bądź nie rozumieją Słowa i Ducha, wierząc w takie błędy.
Mały chłopiec, którego przeżycie zostało opowiedziane w broszurce „Heaven is for Real” (Niebo jest prawdziwe), gdy był w niebie, miał zaledwie 4 lata. Znowu, nie powinno więc być zaskoczeniem, że widział, że w niebie wszyscy mają skrzydła (a nie mają) bądź, że Bóg Ojciec ma 10 metrów wysokości (a nie ma). Miał tylko 4 lata i opowiadanie o całym jego przeżycie trwało latami. Mam 180 wzrostu i miałem małe dzieci, które patrzyły na mnie tak, jakbym miał 10m, lecz jeśli dziecko mówi, że Ojciec ma 10 m wysokości, wkrótce jakaś siostra będzie twierdzić, że była w niebie i widziała, że Ojciec miał 20 metrów. To taka ludzka tendencja do popełniania błędów i skłonność do pozyskiwania uwagi.
Tak więc należy szukać równowagi Słowa i Ducha oraz prawego charakteru u ludzi, którzy twierdzą, że przeżyli coś w niebie lub w piekle, z aniołami czy demonami.
2) Skąd bierze się nasze niebiańskie ciało?
Sporo osób wyraziło ulgę dowiedziawszy się, że nie ma czegoś takiego jak „sen duszy” czy czyściec, i że Słowo mówi, że nie mieć ciała to być z Panem. Nowy Testament używa „snu” w stosunku do zmarłych sprawiedliwych, aby wyrazić tymczasowy stan, jak to i Jezus powiedział o córce Jaira, którą wzbudził z martwych w Ewangelii Marka 5:39. Niestety, niektórzy wyjęli to zastosowanie z kontekstu i kultury tamtych czasów i zbudowali na tym fałszywą doktrynę.
Lecz jaka część (części) nas idą do nieba i jak dostaniemy nowe ciało?
Najpierw zajmiemy się zrozumieniem nieba i piekła. Kiedyś były dwa miejsca przebywania w Ziemi, w duchowej rzeczywistości. (Nie jakieś miejsce, które geolodzy mogą nawiercić w naturze, choć, mimo wszystko, w duchowej rzeczywistości wewnątrz Ziemi.)
2 miejsca przetrzymywania w ziemi
W Ewangelii Łukasza 16:19-31 w historii bogacza i żebraka imieniem Łazarz, mamy zilustrowane 2 miejsca pobytu. Zły, bogaty człowiek poszedł do piekła, a po drugiej stronie wielkiej przepaści znalazł żebrak, Łazarz, wraz z Abrahamem w miejscu zwanym łonem Abrahama, czy inaczej w Raju, jak to było w tamtych czasach nazywane.
Abraham powiedział bogatemu mężczyźnie, że ci, którzy są w piekle nie mogą przejść do Raju, ani ci z Raju przejść do piekła, aby im pomóc. Te dwa pomieszczenia znajdujące się w Ziemi, piekło i Raj/Łona Abrahama istniały naprzeciwko siebie aż do czasu krzyża.
Do Raju szli po śmierci sprawiedliwi dopóki nie zostało zapłacone za ich grzechy, piekło było miejscem dla niesprawiedliwych. To dlatego Jezus powiedział pokutującemu na krzyżu mężczyźnie: „Dziś jeszcze będziesz ze mną w Raju”. Żydowska tradycja mówi, że Raj był miejscem podobnym do parku z drzewami, trawą, wodą i wzgórzami (Łu 23:41).
Jeńcy?
„Wstąpiwszy na wysokość, Powiódł za sobą jeńców I ludzi darami obdarzył. A to, że wstąpił, cóż innego oznacza, aniżeli to, że wpierw zstąpił do podziemi?” (Ef 4:8-9; w j.ang. jest „zstąpił do niższych części ziemi).
Zwróć uwagę na to, że gdy Jezus umarł zstąpił do niższych partii (liczba mnoga) w Ziemi – Raju i piekła. Piotr mówi nam, że wśród wielu innych rzeczy, ogłosił ludziom z czasów Noego, że On jest tą Prawdziwą Arką. Wyraz znajdujący się w tym wersie, często tłumaczone jako „głosił”, wcale nie oznacza głoszenia, lecz jest „ogłaszaniem jak herold” – nie jest to zaproszenie, lecz ogłoszenie (1Ptr 3:18-22).
Idźmy !
Gdy Pan powstał z martwych i Maria zbliżała się do niego, powiedział jej: „Nie dotykaj mnie, bo jeszcze nie wstąpiłem do mojego Ojca…” Lecz później, wieczorem pojawił się przed uczniami – J 20:17.
Dlaczego więc powiedział Marii, że musi wstąpić tylko po to, aby później tego samego dnia zjeść z nimi posiłek? Jak stwierdza Ef 4:8, poprowadził tych, którzy byli w niewoli swoich grzechów, a teraz znaleźli się w Jego niewoli. Cała populację raju i sam raj poprowadził do nieba, ponieważ zapłacił za ich grzechy. Teraz pozostaje tylko jedno miejsce przebywana w Ziemi – piekło.
List do Hebrajczyków, 9:11-12, 14, 23-24 pokazuje nam, że po Swym wskrzeszeniu Chrystus wstąpił do samego nieba, aby przedstawić Swoją ofiarę Ojcu, aby Sędzia mógł ogłosić, że grzech tego świata został spłacony. Następnie tego wieczora zszedł na dół, aby pojawić się uczniom, co też robił później, tam i z powrotem, przez 40 dni, aż do wstąpienia do nieba.
Dlatego też Paweł mówi w 2Liście do Koryntian 13:4, że został „porwany” do Raju – ponieważ od chwili zmartwychwstania, Raj znajduje się w górze, w niebie, – i dlatego chrześcijanie wiedzą, że idą po śmierci bezpośrednio do nieba. Raj został wzięty do niewoli przez Chrystusa i tam zaprowadzony – zdumiewające!
3) Jaka więc część osoby jest w niebie i skąd bierze się moje uwielbione ciało?
Jesteśmy zbudowani z trzech składników działających w trójcy. Paweł mówi w 1 Liście do Tesaloniczan 5:23: „Modlę się o to, aby cały wasz duch, dusza i ciało zostały zachowane bez nagany, aż spotkacie Pana”. Najlepszy scenariusz jest taki, że przechodzimy z Życia w naszym duchu na zewnątrz do naszej duszy/umysłu, który jest odnawiany a następnie do naszego posłusznego ciała – przepływ ducha do duszy i do ciała. (Ten przepływ, duch-dusza-ciało jest dokładnie na podobieństwo Boga: On przepływa od Ojca przez Ducha do ciała. To dlatego modlimy się do Ojca, odpowiedź przychodzi przez Ducha do nas, do ciała. Duch-dusza-ciało.)
W Psalmie 51:8 Dawid zauważa: „Miłujesz prawdę chowaną w wewnętrznych częściach i wewnętrznych częściach umieszczasz mądrość” (wg wersji ang.). Te „wewnętrzne części” to nasz duch i dusza. „Ukryta” część to nasz duch. Nikt nie jest w stanie oddzielić ducha od duszy, ponieważ dusza wypływa z ducha. Twój duch i dusza sprawiają, że jesteś tym, kim jesteś.
Jedyny, który potrafi oddzielić duszę od ducha, to Żywa Osoba Słowa Bożego, który w Liście do Hebrajczyków, 4:12-13, jest przedstawiony na podobieństwo Żywego miecza obosiecznego. „Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić zamiary i myśli serca. I nie ma stworzenia, które mogło by się ukryć przed nim, przeciwnie, wszystko jest obnażone przed oczami tego, przed którym musimy zdać sprawę”. (Serce, będąc naszym duchem/duszą znajduje się w różnych wersach raz jako duch, raz jako dusza, bądź oba naraz, w zależności od tego co autor chce powiedzieć, gdy używa wyrazu „serce”.)
Tak więc, gdy umiera twoje ziemskie ciało, twój duch i dusza idą do nieba. Jesteś podobny do siebie, mówisz podobnie jak teraz – to ziemskie ciało bardziej przypomina ubranie, które ściągasz, gdy idziesz do nieba. W 1Liście do Koryntian 15:34-49 Paweł mówi, że to ziemskie ciało zostanie zamienione na materiał niebiański – lecz co z tymi ciałami, które wracają do prochu?
Lekcja fizyki
Materia nigdy nie przestaje istnieć, zmienia tylko formy. Miejsce po ognisku, które paliłeś 25 lat temu nadal istnieje w formie popiołu, który staje się częścią ziemi, dymem, który dostaje się do atmosfery, i najprawdopodobniej częścią deszczu, który spadł do oceanu itd. Do dziś pamiętam mojego nauczyciela z 6 klasy, pana Land’a, który zdenerwował nas, mówiąc nam, że być może oddychamy prochami ciała Juliusza Cezara lub dinozaurów.
Nie wiem tego w jaki sposób Ojciec gromadzi i przemienia przez stulecia resztki milionów ciał w niebiański materiał, czy też pomija to i daje nam całkowicie ciała z niebiańskiego materiału wziętego skądinąd. Wiemy jednak, że Słowo mówi, że pewnego dnia otrzymamy nowe ciała zbudowane z wiecznego materiału i za tym tęsknimy, oczekując, abyśmy zostali przyodziani z wysokości (Rzm 8:19-23).
Gdy umiera chrześcijanin z niewyznanym grzechem_5
Wrócę do tego tematu następnym razem,
a do tej pory wiele błogosławieństw
John Fenn
CWOWI @ aol.com