Jednym z bezpodstawnych twierdzeń rzucanych przez krytyków Biblii są różnice, jakie pojawiają się między Markiem i Janem w opisie godziny ukrzyżowania (McKinsey, 2000, pp. 295-296; Wells, 2013). Marek relacjonuje, że Pan został ukrzyżowany o godzinie trzeciej (15:25), podczas gdy u Jana czytamy, że był sądzony przez Piłata o godzinie szóstej (19:14) – co wydaje się być po czasie ukrzyżowania Jezusa podanym przez Marka. Uzgodnienie tych powierzchownych różnic jest bardzo proste i dalej podkreśla wyszukane Biblijne natchnienie.
Żyjąc w XXI wieku zapominamy o tym, że czas nie zawsze był tak liczony, jak współcześnie. Łatwo nam jest przeliczyć czas w dowolnym miejscu na świecie. Na przykład: jeśli jest 9.00 rano w MoMontgomery, w stanie Alabama (czas Centralny), jest 10:00 rano w Nowym Yorku) 15:00 Londonie i 12:00 w południe w Sydney, Australia. Nie zawsze tak było. Starożytni używali różnych sposobów obliczania czasu.
Uważne studium biblijnego kontekstu pokazuje, że Jan (który pisał nie ma pod koniec I wieku, kilkanaście lat po synoptycznych autorach, z dala od Palestyny, zwracał się do eklektycznej, hellenistycznej audiencji) swoje obliczenia opierał na rzymskim czasie cywilnym. Z drugiej strony Mateusz, Marek i Łukasz liczyli dni i godziny zgodnie z żydowskim czasem (p. Smith, 1869, 2:1102; Robertson, 1922, p. 285; Lockhart, 1901, p. 28; Geisler and Howe, 1992, p. 376; Brewer, 1941, pp. 330-331; McGarvey, 1892, 2:181-182).
W świetle tych faktów, przeczytajmy kontekst wydarzeń dziejących się o „szóstej godzinie” u Jana:
„Piłat tedy, usłyszawszy te słowa, wyprowadził Jezusa na zewnątrz i zasiadł na krześle sędziowskim, na miejscu, zwanym Kamienny Bruk, a po hebrajsku Gabbata. A był to dzień Przygotowania Paschy, około szóstej godziny; i rzekł do Żydów: Oto król wasz! A oni zawołali: Precz, precz, ukrzyżuj go! Rzekł do nich Piłat: Króla waszego mam ukrzyżować? Odpowiedzieli arcykapłani: Nie mamy króla, tylko cesarza. Wtedy to wydał go im na śmierć krzyżową. Wzięli więc Jezusa i odprowadzili go„: (J 19:13-16, podkreślenia dodano).
W rzeczywistości Jan nie pisze o godzinie ukrzyżowania, lecz o tym, co następowało przed ukrzyżowaniem, a w szczególności o czasie, gdy Piłat przekazał Jezusa straży rzymskiej, aby podjęli procedurę ukrzyżowania. W tym momencie, były jeszcze przed Nim tortury, długa droga do miejsca ukrzyżowania. Te zdarzenia zaczęły się „około godziny 6 rano”.
Marek relacjonuje te wydarzenia następująco:
„I zmusili niejakiego Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra i Rufa, który szedł z pola i przechodził mimo, aby niósł krzyż jego. I przywiedli go na miejsce Golgota, co znaczy Miejsce Trupiej Czaszki. I dali mu do picia wino, zmieszane z mirrą, ale On nie przyjął. Potem go ukrzyżowali i podzielili szaty jego, rzucając o nie losy, co kto miał wziąć. A była godzina trzecia, kiedy go ukrzyżowali” (Mk
15:21-25 podkreślenia dodano).
Zgodnie z żydowskim liczeniem czasu, „trzecia godzina” to 9.00 rano, czyli trzy godziny po „szóstej godzinie” Jana. To wystarczający czas na wszystkie wydarzenia prowadzące do ukrzyżowania, mamy do czynienia z właściwą kolejnością wydarzeń, a Biblijna nieskazitelna historyczność jest potwierdzona.
Jest to rzeczywiście tragiczne, że sceptycy są tak bardzo skłonni do odkrywania niezgodności w natchnionych pismach, że okazują tak skrajne uprzedzenie. Szczery i nieuprzedzony czytelnik, poświęci czas na zbadanie szczegółów Pisma i wysili się aby wsłuchać się w te zapisy – zastosuje tą sama bezstronność, której domaga się dla siebie sceptyk. Pomimo nieustających ataków tych, którzy traktują Biblię z pogardą, pomimo napaści, które trwają od dwóch tysiącleci, twierdzenie Biblii o jej boskim pochodzeniu utrzymuje się bez szwanku.
________________________________________-
REFERENCES
Brewer, G.C. (1941), Contending For the Faith (Nashville, TN: Gospel Advocate).
Geisler, Norman and Thomas Howe (1992), When Critics Ask (Wheaton: IL: Victor).
Lockhart, Clinton (1901), Principles of Interpretation (Delight, AR: Gospel Light), revised edition.
McGarvey, J.W. (1892), New Commentary on Acts of Apostles (Cincinnati, OH: Standard).
McKinsey, C. Dennis (2000), Biblical Errancy (Amherst, NY: Prometheus).
Robertson, A.T. (1922), A Harmony of the Gospels (New York: Harper & Row).
Smith, William (1869), Dictionary of the Bible, ed. H.B. Hackett (New York: Hurd & Houghton).
Wells, Steve (2013), The Skeptic’s Annotated Bible, http://www.skepticsannotatedbible.com/contra/hour.html.
Copyright © 2013 Apologetics Press, Inc. All rights reserved.
*Please keep in mind that Discovery articles are written for 3rd-6th graders.