Young Steve
Początkowo może być. Gdy odczuwasz pierwsze symptomy jakiejś choroby, możesz je zgromić natychmiast i nakazać aby odeszły w imieniu Jezusa. W takim przypadku, możesz mieć pewne symptomy, lecz nie masz jeszcze choroby i nie będziesz jej miał. Z drugiej strony, jeśli przyjmujesz chorobę mówiąc: „O, zdaje się, że znowu na coś zapadam” to rzeczywiście będziesz miał chorobę i symptomy!
Gdy już jesteś chory to nie ma sensu robić rozróżnienia. Dla celów praktycznych przyjmijmy, że jeśli masz symptomy to jesteś chory. Jeśli chcesz wejść w szczegóły to jest tak, że jeśli uwierzysz, że otrzymałeś uzdrowienie, to jest odczucie, że nie jesteś chory, ponieważ już nie uznajesz prawa choroby do trwania w twoim ciele, nawet jeśli symptomy nadal pozostają przez pewien czas. Uzdrowienie, które otrzymałeś wewnętrznie przebija się na zewnątrz, podobnie jak przeklęcie drzewa figowego zaczęło się niewidocznie po czym ujawniło się na zewnętrz. Drzewo było zupełnie martwe w chwili, gdy Jezus je przeklął, lecz wyglądało tak samo, mając „symptomy” życia, które uchodziło.
Jeśli chodzi o twoje publiczne życie to nie ma sensu usiłowanie teologizowania ludziom nie zbawionym: „Nie jestem przeziębiony, po prostu mam symptomy przeziębienia.” Ich reakcja raczej będzie „zimna”. Pomyślą, że zbzikowałeś i będą mieli rację.
Jest jeszcze jeden aspekt tej sprawy, o którym trzeba powiedzieć. Po otrzymaniu uzdrowienia i zamanifestowaniu się go w ciele, diabeł może starać się, abyś ponownie przyjął chorobę. Możesz czuć jakieś kłucie i powiedzieć: „O, zdaje się, że w ogóle nie zostałem uzdrowiony!” Właśnie tego oczekuje diabeł, ponieważ to udziela mu władzy do wrzucenia choroby na ciebie ponownie. Zamiast tego, stań zdecydowanie, sprzeciw się i każ mu to zabrać z powrotem. Ty masz władzę nad nim. Może to zdarzać się wielokrotnie, lecz jeśli ty będziesz sprzeciwiał się diabłu, on odejdzie. W tym momencie, możesz mieć pewne symptomy, lecz nie pozwalasz na to, aby faktyczna choroba powróciła do twojego ciała.