Hbr 9:24-28
ALBOWIEM CHRYSTUS NIE WSZEDŁ DO ŚWIĄTYNI ZBUDOWANEJ RĘKAMI, KTÓRA JEST ODBICIEM PRAWDZIWEJ, ALE DO SAMEGO NIEBA, ABY SIĘ WSTAWIAĆ TERAZ ZA NAMI PRZED OBLICZEM BOGA;
I NIE DLATEGO, ŻEBY WIELEKROĆ OFIAROWAĆ SAMEGO SIEBIE, PODOBNIE JAK ARCYKAPŁAN WCHODZI DO ŚWIĄTYNI CO ROKU Z CUDZĄ KRWIĄ, GDYŻ W TAKIM RAZIE MUSIAŁBY CIERPIEĆ WIELE RAZY OD POCZĄTKU ŚWIATA; ALE OBECNIE OBJAWIŁ SIĘ ON JEDEN RAZ U SCHYŁKU WIEKÓW DLA ZGŁADZENIA GRZECHU PRZEZ OFIAROWANIE SAMEGO SIEBIE.
A JAK POSTANOWIONE JEST LUDZIOM RAZ UMRZEĆ, A POTEM SĄD, TAK I CHRYSTUS, RAZ OFIAROWANY, ABY ZGŁADZIĆ GRZECHY WIELU, DRUGI RAZ UKAŻE SIĘ NIE Z POWODU GRZECHU, LECZ KU ZBAWIENIU TYM, KTÓRZY GO OCZEKUJĄ.
Powtarzalność cechowała służbę dawnych kapłanów. Składali ofiary, udawali się za zasłonę, po czym pojawiali się ponownie tylko po to, aby powtarzać co roku cały proces. Chociaż Chrystus znajduje się w niebie, ukryty dla ziemskich oczu w sposób przypominający znikanie arcykapłana za zasłoną w świątyni, to nie pojawi się On ponowne by znowu rozprawić się z grzechem. Przebywa On w niebie na stałe na korzyść swojego ludu i przyjdzie ponownie by ich przyjąć tylko dlatego, że „zgładził grzechy przez ofiarowanie samego siebie”. Jest rzeczą niemożliwą, aby umarł ponownie. Autor przedstawia kilka argumentów, aby zademonstrować jak niedorzecznym jest taki pogląd.
Po pierwsze, śmierci nie da się powtórzyć,bez względu na to, kto jej doświadcza. Odnosi się to do każdej istoty ludzkiej, również Chrystusa. Ludzie nie doświadczają fizycznej śmierci dwukrotnie.
Po drugie, Chrystus musiał „ukazać się” po to, by umrzeć, tzn. urodzić się. Mogło to wydarzyć się tylko raz.
Po trzecie, śmierć którą poniósł, miała miejsce w szczególnej chwili w Bożych planach. Wydarzyła się ona „u schyłku wieków”, czyli pod koniec starej epoki i na początku nowej. Tego momentu historii nie da się powtórzyć.
Po czwarte, nie mógł On złożyć ofiary za grzech, bez doświadczenia męki z jego powodu. Jest po prostu rzeczą niemożliwą złożyć ofiarę za grzech powodując jego zgładzenie, a jednocześnie z jego powodu nie cierpieć, a to oznacza jedną śmierć. Właśnie ten argument zdecydowanie przeczy poglądowi, iż w trakcie mszy Kościół reprezentuje Chrystusa przed Ojcem, będąc ofiarą za nieustanny grzech. Gdyby było to konieczne z powodu naszych grzechów popełnionych po wydarzeniu na krzyżu, Golgota musiałaby mieć miejsce każdego dnia, co oznaczałoby codzienne wcielanie się oraz codzienne,nieustanne powtarzanie historii. Jednokrotne oddanie siebie samego na męki wystarczy raz na zawsze, wystarczy na całą wieczność.
Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.