Stan Tyra
Przemiana to termin, który wskazuje na zmianę. Niemniej, prawdziwa przemiana nie jest wyłącznie wynikiem skierowanych na siebie starań o zmianę. Chodzi mi o to, że przemiana jest całkowitą reorganizacją osobowości, która skutkuje zmianą bycia, funkcjonowania, w tym świecie. Obejmuje znaczące uwrażliwienie świadomości, istotne rozbudowanie tożsamości oraz ogromne rozbudowanie wewnętrznej struktury, dzięki czemu możemy rozumieć siebie, innych i Boga.
W przeciwieństwie do niewielkich i stopniowych zmian jakie przeżywamy (utrata wagi, przestanie palenia itp.) przemiana jest zmianą sposobu patrzenia a nasza świadomość robi olbrzymi skok.
Mamy w tym pewien udział, lecz zawsze jest to dar, a nie czyjeś osiągnięcie. W skrócie: przemiana jest przejściem z niższej formy życia ku wyższej. Pismo nazywa to życiem zmartwychwstałym.
Pomimo całej retoryki, przemiana jest czymś do czego ogromna ilość chrześcijan i kościołów za bardzo nie tęskni. Większość z nas woli utrzymywać zmiany pod własną pełną kontrolą, dopuszczając tylko do niewielkich modyfikacji i sprowadzając to do planów samorozwoju.
Jeśli szczerze otworzymy naszą rozwijającą się, podlegającą przemianie osobowość, na innych to okaże się, że spotkamy się z oporem w większości miejsc, po których spodziewalibyśmy się raczej wsparcia. Rodzina, przyjaciele, kościoły często konspirują, aby utrzymać nas w bezpiecznym miejscu konformizmu. Niestety większość religii jest znacznie bardziej skupiona na utrzymaniu plemiennego statu quo, niż na rozwoju.
Pozwólcie, że kończąc ten post, wskażę na to, że tego rodzaju przemiana, w przeciwieństwie do samopomocowych projektów, jest hamowana przez własne starania, a przyspieszana, gdy udzielamy na nią zgody. Zmiany, o których tutaj mówimy, muszą przyjść z zewnątrz, z miejsca znajdującego się poza nami. Każda próba zamiany tego na samo-rozwojowy projekt szybko doprowadzi do wzmocnienia fałszywej osobowości. Gdy tak się dzieje, prawda o naszym stanie jeszcze bardziej oddala się.
Pragnieniem Ojca jest to, aby uczynić znacznie więcej niż jesteśmy w stanie pomyśleć czy poprosić (Ef 3:20).