Pamiętam skrajne zimno czasami panujące w początkowych latach mego życia, gdy mieszkałem tam, gdzie zamarzały jeziora. Ta historia bardzo we mnie mocno zabrzmiała. Być może będzie tak i z tobą, ponieważ wszystkich nas czekają taki trudne i mroczne dni w przyszłości. Historia wybrana z książki z mojej biblioteczki. Większość z nas nigdy jeszcze nawet nie zbliżyła się do tak skrajnego testu. Obyśmy wszyscy byli na tyle wypełnieni Duchem, abyśmy, gdy nadejdą czasy wymagające tak skrajnego oddania, bez wahania byli gotowi oddać Jemu wszystko.
Niech Jezus będzie wielbiony w Swych potężnych działach przez wieki!
——————————————————————————————–
CZTERDZIESTU MĘŻCZYZN
Spośród najlepszych atletów Rzymskiego Imperium, Neron wybrał grupę nazwaną Zapaśnikami Imperatora. Ich mottem było: „My, zapaśnicy, walczymy dla ciebie, o, Imperatorze, aby dla ciebie zdobyć zwycięstwo i od ciebie koronę zwycięstwa”. Zapaśnicy byli również żołnierzami, których często wysyłano na specjalne kampanie wojenne.
Na pewnej szczególnej misji w Galii (współczesna Francja), wielu z nich nawróciło się do Chrystusa. Gdy usłyszał o tym Neron, nakazał dowódcy, Wespazjanowi, zgładzić każdego, kto odmówi wyrzeczenia się Chrystusa i złożenia przysięgi na religijną i wojskową wierność cesarzowi. Rozkaz cesarza otrzymano w czasie ostrej zimy, gdy wojsko obozowało na brzegu zamarzniętego jeziora. Gdy Wespazjan zebrał żołnierzy, zapytał jak wielu jest chrześcijan, wystąpiło do przodu czterdziestu mężczyzn. Mając nadzieję, że nie straci najlepszych ze swoich ludzi, z pośród których WIELU BYŁO JEGO PRZYJACIÓŁMI, dał im czas do namysłu do zachodu słońca następnego dnia. Lecz o wyznaczonej godzinie żaden z nich nie zdecydował się wyrzec Chrystusa.
Aby nie zginęli z rąk kolegów, dowódca zarządził, aby tych czterdziestu mężczyzn rozebrało się i udało NAGO na lód. Przez całą noc żołnierze na brzegu słyszeli głosy skazanych śpiewających zwycięsko: „Czterdziestu zapaśników, walczy dla ciebie, O Chryste, aby zdobyć dla Ciebie zwycięstwo i od Ciebie koronę zwycięstwa”.
W miarę zbliżania się poranka pieśń zamierała, a tuż przed wschodem pojawiła się samotna postać i przystąpiła do ognia. Wyznał, że jego wiara nie była na tyle mocna, aby spotkać się ze śmiercią. Gdy Wespazjan usłyszał słabnące wysiłki „Trzydziestu dziewięciu, walczących dla Ciebie, o, Chryste,…” został tak poruszony, że zrzucił swoją zbroję i ubrania, i ruszył, aby przyłączyć się do tamtych, krzycząc po drodze: „CZTERDZIESTU zapaśników, walczących dla Ciebie, o, Chryste, aby zdobyć dla Ciebie zwycięstwo i od Ciebie koronę zwycięstwa”.
Święci, jesteśmy o jeden dzień bliżej Domu i Pana!
Kochajcie Go z całego serca!