All Mack
Interesujące jest zbadanie języka, z którego pochodzi „apostoł” oraz jego pierowotne zastosowanie. Wyraz ten był często używany zanim pojawił się w Biblii, więc najlepszym źródłem informacji pomagającym zrozumieć tę koncepcję jest literatura świecka. Ówcześnie, przed powołaniem przez Jezusa dwunastu, nigdy nie był używany w kontekście religijnym.
Faktem jest, że unikalność tego wyrazu jest tak duża, że nawet nie przetłumaczono go na inne języki, tylko wyrażono go, przeliterowano, z greckich liter – jest to: “Apostolos” (ἀπόστολος).
Koncepcja apostoła została wynaleziona przez Imperium Fenickie i bardzo powszechnie używana przez Rzymian. Kiedy rzymska armia zdobyła jakiś nowy kraj, nową kulturę (coś, co robili dość regularnie), cesarz wysyłał „apostolos”. Tak nazywał się wiodący statek z całej floty wysyłanej z Rzymu do nowej ziemi, a w szczególności człowiek, jeden człowiek, który dowodził tym statkiem. Taka flota, i ten mężczyzna, byli ucieleśnieniem Rzymu na nowym terytorium.
To, w jak był w rzymskiej kulturze opisany zakres obowiązków apostoła, jest funkcjonalnie fundamentalne dla pracy apostoła w Kościele, a chodziło o wprowadzenie rodzimej cywilizacji na nowe obszary. W rzymskich czasach apostoł wprowadzał tam rzymski system prawny, edukacyjny, język, władzę, system finansowy, rozrywkę oraz kulturę. Jego zadaniem było doprowadzić do tego, aby nowo objęta kultura została dopasowana do rzymskiego imperium, aby stała się rzymska, i to do tego stopnia, że cesarz po przyjeździe miał się tam czuć jak u siebie w domu.
Współcześnie, chrześcijański apostoł jest prawdopodobnie szefem grupy uderzeniowej, która realizuje Bożą odpowiedź na modlitwę, której nauczył nas modlić się: „jak w niebie tak i na ziemi”. Zadaniem apostoła jest widzieć niebo, rozumieć to, co widzi na tyle, aby było wykonane na ziemi; manifestować niebo na ziemi do tego stopnia, aby Jezus, gdy przyjdzie na ten obszar, czuł się jak w domu.
Czego uczy nas to o współczesnym apostole?