Category Archives: Autor

John Fenn

Mój dziadek ze strony ojca miał około 1m 90 wzrostu, stąd i mój wzrost się wziął. Był stanowym kongresmenem i prowadził własny biznes. O ile większość ludzi znała go z tej jednej lub tej drugiej strony, tylko ja znałem go jako mojego dziadka, który miał wspaniały stolarski talent.

Gdy byłem nastolatkiem starsza kobieta, pracująca przy kasie w sklepie, rozpoznała nasze rodowe nazwisko. Powiedziała, że znała mojego dziadka. Znała go jako kongresmena i tak opisała: „Kiedy szedł ulicą to wyglądał tak, że ktoś patrząc na niego od razu wiedział, że można mu zaufać, a wszystko nad czym pracował w legislaturze było dobre dla nas i naszej społeczności”.

Nie wiem, czemu tak to odczuwała, lecz to, co powiedziała, było dla mnie pewnym okienkiem na tą część historii mojego dziadka, której nie znałem. Dobrze pamiętam skrzynię na zabawki, którą zrobił mi z drewna i malowanego metalu. Podobna była do skrzyni skarbów piratów z portretem pirata Long John Silvera na wierzchu, podpisana moim imieniem – John. Zdumiewające, szkoda, że wtedy nie była dla mnie tak cenna; chciałbym ją mieć dzisiaj. Niespodziewanie zmarł, gdy byłem w wieku 7 lat. Choć przeżył około 60 lat moje wspomnienia o nim obejmują może ze 2 lata mego życia.

Co Bóg powiedział Izaakowi

Znamy Abrahama z kilku rozdziałów Księgi Rodzaju i kilku fragmentów NT, które wspominają o nim. Abraham żył 175 lat, lecz większość tego, co wiemy to zdarzenia, które miały miejsce w czasie, gdy miał 75 i 100 lat. Na podstawie tych urywkowych informacji wydaje nam się, że go znamy, lecz Abraham posiada inną charakterystyczną cechę. Dzięki temu możemy zobaczyć jak widział go Pan, a co wskazuje na znacznie głębszą relację z Bogiem:
Jest jedyną osobą w całym Starym Testamencie, która nazywana jest „przyjacielem Boga” (Iz 41:8, gdzie Bóg bezpośrednio nazywa go swoim przyjacielem, oraz Jk 2:23, w którym znajduje się cytata z Izajasza). Zastanówmy się nad tym przez chwilę. Bóg nie nazwał tak ani Adama, ani Noego, ani Enocha, Mojżesza, Jozuego, Dawida, Salomona, Eliasza, ani nikogo innego, wyłącznie Abrahama. Było w jego relacji z Bogiem coś bardzo szczególnego i ta krótka relacja z Księgi Rodzaju nie opowiada nam całej historii tej ich relacji.

Głębszy wgląd w ich przyjaźń mamy dzięki temu, co Pan zrobił coś, czego nie zrobił wobec żadnej innej postaci ze Starego Testamentu, a mianowicie: powiedział synowi Abrahama o tej cesze jego ojca, która się Panu podobała.

Pomimo tego, że Pan objawił się Salomonowi dwa razy (1Krl 3:3-15 oraz 9:1-9), wspomina tylko jeden raz o Dawidzie w 9:4, stwierdzając, że chodził w szczerości serca i prawości. W żadnym innym przypadku, Bóg nie powiedział żadnemu mężczyźnie, ani kobiecie, o tym, jak wspaniałym człowiekiem był ich ojciec. Tylko Izaak usłyszał to o Abrahamie.

Księga Rodzaju 26:5 (do Izaaka)

„dlatego że Abraham był posłuszny głosowi mojemu i strzegł tego, co mu poleciłem, przykazań moich, przepisów moich i praw moich”.

Continue reading →

John Fenn
Powszechnie używanymi argumentami za i przeciw aborcji są: „prawo kobiety do wyboru” oraz „to jest życie”. Obie strony mają rację, kobieta ma prawo zdecydować, co zrobić ze swoim ciałem, a równocześnie to przecież ludzka istota rośnie w jej ciele. Niemniej, żaden z tych argumentów nie sięga do głębiej, do mądrości którą wszystkie kraje uznają za prawdziwą. Dzięki tej prawdzie oba argumenty nabierają wartości drugorzędnej i nie są istotą sprawy. Spójrzmy poza ten peryferyjny spór, ku głębszej mądrości…

Zacznijmy od tego – zwierzęta a ludzie

Pewien mężczyzna w Teksasie zastrzelił sarnę poza sezonem wyznaczonym na polowania. Kłusownictwo jest przestępstwem, które karze się wysokimi grzywnami, a nawet więzieniem. Wstępnie został oskarżony o pojedynczy przypadek kłusownictwa, lecz po zbadaniu samicy, okazało się, że nosiła w sobie dwojaczki, więc obciążono go winną za 3 przypadki kłusownictwa.

Pewna kobieta, gospodyni domowa w Frot Myers, w stanie Floryda, została odwiedzona przez urzędników ds. opieki nad zwierzętami, ponieważ trzymała w domku prawie 100 kotów, a smród dochodził do sąsiadów. Część kotów była chora, niedożywiona i mieszkały w tak niehigienicznych warunkach, że nie powinna w nich mieszkać sama właścicielka, ani jej nastoletnia córka. Kobieta została oskarżona o okrucieństwo, wykorzystanie, zaniedbanie i przekazana do psychiatrycznej przychodni w celu zbadania i udzielenia pomocy.

Pewien mężczyzna w Colorado regularnie, co wieczór po powrocie do domu z pracy, bił kijem swego uwiązanego na łańcuchu psa. Jak się później okazało rozładowywał w ten sposób frustrację spowodowaną pracą, której nienawidził. Sąsiedzi słyszeli jego wrzaski i skowyczenie psa, które towarzyszyło każdemu uderzeniu. Został oskarżony o okrucieństwo wobec zwierząt oraz postawiono mu kilka innych zarzutów.

Pewna kobieta opiekująca się maluchem została oskarżona z kilku paragrafów, po tym, gdy zdecydowała się zaprosić przyjaciół do domu swego podopiecznego i zrobiła imprezę, zamiast opiekować się dzieckiem, które wyszło z domu. Poszło na pobliski teren porośnięty drzewami, gdzie po kilku dniach zostało znalezione martwe.

Pewna nauczycielka współżyła z jednym ze swych uczniów i została zwolniona z pracy oraz oskarżona z kilku paragrafów. Otrzymała wyrok co najmniej 10 lat więzienia.

Kwestia aborcji

Continue reading →

John Fenn

Poprzednio pisałem o finansowych aspektach Przypowieści o Talentach, które Jezus określił, mówiąc: „Podobne jest Królestwo Niebios do…”

Pan nakreślił sytuacje, w której szef różnorodny biznes, w którym zatrudnieni są pracownicy, posiadający różne umiejętności. Szef oczekiwał, że pojawią się w pracy i będą pracować zgodnie ze swoim potencjałem: podejmą ryzyko jakiego wymaga osiągnięcie większego zysku, wezmą się do ciężkiej pracy z odpowiedzialnością, bądź zostaną zwolnieni. Jeden zły i leniwy pracownik doświadczył konsekwencji swej postawy, złego myślenia o szefie i skończył w ubóstwie i udręce. Wszystko, cokolwiek złego myślał o szefie nie było prawdą, co widać w sprawiedliwym i szanownym potraktowaniu pozostałych dwóch pracowników, pokazując, że niektórzy zawsze oskarżają innych, a punkt widzenia, zależy od punktu siedzenia.

W przypowieści o talentach jest mowa o kapitalizmie, przynajmniej w tej części dotyczącej pieniędzy – prywatnie prowadzony biznes, mający celu zarabiania pieniędzy, pozostaje pod prywatną kontrolą i niesie ze sobą wszystkie korzyści, jakie otrzymuje większość podejmujących biznesowe ryzyko. To, że było to zrozumiałe dla pierwotnych słuchaczy, Żydów z I wieku, potwierdza, że żydowska kultura w tej postaci w jakiej została dana przez Boga, o czym pisałem poprzednio, była w przeważającej części kapitalistyczna, co też daje nam wgląd w wiek Tysiąclecia, w jaki sposób Ziemia będzie zarządzana. Lecz wracajmy do tematu …

Kapitalizmy z ograniczeniami – unieważnienie narodowego długu

„Po upływie siedmiu lat zarządzisz umorzenie długów. Taki zaś jest sposób umorzenia długów: Każdy wierzyciel umorzy pożyczkę, której udzielił bliźniemu, nie będzie jej ściągał od swego bliźniego i brata, gdyż obwołano umorzenie długów na cześć Pana. Od obcego możesz ją ściągnąć, lecz co masz u twego brata, twoja ręka umorzy” (Pwt 15:1-3).

Zgodnie z tym przepisem, posiadłości, na których był dług hipoteczny były wyceniane zgodnie z tym, ile czasu upłynęło od roku siódmego:
„Według liczby lat, które upłynęły od roku jubileuszowego, będziesz kupował od swego bliźniego, on zaś sprzeda tobie według liczby lat, przez które korzystał z plonów. Im więcej będzie lat, tym wyższa będzie cena tego kupna, a im mniej będzie lat, tym niższa będzie cena tego kupna, gdyż on ci sprzedaje ilość rocznych plonów” (Kpł 25:15-17).

Następnie przychodził Rok Jubileuszowy, który występował co 50 lat, gdy każda własność wracała do rodziny, która posiadała ją poprzednio: „Naliczysz sobie siedem lat sabatowych, siedem razy po siedem lat. Czas tych siedmiu lat sabatowych obejmować będzie czterdzieści dziewięć lat… (Kpł 25:7-17).

Continue reading →